Σάββατο 29 Μαρτίου 2008

Έχουμε (μόλις) 10 χρόνια για να σώσουμε τον πλανήτη Γη.


Πολλά νησάκια του Ειρηνικού βρίσκονται ήδη κάτω από τη στάθμη της θάλασσας. Σειρά έχουν οι πόλεις που βρέχονται από νερό, όπως το Άμστερνταμ, το Λονδίνο, η Νέα Υόρκη, η Βενετία, η Θεσσαλονίκη.


Κυματα προσφυγων θα συρρεουν σε ασφαλεις χωρες και οταν και αυτες θα πλημμυρισουν θα φευγουν για αλλες. Οι καυσωνες και οι λειψυδριες θα φερουν πολεμους για το νερο. Οι οικονομιες ετσι θα καταρρευσουν. Και παρα πολλα αλλα, που σιγουρα εχετε διαβασει τα τελευταια χρονια. Και λοιπον , τι γινεται στο τελος;


Ολα θα κριθουν σε λιγοτερο απο 10 χρονια, που πρεπει να πατησουμε γερα το φρενο ωστε μεχρι το 2050 να εχει μειωθει το διοξειδιο του ανθρακα στην ατμοσφαιρα κατα 80%. Ειμαστε ουσιαστικα οι τελευταιοι κατοικοι του που μπορουν ακομη να ανατρεψουν την καταστροφη του.


Η γενια που αποφασιζει.


Η γενια που ή θα του δωσει τη χαριστικη βολη ή θα τον σωσει. Εκεινη που θα της καταλογιστουν οι περισσοτερες ευθυνες.


Στις 29 Μαρτιου, το χρονικο διαστημα απο τις 20:00 μεχρι τις 21:00 τοπικη, εχει ανακηρυχθει 'Ωρα της Γης'. Η οργανωση 'Earth Hour', μας καλει για μια ωρα να κλεισουμε φωτα, κουζινες, θερμοσιφωνες, τηλεορασεις, στερεοφωνικα , τα παντα. Περσι ειχε γινει μονο στο Σιδνει της Αυστραλιας, φετος επαναλαμβανεται σε παγκοσμιο επιπεδο.


Αλλα μπορει να σωθει ο πλανητης αν κατεβασει κανεις το γενικο για μια ωρα; Οχι βεβαια.

Αλλα μπορουμε να αφιερωσουμε μια ωρα απο τη ζωη μας, για να σκεφτουμε τι θελουμε απο τη Γη. Ας κανουμε ενα διαλειμα, ας περπατησουμε σε μια παραλια η σε ενα δασος και ας αποφασισουμε αν θελουμε να τα δουν αυταοι επομενες γενιες, τα παιδια μας, ή αν πραγματικα δεν μας καιγεται καρφι, που εκεινοι στους οποιους θα παραδωσουμε τον πλανητη δεν θα μπορουν να σταθουν πουθενα πανω του.


Οσοι αποφασισουμε τη συνεχιση της ζωης, ας πιεσουμε οπου και οσο μπορουμε.


Η ωρα της Γης ηρθε και δεν σηκωνει αλλες αναβολες. Παρτε θεση!

Δεν υπάρχουν σχόλια: