Σάββατο 1 Μαρτίου 2008

ΟΜΙΛΙΑ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΠΑ.ΣΟ.Κ., Γ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΣΤΗ ΔΕΥΤΕΡΗ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΤΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ!


Συντρόφισσες και σύντροφοι,

το Συνέδριό μας βρίσκει τη χώρα μας να δοκιμάζεται. Την κρίση στην οικονομία, στην κοινωνία, την σήψη και τη διαφθορά, την απαξίωση των θεσμών που βλέπουμε καθημερινά, όλα αυτά, διαδέχεται η κρίση στη διεθνή μας αξιοπιστία. Η διαπραγματευτική θέση και η ισχύς της Ελλάδας έχει, επί Νέας Δημοκρατίας, διολισθήσει δραματικά. Έχει διολισθήσει στα Βαλκάνια, στη Μεσόγειο, στην Ευρωπαϊκή Ένωση, έχει διολισθήσει διεθνώς και, η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, φέρει πλήρως την ευθύνη γι' αυτή τη διολίσθηση. Χάσαμε ως χώρα και χάσαμε ως χώρα τον ουσιαστικό μας λόγο για την σχέση Τουρκίας - Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ούτε τα συμφέροντά μας υπερασπιστήκαμε, ούτε την ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας καθοδηγήσαμε. Μεγάλες μας κατακτήσεις, όπως ήταν ο Οδικός Χάρτης του Ελσίνκι, που οδηγούσε σε λύσεις για το μεγάλο ζήτημα της υφαλοκρηπίδας, αλλά και του Κυπριακού, εγκαταλείφθηκαν. Εγκαταλείφθηκαν εν μια νυκτί, με δηλώσεις του πρωθυπουργού από τη Νέα Υόρκη στο CNN, για την εγκατάλειψη κάθε σκέψης άσκησης βέτο.Αφήσαμε αβοήθητους τους λαούς των Βαλκανίων, μπροστά σε μια σταδιακή αποστασιοποίηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης από την περιοχή μας και μια διαφοροποίηση μεταχείρισης των κρατών των δυτικών Βαλκανίων, από τα κέντρα της Ευρώπης. Χάθηκε, δηλαδή, το τεράστιο κεκτημένο της Ελληνικής Προεδρίας του 2003, που διασφάλιζε την ευρωπαϊκή πορεία της περιοχής. Διολισθήσαμε, λόγω αδράνειας, φόβου και έλλειψης στρατηγικής, στην επανα-βαλκανοποίηση της περιοχής. Τι σημαίνει βαλκανοποίηση; Σημαίνει απλά την υπονόμευση της αλληλεγγύης μεταξύ των λαών της περιοχής, για μια κοινή πορεία ανάπτυξης, δημοκρατίας, σεβασμού των μειονοτικών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων, καθώς και του σεβασμού του Διεθνούς Δικαίου και της καλής γειτονίας. Τι σήμαινε η σοβαρή και συντεταγμένη πορεία της περιοχής προς την Ευρώπη, την οποία εμείς προωθήσαμε; Σήμαινε την υιοθέτηση, από όλες τις κυβερνήσεις και τις πολιτικές δυνάμεις της περιοχής, κοινών κανόνων και αξιών. Κανόνων και αξιών για την ηρεμία, την ειρήνη και τη δημοκρατία, για την προοπτική ενός βαλκανικού χώρου, που οραματίστηκαν οι λαοί μας από την εποχή ακόμη του Ρήγα Φεραίου. Ενός κοινού χώρου δημοκρατίας των λαών, αν όχι με κοινό Σύνταγμα, όπως το οραματιζόταν ο Ρήγας, τουλάχιστον με ένα κοινό πλαίσιο αρχών και αξιών. Αυτό ήταν, όχι μόνο προς το συμφέρον του ελληνικού κράτους και του ελληνισμού, αλλά έδινε νόημα στο σύνθημα «Τα Βαλκάνια στους Βαλκάνιους», κατά το «Η Ελλάδα στους Έλληνες». Και η Ελλάδα είχε πρωταγωνιστήσει στην υλοποίηση αυτού του οράματος.Πού είναι σήμερα αυτή η Ελλάδα; Η βροντερή απουσία μας στη σταθεροποίηση της υπεράσπισης των Βαλκανίων, της υπεράσπισης του κεκτημένου της Προεδρίας μας του 2003, για την ευρωπαϊκή τους προοπτική, μάς έχει κάνει κομπάρσους, σε ένα έργο που έγραφαν και γράφουν άλλοι: οι ισχυροί της Ευρώπης, η Αμερική ή η Ρωσία. Η επανα-βαλκανοποίηση σημαίνει ότι αφήσαμε αβοήθητη την θεσμική Ευρώπη, την Ένωση, και η περιοχή διολίσθησε στις παλιές πελατειακές αντιλήψεις, αυτές που έχουμε και πάλι, προστάτες των Σέρβων οι Ρώσοι, προστάτες των Αλβανών οι Αμερικάνοι, και η Ελλάδα, απροστάτευτη στις ορέξεις και αποφάσεις των ισχυρών, μπλεγμένη σε παζάρια χωρίς αρχές, χωρίς ξεκάθαρους στόχους.Ακούμε ότι κάνουμε πίσω στο Κόσοβο, για να έχουμε καλύτερη μεταχείριση στο Σκοπιανό. Πολιτική, χωρίς σχέδιο χωρίς αρχές, χωρίς αξιακό πλαίσιο. Ο τρόπος, με τον οποίο διαχειρίστηκε η Ευρώπη και η Ελλάδα το θέμα του Κοσόβου, αποτελεί πλήγμα πισωγυρίσματος για ολόκληρη την περιοχή. Αποτελεί διακοπή της ευρωπαϊκής πορείας των Βαλκανίων, με αβέβαιη την ημερομηνία νέου ξεκινήματος. Διακοπή, δηλαδή, στην πορεία σταθερότητας και ανάπτυξης, διακοπή στην πορεία ισχυροποίησης της ειρήνης. Και η επίσημη Ευρώπη, όπως και η Ελλάδα, νίπτει τας χείρας της. Και όταν αποσταθεροποιηθεί η περιοχή περαιτέρω, θα λέει η Ευρωπαϊκή Ένωση: «Τι είναι αυτή η περιοχή; Βαλκάνια. Είναι ακόμα ανώριμη για να ενταχθεί στους ευρωπαϊκούς θεσμούς». Και αυτό, θα μας αποσταθεροποιεί ακόμα περισσότερο. Θ? ανοίξει, δηλαδή, ένας νέος φαύλος κύκλος αστάθειας. Θα μου πείτε, μα μπορούσε η Ελλάδα να κάνει αλλιώς; Όχι μόνο μπορούσε, αλλά το είχε και το είχαμε αποδείξει επί των κυβερνήσεων του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος. Ακούω πολλές φορές το επιχείρημα «μα ξέρετε, και οι άλλοι γείτονές μας, οι Ρουμάνοι, οι Βούλγαροι, δεν αντιστέκονται στις πιέσεις των Αμερικανών ή των άλλων ισχυρών». Μα αυτή είναι και η διαφορά μας. Είχαμε πετύχει, η Ελλάδα να έχει ισχυρή θέση, χωρίς εξαρτήσεις, χωρίς δουλείες. Είχαμε αποδείξει στους γείτονές μας, ότι μπορούσαμε να υψώσουμε τη φωνή μας για τα δίκαια της περιοχής. Είχαμε αποδείξει ότι ήμασταν αξιόπιστοι και δυναμικοί γείτονες. Είχαμε αποδείξει ότι ο στόχος μας, ήταν η ειλικρινής συνεργασία και εμπέδωση της ειρήνης και ότι, ακόμα και αν χρειαζόταν να τα βάλουμε με τους ισχυρούς, δεν διστάζαμε ποτέ. Η Προεδρία μας, το 2003, αποτέλεσε μια νέα αφετηρία ελπίδας για όλους τους λαούς της περιοχής. Δεσμευτήκαμε και δεσμεύσαμε την Ένωση, για μια κοινή πορεία και όραμα στην περιοχή. Για χρηματοδότηση υποδομών, αναγκαίων για την ανάπτυξη των Βαλκανίων. Για υποστήριξη των δημοκρατικών θεσμών όλων των χωρών της περιοχής. Η Ελλάδα κατάφερε, με αγώνα και σκληρή, συστηματική δουλειά, και έγινε ένα σύμβολο ελπίδας για τη νέα Ευρώπη που διαμορφωνόταν. Τέσσερα χρόνια μετά, η εικόνα της Ελλάδας στο εξωτερικό έχει αλλάξει. Επί Μητσοτάκη, αναγνώρισε η Ρωσία την Fyrom με την συνταγματική ονομασία της. Δεν είναι τυχαία η αναγνώριση της Fyrom με τη συνταγματική της ονομασία, πάλι επί Νέας Δημοκρατίας, επί δικής της θητείας, από τις ΗΠΑ, αλλά και από άλλους, σημαντικούς συμμάχους μας, όπως ο Καναδάς. Η ζημιά είχε γίνει. Αλλά δεν σταμάτησαν εκεί. Η κυβέρνηση συναίνεσε, στο να δοθεί στα Σκόπια καθεστώς υποψήφιας χώρας για την ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση χωρίς, όπως όφειλε, να επιδιώξει να συνδέσει την εξέλιξη αυτή, με την εξεύρεση μιας αμοιβαία αποδεκτής λύσης στο πρόβλημα της ονομασίας. Ανακάλυψαν ακόμα και την αρνησικυρία με καθυστέρηση. Και σήμερα, όπως προκύπτει και από την στάση της απέναντι στην πρόταση Νίμιτς, η κυβέρνηση δέχεται να διαπραγματευθεί ακόμα και τη λύση της διπλής ονομασίας. Το ΠΑΣΟΚ, την έχει αποκλείσει ρητά κι έχει χαράξει, με απόλυτη σαφήνεια και υπευθυνότητα, την εθνική μας κόκκινη γραμμή, αυτήν που καθορίζει το έσχατο όριο συμβιβασμού στην όποια διαπραγμάτευση. ΟΧΙ στη διπλή ονομασία. Μία ονομασία, για όλες τις χρήσεις, σύνθετη, με γεωγραφικό προσδιορισμό. Η κυβέρνηση έχει εθνικό χρέος, να καταστήσει σαφές προς κάθε κατεύθυνση, ότι η Ελλάδα έκανε ήδη αρκετές υποχωρήσεις. Επέδειξε την καλή της θέληση και δεν πρόκειται να κάνει ούτε ένα βήμα πίσω απ? αυτή την κόκκινη γραμμή. Και βέβαια, κατανοώ απόλυτα και την αγανάκτηση του ελληνικού λαού από την πολιτική της Νέας Δημοκρατίας. Παράλληλα, θέλω να επαναλάβω ότι η χώρα μας δεν χρειάζεται συλλαλητήρια, χρειάζεται σοβαρή εξωτερική πολιτική, σοβαρή και υπεύθυνη εξωτερική πολιτική, την οποία, βεβαίως, αυτή η κυβέρνηση δεν προσφέρει. Το ΠΑΣΟΚ δηλώνει, επίσης καθαρά, ότι μονομερείς αναγνωρίσεις της ανεξαρτησίας του Κοσόβου, εκτός πλαισίου του Διεθνούς Δικαίου, δηλαδή του ΟΗΕ, αποτελούν παράβαση της Διεθνούς Νομιμότητας και ανοίγουν τον ασκό του Αιόλου για ολόκληρη την Ευρώπη, θέτοντας σε αμφισβήτηση την θεμελιώδη αρχή του αμετάβλητου του συνόρων, πάνω στο οποίο στηρίχθηκε το μεταπολεμικό status quo, αυτό δηλαδή που διασφάλισε την ειρήνη, την συνεργασία και την ανάπτυξη στην ήπειρό μας. Δυστυχώς, η κυβέρνηση εξακολουθεί να κινείται στον αστερισμό της απραξίας και της υποχωρητικότητας. Γι’ αυτό και την καλούμε, έστω κι αυτή την ύστατη στιγμή, ν’ αντιληφθεί επιτέλους ότι, η Ελλάδα, και μπορεί, και πρέπει, έχει τη δύναμη και τη δυνατότητα, να επηρεάζει ουσιαστικά την πορεία των Βαλκανίων. Αυτό τον ρόλο, τον είχαμε εμείς, και τον έχασε η Νέα Δημοκρατία στα τέσσερα χρόνια διακυβέρνησής της. Καλούμε ακόμα την κυβέρνηση να καταλάβει, ότι η ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση, την οποία εμείς πετύχαμε, μπορεί και πρέπει να λειτουργήσει ως καταλύτης για την επίλυση του κυπριακού προβλήματος και την επανένωση του νησιού.Ν’ αφήσει, λοιπόν, η κυβέρνηση την στάση του αμήχανου και φοβισμένου θεατή των εξελίξεων και να εργαστεί για μια λύση του Κυπριακού, του κυπριακού προβλήματος, σύμφωνα με τις αποφάσεις του ΟΗΕ, με τις αρχές και τις αξίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με πλήρη σεβασμό στο ευρωπαϊκό κεκτημένο, που θα διασφαλίζει την ευημερία Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων. Κι όπως μας έμαθε και ο Ανδρέας Παπανδρέου, «μια ζημιά στην Οικονομία διορθώνεται. Αλλά η ζημιά στα εθνικά θέματα, είναι ιστορικά ανεπανόρθωτη». Με την ευκαιρία, θα ήθελα να συγχαρώ τον Δημήτρη Χριστόφια για την εκλογή του και να του ευχηθώ κάθε επιτυχία στο δύσκολο έργο που αναλαμβάνει, ως νέος Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας. Τον διαβεβαιώνω, ότι θα είμαστε πλάι του. Τον διαβεβαιώνω, από τούτο εδώ το βήμα, ότι και εγώ θα είμαι στο πλευρό του, με όλες μου τις δυνάμεις, ως Έλληνας και ως Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ. Τον διαβεβαιώνω, ότι θα συμβάλλω στη δίκαιη λύση, σύμφωνα με τις αποφάσεις του ΟΗΕ, με την ιδιότητά μου ως Προέδρου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς.Η Σοσιαλιστική Διεθνής μπορεί και θέλει να συμβάλει στη διπλωματία των πολιτών και των κομμάτων, μεταξύ Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων. Θυμίζω ότι το κόμμα του Ταλάτ είναι υποψήφιο μέλος για την Σοσιαλιστική Διεθνή. Και θα ήθελα ακόμα, να στείλω ένα μήνυμα στην άλλη όχθη του Αιγαίου. Εμείς, ανοίξαμε την πόρτα στην υποψηφιότητα της Τουρκίας, για ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Το κάναμε, θέτοντας ένα πλαίσιο καθοριστικό. Καθοριστικό για τις διμερείς μας σχέσεις, για την επίλυση χρόνιων ζητημάτων για την ευρύτερη περιοχή, για την ειρηνική συμβίωσή μας. Ένα πλαίσιο, που είχε στόχο την μελλοντική ένταξη της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, με την υποχρεωτική από μέρους τους αποδοχή και εφαρμογή, στην πράξη, όλων των υποχρεώσεων απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Από τον σεβασμό των ανθρωπίνων και θρησκευτικών δικαιωμάτων, μέχρι και την επίλυση του Κυπριακού.Και στη θέση μας αυτή, παραμένουμε χωρίς καμία ταλάντευση. Η Τουρκία έχει δικαίωμα να γίνει μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά έχει και την απαράβατη υποχρέωση να εκπληρώσει, χωρίς παρεκκλίσεις, όλες τις δεσμεύσεις που ανέλαβε απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στα κράτη-μέλη της Ένωσης. Σε αυτό τον Οδικό Χάρτη, δεν χωρούν και δεν νοούνται, ούτε εκπτώσεις, ούτε εξαιρέσεις.

Φίλες και φίλοι, συντρόφισσες και σύντροφοι,

πριν από τέσσερα χρόνια, η Ελλάδα ήταν το πρότυπο στην περιοχή, όπου οι λαοί μάς έβλεπαν ως την δύναμη που πάλευε για το διεθνές δίκαιο. Εμείς καταφέραμε, απ? τη μιζέρια των Βαλκανίων, να μπούμε όχι μόνο στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και στον σκληρό πυρήνα της ΟΝΕ. Εμείς καταφέραμε, όχι απλά να έχουμε λόγο σε κάθε σύγκρουση στην περιοχή, αλλά να είμαστε μπροστάρηδες για την ανθρωπιστική και την αναπτυξιακή βοήθεια της περιοχής. Να είμαστε εκείνοι, που προωθήσαμε την περιοχή μας σε ένα καινούργιο πλαίσιο σταθερότητας και ειρήνης, που καταγράφηκε συμβολικά με την υπογραφή 10 νέων μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κάτω από το σύμβολο της Δημοκρατίας, τον Παρθενώνα, την Ακρόπολη. Ήμασταν η οικονομική δύναμη, που επένδυε και συνέβαλε στην ανάπτυξη όλων των γειτονικών χωρών. Ήμασταν η δύναμη η πολιτιστική, η αθλητική, με τους μεγάλους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 και την Ολυμπιακή Εκεχειρία υπέρ της ειρήνης. Αυτή ήταν η Ελλάδα του 2004. Και σήμερα, είμαστε η Ελλάδα, όπου καθημερινά βλέπουμε την σήψη και τη διαφθορά. Ακριβώς αυτό είναι το μεγάλο αίτημα του ελληνικού λαού, να ξαναβρούμε την ελπίδα. Και είναι δικό μας χρέος, είναι δική μας ευθύνη, και θα το καταφέρουμε, θα ξαναφέρουμε την ελπίδα στον Έλληνα και στην Ελληνίδα.

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

η Ελλάδα της ελπίδας, είναι η Ελλάδα των αξιών. Είναι η Ελλάδα της αριστείας, της ποιότητας, των πρωτοβουλιών. Η Ελλάδα της διαφθοράς και της πελατειακής πολιτικής, δεν μας εκφράζει, δεν μας ταιριάζει. Η Ελλάδα των ηθικών συμβιβασμών και της απαξίωσης των θεσμών, μάς καταθλίβει όλους. Η κατάσταση στην εξωτερική μας πολιτική, είναι απόρροια της ίδιας πελατειακής, φοβικής αντίληψης για την Ελλάδα, που κυριαρχεί στον τρόπο διακυβέρνησης από τη Νέα Δημοκρατία, και στο εσωτερικό της χώρας. Κοινωνική αδικία, αδιαφάνεια, αυθαιρεσία, ασυδοσία. Εξουσία, χωρίς ουσία και χωρίς αξία. Η ιδιωτικοποίηση γίνεται για την ιδιοποίηση της περιουσίας του ελληνικού λαού. Ο παρασιτισμός επιβραβεύεται και η παραγωγική και αξιοκρατική Ελλάδα αδικείται και λοιδορείται ακόμα. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι η οικονομία οδηγείται ολοταχώς σε αδιέξοδο. Η Ελλάδα της διαφθοράς, είναι μια Ελλάδα που βουλιάζει.Για πρώτη φορά, η χώρα εμφανίζει έλλειμμα στο εξωτερικό ισοζύγιο, που υπερβαίνει το 14% του ΑΕΠ, δηλαδή, πάνω από 32 δις ευρώ. Κεφάλαια φεύγουν για το εξωτερικό και, οι ξένες επενδύσεις που έρχονται, είναι επενδύσεις χαρτοφυλακίου, δηλαδή, απλώς για το γρήγορο κέρδος, για την αγορά των καλύτερων επιχειρήσεών μας, ουσιαστικά, και τον αφελληνισμό του παραγωγικού μας ιστού. Με τον μανδύα της ξένης επένδυσης, έχουμε αφελληνισμό. Η αγορά ακινήτων τροφοδοτείται από ξένα κεφάλαια και δάνεια. Το κράτος δανείζεται, οι πολίτες δανείζονται, αλλά η ανάπτυξη υποχωρεί και η κάθε οικογένεια καταχρεώνεται. Ήδη, ο προϋπολογισμός του 2008 είναι προβληματικός και τα έσοδα καταρρέουν. Ως αντίδοτο, η κυβέρνηση ξαναπηγαίνει στο γνωστό της φάρμακο, που πονάει τον Έλληνα πολίτη. Είναι η κοινωνικά άδικη φοροεπιδρομή με τους έμμεσους φόρους. Μεθοδεύει και πάλι την αύξηση του ΦΠΑ, μέτρο που θα εξακοντίσει την ακρίβεια σε νέα ύψη, θα δώσει χαριστική βολή στον τζίρο των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, θα φορτώσει νέα, αβάσταχτα βάρη στον ήδη ασφυκτικά περιορισμένο οικογενειακό προϋπολογισμό, αυτόν δηλαδή των χαμηλών και μεσαίων εισοδημάτων. Στα τέσσερα χρόνια διακυβέρνησης του τόπου από τη Νέα Δημοκρατία, χαρακτηριστική είναι η πλήρης ασυδοσία στην αγορά. Και ενώ ο μέσος κατώτατος μισθός – ακούστε – στην Ελλάδα είναι 34% χαμηλότερος από τον αντίστοιχο ευρωπαϊκό, φτάσαμε στο σημείο, να πουλάνε εδώ οι διεθνείς αλυσίδες, τρεις φορές ακριβότερα από όσο σε οποιαδήποτε χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η μηνιαία δαπάνη διαβίωσης, για μια τετραμελή οικογένεια, έχει αυξηθεί δύο φορές παραπάνω από την αύξηση των εισοδημάτων. Και για να την αντιμετωπίσουν τα νοικοκυριά, καταφεύγουν βεβαίως στον υπερδανεισμό. Το αποτέλεσμα, υπερχρεωμένοι πολίτες, υπερκέρδη για τις τράπεζες. Οι τράπεζές μας είναι οι πιο κερδοφόρες σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση με αύξηση κερδών κατά 40%. Η νεοσυντηρητική κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, μία πολιτική ξέρει. Μία πολιτική ασκεί, με συνέπεια αξιοθαύμαστη. Την κοινωνικά άδικη αναδιανομή του πλούτου υπέρ των λίγων και ισχυρών, ενάντια στους πολλούς, ενάντια στον μέσο Έλληνα. Και αυτό, το κάνει με φοροαπαλλαγές, φοροαπαλλαγές στα μεγάλα συμφέροντα και αύξηση των έμμεσων φόρων για όλους τους άλλους. Με μείωση της κοινωνικής δαπάνης, της δημόσιας δαπάνης για τα κοινωνικά αγαθά, όπως είναι η παιδεία, η υγεία, η πρόνοια, και για τα άτομα με αναπηρία. Για όλους αυτούς τους λόγους και με αφορμή το Συνέδριό μας, έχουμε ανοίξει μέτωπα, κοντά και μαζί με την ελληνική κοινωνία. Ανοίξαμε το μέτωπο για την προστασία του καταναλωτή από την ακρίβεια, ξεκινώντας μια πρωτοβουλία για την οργάνωση δικτύων σε όλη την Ελλάδα. Ανοίξαμε το μέτωπο για την αναβάθμιση και προάσπιση των δημοσίων αγαθών. Άλλο μέτωπο, το οποίο ανοίξαμε, είναι για την «πράσινη ανάπτυξη» και την προστασία του περιβάλλοντος, που υποβαθμίζεται από την ολιγωρία, αλλά και την συνειδητή πολιτική της Νέας Δημοκρατίας, συστηματικά τα τέσσερα αυτά χρόνια. Διότι, αντί να ανοίξουμε μια νέα πορεία στη χώρα μας, στις τεχνολογίες ενέργειας, στις ήπιες μορφές και εναλλακτικές μορφές ενέργειας, σε καινοτόμες τεχνολογίες, που διασφαλίζουν και απασχόληση και εργασία και δουλειά και ανάπτυξη, αλλά και σύγχρονη ποιότητα στα προϊόντα μας, από τα αγροτικά, μέχρι και τις τουριστικές μας υπηρεσίες, έχουμε μια κυβέρνηση, που εμμένει σε προτάσεις, όπως αυτή για τον λιθάνθρακα. Μόλις προχθές, είχαμε μια δίκαιη και δυναμική αντίδραση των συνδικαλιστών, που δυστυχώς η κυβέρνηση θέλει να λοιδορεί, οι οποίοι, την τελευταία στιγμή, κατάφεραν να σταματήσουν την συμφωνία της ΔΕΗ με τη Γερμανική «RWE» για την κατασκευή μονάδων λιθάνθρακα. Πρόκειται για τις πιο ρυπογόνες μονάδες στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Και η «RWE», τυχαίνει να είναι η δεύτερη πιο ρυπογόνα επιχείρηση στην Ευρωπαϊκή Ένωση.Έφυγε από την Γερμανία. Γιατί; Εξαιτίας των μεγάλων προστίμων που της είχαν επιβληθεί για τις λιθανθρακικές μονάδες, λόγω της Συμφωνία του Κιότο, που ακολουθεί βεβαίως και εφαρμόζει η Γερμανία. Και εδώ, η κυβέρνηση Καραμανλή, σε μία ακόμα εξόχως πατριωτική πράξη, πράξη της δεξιάς, μας φέρνει αυτούς τώρα στην Ελλάδα. Θέλουν, δηλαδή, να μετατρέψουν την Ελλάδα σε ενεργειακό σκουπιδότοπο, σκουπιδότοπο της Ευρώπης, να προσθέσουν άλλους 9 εκατομμύρια τόνους διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα της χώρας μας. Ο Πρόεδρος, βέβαια, της ΔΕΗ μας είπε και μας καθησυχάζει, ότι δεν πρόκειται για ρύπους, αλλά ότι απλώς είναι σαν να πίνουμε αναψυκτικά, σαν να πίνουμε γκαζόζα. Αυτή είναι η λογική της Νέας Δημοκρατίας που, καθετί μαύρο, θέλει να το παρουσιάσει ως άσπρο. Εμείς, θα δώσουμε και δίνουμε τη μάχη, και μέσα στη Βουλή, και παντού στα μέτωπα της κοινωνίας, για να μην γίνει η Ελλάδα το δακτυλοδεικτούμενο μαύρο πρόβατο της Ευρώπης στις περιβαλλοντικές παραβιάσεις, για να πάψουν οι πλούσιοι να μεταφέρουν το πρόβλημα στους φτωχότερους, για να μην ζήσουμε εμείς και τα παιδιά μας ένα περιβαλλοντικό Απαρτχάιντ. Αντιθέτως, να κάνουμε την Ελλάδα, αυτός είναι ο στόχος του ΠΑΣΟΚ, πρωτοπόρα σε ένα νέο πρότυπο «πράσινης ανάπτυξης», που αξιοποιεί το περιβάλλον, την ιστορία, την παράδοση και επενδύει στην παιδεία. Άλλο μέτωπο, που ανοίγουμε μέσα από το Συνέδριό μας και με τις μάχες που δίνουμε, είναι το ασφαλιστικό. Στην συνειδητή επιλογή της κυβέρνησης, να βάλει εργαζόμενους εναντίον εργαζομένων, στην επιλογή της για αρπαγή των αποθεματικών, αλλά και εσωτερικής αναδιανομής τους, στον περιορισμό και την περικοπή ασφαλιστικών δικαιωμάτων, σ? αυτές τις πολιτικές, εμείς είμαστε στο πεζοδρόμιο, στις μάχες, στη Βουλή, είμαστε δίπλα στους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους, που διεκδικούν ένα δίκαιο και σύγχρονο, βιώσιμο δημόσιο ασφαλιστικό σύστημα, ενισχυμένο και διευρυμένο, με κοινωνικό χαρακτήρα και με διασφαλισμένη την οικονομική και κοινωνική βιωσιμότητα. Είμαστε απολύτως αντίθετοι με τις επιλογές της Νέας Δημοκρατίας, που οδηγούν νομοτελειακά στην αύξηση της φτώχειας, την οποία, βεβαίως, έχουμε δει να αυξάνεται τα τελευταία χρόνια. Για μας, το αναδιανεμητικό σύστημα κοινωνικής ασφάλισης είναι η καρδιά του κράτους ευημερίας στην Ευρώπη, αλλά ακόμα περισσότερο στην Ελλάδα. Είναι προϋπόθεση, για μας, μιας σοβαρής ανάπτυξης, διότι μόνον έτσι μπορεί ο εργαζόμενος να αισθάνεται σίγουρος, ασφαλής, για να μπορεί να αφιερωθεί στην ποιότητα, στη δημιουργικότητα, αυτά τα οποία ζητά σήμερα η σύγχρονη οικονομία.Δεσμευόμαστε, λοιπόν, ότι μετά τις επόμενες εκλογές, η νέα Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, η Κυβέρνηση της Αλλαγής, ένα τέτοιο ασφαλιστικό σύστημα θα υλοποιήσει, και θα αποκαταστήσει πλήρως τις αδικίες που φέρνει η πολιτική της Δεξιάς. Συντρόφισσες και σύντροφοι, ίσως ένα από τα πιο κρίσιμα, αν όχι το πιο κρίσιμο μέτωπο για την πορεία της χώρας μας, είναι το μέτωπο της Δημοκρατίας. Είναι η κρίση που αφορά πια στο σύνολο της δημόσιας ζωής. Πολιτική εξουσία, δικαιοσύνη, ΜΜΕ, θεσμούς.Είναι η κρίση του πολιτικού συστήματος, η κρίση αξιών, η κρίση στην ηθική. Είναι μία κρίση, φυσική απόρροια της πολιτικής της Νέας Δημοκρατίας. Είναι μία κρίση, εργαλείο για τους λίγους, που έχουν τη δύναμη του χρήματος, που θέλουν ένα παθητικό λαϊκό κίνημα, που θέλουν ένα παθητικό ΠΑΣΟΚ, που θέλουν έναν απελπισμένο Έλληνα. Διότι, ποια είναι η δύναμη για τα δικαιώματα του Ελληνικού λαού, ποια είναι η δύναμη για τον μισθωτό, ποια είναι η δύναμη για τον αγρότη, ποια είναι η δύναμη για τον μικρομεσαίο επιχειρηματία; Είναι η ελπίδα του, είναι η οργάνωσή του, είναι το δικαίωμά του, να συμμετέχει ενεργά και να αποφασίζει για το μέλλον του. Ποια είναι η δύναμη των λίγων και ισχυρών; Είναι να υπάρχει αδιαφάνεια και απάθεια, για να μπορούν να κάνουν τη δουλειά τους. Και αυτό, εμείς δεν θα το επιτρέψουμε. Εμείς, δημιουργούμε ξανά το μεγάλο λαϊκό, ισχυρό Κίνημα, με νέες συμμαχίες των δημιουργικών και των αδύναμων στην κοινωνία μας. Δεν θα αφήσουμε αυτούς τους λίγους, που θέλουν να αλώσουν απολύτως και το τελευταίο οχυρό, αυτό το οχυρό που έχει μείνει, για να υπερασπιστεί τους αδύναμους, τον απλό πολίτη και τα συμφέροντά του, την ίδια την πολιτική ζωή. Δεν θα αφήσουμε, η εξουσία να είναι πάνω από τον δημόσιο λόγο, να πλουτίζουν ολοένα και πιο πολύ με παρασιτικές δουλειές και σχέσεις με το κράτος. Γι' αυτό, για εμάς, η υπεράσπιση της αυτονομίας της πολιτικής, η μάχη για τη διαφάνεια, είναι υπόθεση τιμής και χρέους για το Δημοκρατικό Κίνημα. Δεν ήταν και δεν είναι σημαία ευκαιρίας. Καταθέσαμε προτάσεις. Με τα μάτια στραμμένα στο μέλλον της χώρας. Χωρίς κανέναν ρεβανσισμό, χωρίς καμία μικροκομματική λογική κόστους ή κέρδους, μακριά από κάθε σκέψη συμψηφισμών, που άλλοι ψάχνουν απεγνωσμένα. Το είπα και το ξαναλέω, δεν μας φοβίζει τίποτα, ούτε από το παρόν, ούτε από το παρελθόν. Όλα στο φως, όποιος έφταιξε, να πληρώσει. Σε οποιαδήποτε παράταξη και αν ανήκει. Τελεία και παύλα. Αυτή είναι η δική μας στάση. Αυτή είναι η δική μας ξεκάθαρη, θαρραλέα στάση. Είναι αυτή η στάση, που δεν αντέχει η Νέα Δημοκρατία. Είναι αυτή η στάση, που δεν αντέχει ο κ. Καραμανλής. Είναι αυτή η στάση, που δεν αντέχει η συντηρητική παράταξη. Αλλά μην ξεχνάμε, απέναντί μας, έχουμε μια κυνική κυβέρνηση, που ειδικεύεται στην παραγωγή και στην συγκάλυψη σκανδάλων και διδάσκει στην κοινωνία τον ηθικό κώδικα της ζούγκλας. Με την υπόθεση Ζαχόπουλου, για παράδειγμα, η κυβέρνηση μάς δίδαξε πολλά. Μας δίδαξε, ότι οι φίλοι του πρωθυπουργού, μπορούν να διαχειρίζονται ανεξέλεγκτα εξουσία και δισεκατομμύρια, χωρίς να δίνουν λόγο, ούτε στους προϊσταμένους τους, ούτε στους υπουργούς, ούτε στην ελληνική κοινωνία. Μας δίδαξε, ότι το γραφείο του πρωθυπουργού, έχει το δικαίωμα να κινείται στο σκοτάδι, χωρίς κανέναν έλεγχο. Μας δίδαξε, ότι ο βουλευτής μπορεί ατιμώρητα να κάνει τον ταχυδρόμο της συναλλαγής. Μας δίδαξε, ότι ο απλός πολίτης προφυλακίζεται, ενώ εκείνος που έχει αλισβερίσι με την εξουσία κυκλοφορεί ελεύθερος. Μας δίδαξε, ότι τα χρήματα του ελληνικού λαού, είναι ο θησαυρός ενός κόμματος στην εξουσία, για να τον σπαταλά, με γνώμονα τις κομματικές σκοπιμότητες ή τις προσωπικές φιλοδοξίες, ακόμα και ορέξεις. Μας δίδαξε, ότι πέραν των θεσμών, υπάρχει η απόλυτη εξουσία. Πέραν των αξιών, υπάρχει πάλι η εξουσία. Πέραν της ηθικής, υπάρχει και πάλι η εξουσία. Εξουσία για την εξουσία. Αυτή είναι η Δεξιά, αυτή είναι η συντήρηση. Δεν υπηρετεί το δημόσιο συμφέρον, δεν υπηρετεί τον ελληνικό λαό. Υπηρετεί συγκεκριμένα συμφέροντα ή μέτρα, και αυτό, το βλέπουμε κάθε μέρα. Και το χειρότερο, ότι ο δρόμος για την προαγωγή ή τη μονιμοποίηση, περνάει, κάποιες φορές ακόμα και από την ταπείνωση από τον προϊστάμενο. Αυτή είναι η εικόνα της αθλιότητας. Μια εικόνα θλιβερή, που συμπυκνώνει τον ηθικό κώδικα της Δεξιάς: η εξουσία, πάνω από κάθε αξία, πάνω από το νόμο, τους θεσμούς, τη Δημοκρατία. Και θέλω εδώ να τονίσω, για μια ακόμα φορά, την εμμονή μας στη διαφάνεια, αλλά και στην ελευθερία της γνώμης. Γι' αυτό και έχουμε ξεκάθαρη θέση. Είναι απαράδεκτο, αν η κυβέρνηση επιδιώξει με νομοσχέδιο να φιμώσει την ελεύθερη έκφραση, ιδιαίτερα της νέας γενιάς, στο Διαδίκτυο. Και αυτό, για λόγους αρχής, αλλά και γιατί είναι και τεχνικά ανέφικτο, αφού τα blogs μπορούν και εγκαθίστανται σε οποιαδήποτε χώρα θέλουν. Η σημερινή κυβέρνηση, αντί να δώσει αξία, απαξιώνει. Στη διαδρομή της, απαξιώνει την Ελλάδα και τον Έλληνα. Τον καθιστά αγανακτισμένο αλλά τελικά και απογοητευμένο, απελπισμένο. Τον θέλει απελπισμένο. Απελπισμένο και απογοητευμένο απ’ τα πάντα. Με μόνη διέξοδο, την ανέξοδη για τη Νέα Δημοκρατία διαμαρτυρία, είτε στην ψήφο, είτε στο πεζοδρόμιο.Σε αυτή την απελπισία, καλούμαστε εμείς να βάλουμε τέλος. Καλούμαστε να δώσουμε τέλος σε αυτή την ασυλία, την ασυλία που ψάχνει η κυβέρνηση, κρυβόμενη στο παρελθόν του ΠΑΣΟΚ. Η ενασχόληση της Νέας Δημοκρατίας με το δικό μας παρελθόν, είναι ακριβώς η αδυναμία τους, να αντιμετωπίσουν το παρόν και η απουσία τους από κάθε σχέδιο για το μέλλον. Η απουσία τους είναι πραγματική από το μέλλον, διότι ο ελληνικός λαός θα καταδικάσει αυτή την πολιτική και θα εναποθέσει ξανά τις ελπίδες του στο ΠΑΣΟΚ, όποτε και αν γίνουν οι εκλογές.Εμείς, είμαστε περήφανοι για το έργο μας. Αλλά είμαστε και εκείνοι που προχωράμε μπροστά. Διότι, απέναντι σε αυτή την εικόνα που δίνει η Νέα Δημοκρατία για την Ελλάδα, σε αυτό τον κώδικα της ανηθικότητας, εμείς, παρατάσσουμε τις αρχές και τις αξίες μας. Δεν είμαστε εμείς επαγγελματίες της εξουσίας. Είμαστε μέρος της κοινωνίας, για λογαριασμό της, για τα δικά της συμφέροντα. Είμαστε έτοιμοι να αναλάβουμε την ευθύνη της διακυβέρνησης της χώρας, με στόχο το δημόσιο συμφέρον. Και το ΠΑΣΟΚ, πιάνει ξανά το νήμα που μας συνδέει με τις ιδρυτικές μας αρχές. Ξαναβρίσκει τον κινηματικό χαρακτήρα του. Γίνεται και πάλι δύναμη ανατροπής, ώριμη δύναμη Αλλαγής, για να δικαιώσει τις προσδοκίες τόσων πολλών. Και θα το πράξουμε. Με το Συνέδριό μας, κάνουμε ένα αποφασιστικό βήμα σε αυτό τον δρόμο, να πείσουμε τους νέους, που δεν γνωρίζουν το ΠΑΣΟΚ, που δεν έζησαν τους αγώνες μας, για τις μεγάλες αλλαγές που θέλουμε και μπορούμε να κάνουμε για τη χώρα, για την πορεία μας. Να πείσουμε τον ελληνικό λαό ξανά, ότι είμαστε έτοιμοι να ανοίξουμε μια νέα σελίδα σε αυτή τη χώρα.Εμείς, και σήμερα, θα κάνουμε τις καινούργιες, ριζοσπαστικές τομές που έχει ανάγκη η πατρίδα, με νέες προτάσεις, με νέες προσεγγίσεις. Δείχνοντας ότι, και τη βούληση έχουμε, και τη γνώση, και εμπειρία διαθέτουμε. Και θέλουμε, και ξέρουμε, και μπορούμε. Με συνεχή αγώνα, με καθαρούς πολιτικούς στόχους, με σαφείς προτεραιότητες, με συνέπεια και τόλμη. Χτίζουμε και τη νέα ψυχική και πολιτική ενότητα του Κινήματός μας. Είμαστε όλοι στρατευμένοι στο μεγάλο σκοπό μας, στον κοινό μας αγώνα. Θα προχωρήσουμε όλοι μαζί, χωρίς διακρίσεις σε δήθεν νικητές ή ηττημένους της 11ης Νοεμβρίου. Με μια ενότητα δράσης, που διασφαλίζει το μάξιμουμ της αποτελεσματικότητας στις παρεμβάσεις μας. Και η πειθαρχία που ζητώ σήμερα απ’ όλους, δεν αφορά σε εμένα. Αφορά στην αφοσίωσή μας την κοινή, στον κοινό μας στόχο. Το ΠΑΣΟΚ, οργανώνεται πια με τρόπο λειτουργικό, σύγχρονο, καινοτόμο, για να ανταποκριθεί στις ανάγκες της κοινωνίας και της νεότερης γενιάς. Δίνουμε τη δυνατότητα να εκφράζονται όλες οι σκέψεις δημιουργικά και συνθετικά, σε κάθε επίπεδο και όργανο. Και ταυτόχρονα, διασφαλίζουμε ένα ευέλικτο και αποτελεσματικό, ενιαίο πολιτικό κέντρο, που θα διευθύνει την καθημερινή δράση του Κινήματος. Σε αυτή την πορεία, όλοι θα έχουν έργο και ευθύνες. Όχι με τη λογική του μοιράσματος των θέσεων και των πόστων. Εμείς, θα μοιραζόμαστε τα οράματά μας, θα μοιραζόμαστε τα οράματα του ελληνικού λαού. Καταπολεμούμε την αντίληψη των τιμαρίων και των πελατειακών σχέσεων. Και στο ΠΑΣΟΚ, δεν υπάρχουν προστατευόμενοι. Και αυτό αφορά πρώτα από όλα σε εμένα. Δεν ζητώ από κανέναν να με προστατεύσει, ζητώ απ' όλους να προστατεύσουν τις αρχές, τις αξίες μας, το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα. Και σε αυτή την πορεία, θα είμαστε όλοι μαζί.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,

με την σημερινή συνεδρίαση της Κεντρικής Οργανωτικής Επιτροπής του Συνεδρίου, βρισκόμαστε πια ένα βήμα πριν απ’ το στόχο, στην τελική ευθεία. Μεγάλη συμμετοχική, δημοκρατική και ουσιαστική πολιτική διαδικασία, που κορυφώνεται στο Συνέδριο και ολοκληρώνεται στο Συνέδριο, αλλά που συνεχίζει με αγώνες καθημερινά, την επομένη του Συνεδρίου. Μια διαδικασία εξωστρεφής, ανοιχτή, με βλέμμα στραμμένο στο αύριο, πορεία προς τον λαό με τον λαό, με στόχο τη νίκη και την Αλλαγή. Πολλές και μεγάλες είναι οι προσδοκίες που έχουν επενδυθεί στο Συνέδριό μας και, γι αυτό, πρέπει να πετύχει. Και θα πετύχει. Θα μας βγάλει ενωμένους και δυνατούς, ικανούς να κάνουμε όλοι μαζί το μεγάλο και δημιουργικό άλμα στο μέλλον. Το Συνέδριό μας θ’ αποδειχθεί το κορυφαίο πολιτικό γεγονός για τον τόπο. Μιας κινητοποίησης, που αφορά σε όλους τους Έλληνες και που θα αντλήσει δυνάμεις από την κοινωνία, θα αναδείξει τη νέα πρόταση αξιών και ανθρωπιάς για τον τόπο. Είναι ένα πρώτο βήμα, ένα πρώτο μεγάλο βήμα, για να διεκδικήσουμε όλοι μαζί το μέλλον που μας αξίζει. Και χρειάζεται να κάνουμε και τα επόμενα βήματα, αμέσως μετά το Συνέδριο, για να συγκροτήσουμε τη νέα μεγάλη συμμαχία των Ελλήνων, που λένε «φτάνει πια ο κατήφορος». Μια συμμαχία των δημιουργικών δυνάμεων του τόπου, με τους πιο αδύνατους. Γιατί εκεί, στο Συνέδριό μας, θα σχεδιάσουμε τον δικό μας δρόμο για την άλλη Ελλάδα, την Ελλάδα της αναδιανομής, την Ελλάδα του κοινωνικού κράτους, του σύγχρονου κοινωνικού κράτους, που βλέπει ισότιμα όλους τους Έλληνες της «πράσινης ανάπτυξης», της διαφάνειας, του πολιτισμού και της παιδείας. Και γι' αυτή την Ελλάδα, χρειαζόμαστε όλους τους Έλληνες, όλες τις Ελληνίδες. Χωρίς διακρίσεις, χωρίς αδικίες, χωρίς απαξίωση. Χρειαζόμαστε τον κάθε Έλληνα, ασφαλή, σίγουρο, περήφανο και δημιουργικό. Θα κάνουμε ένα πρώτο και σίγουρο βήμα, σε μια νέα πορεία, αποδεικνύοντας ότι, υπάρχει καλύτερο αύριο, για όλους. Για όλους τους Έλληνες και τις Ελληνίδες. Αποδεικνύοντας ότι, σύντομα, πολύ σύντομα, το χαμόγελο θα γυρίσει ξανά στον τόπο μας.

Σας ευχαριστώ."
πηγή: www.papandreou.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: