Τετάρτη 12 Δεκεμβρίου 2007

ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΣΕ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΝΕΑΣ ΓΕΝΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΤΗΡΙΞΗ ΤΟΥ Γ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ


Φίλες και Φίλοι,

Το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα βρίσκεται σε μια κρίσιμη καμπή. Παράλληλα όμως θεωρώ και ελπιδοφόρα συμμετέχοντας σε εκδηλώσεις της γενιάς μας για το μέλλον του ΠΑΣΟΚ και της κοινωνίας συνολικά, όπως είναι η σημερινή μας συνάντηση.
Έπειτα από τη δεύτερη συνεχόμενη ήττα από τη δεξιά οφείλουμε να αναλύσουμε τους λόγους που οδήγησαν σε αυτό το αποτέλεσμα και τα πολιτικά λάθη που πράξαμε κατά τις τελευταίες κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. που είχαν ως αποτέλεσμα την απομάκρυνση του Κινήματος μας από την κοινωνία.
Το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα οφείλει να αφουγκραστεί τα αιτήματα των πολιτών, που εκφράστηκαν και αποτυπώθηκαν στις τελευταίες εκλογές και οδήγησαν σε αυτό το τραγικό για την ελληνική κοινωνία εκλογικό αποτέλεσμα. Ένα εκλογικό αποτέλεσμα που δίνει τη δυνατότητα στη Ν.Δ. να συνεχίσει την συντηρητική και αντιλαϊκή πολιτική που έχει ως στόχο να αποδυναμώσει τα χαμηλά και μεσαία οικονομικά στρώματα και να ανοίξει νέα κοινωνικά ρήγματα στην ελληνική κοινωνία.
Η κρίση που αντιμετωπίζει το ΠΑ.ΣΟ.Κ. είναι βαθύτατα πολιτική και ιδεολογική και έχει τις ρίζες της στο παρελθόν. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. στις εκλογές του 2004 ηττήθηκε λόγω πολιτικών, που εφάρμοσε στο παρελθόν, ως κυβέρνηση και με τις οποίες απογοήτευσε ευρύτατα κοινωνικά στρώματα του πληθυσμού μας. Λόγω πολιτικών επιλογών, που κρίθηκαν από τον ελληνικό λαό ως αντιλαϊκές.
Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. το 2007 έχασε τις εκλογές επειδή δεν κατάφερε να πείσει τους πολίτες και τα κινήματα των πολιτών για την προοδευτική του πρόταση που διαμόρφωσε μέσα από το Προγραμματικό Συνέδριο και να αναδείξει τις διαχωριστικές ιδεολογικές γραμμές με τη Ν.Δ.
Θεωρώ ότι η πολιτική μετατόπιση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. προς το κέντρο σε συνδυασμό με τη δήθεν μετατόπιση της Ν.Δ. προς το μεσαίο χώρο με τη μέθοδο της αριστερής φρασεολογίας ήταν η αιτία που δεν ήταν ξεκάθαρες οι ιδεολογικές και πολιτικές διαφορές μεταξύ των δύο μεγάλων κομμάτων στην ελληνική κοινωνία.
Σε αυτό σημαντικό ρόλο έπαιξαν τα Μ.Μ.Ε. αφού μεθοδευμένα δημιούργησαν ένα μετριοπαθές προφίλ στον Πρόεδρο του ΠΑ.ΣΟ.Κ. με τον όρο «δεν κάνει δυναμική αντιπολίτευση». Παράλληλα προσπάθησαν να περάσουν στο υποσυνείδητο των πολιτών ότι τα δύο μεγάλα κόμματα εφαρμόζουν την ίδια πολιτική και ότι σε ορισμένα θέματα έχουν και ανάλογες ευθύνες. Μόνιμα συνέκριναν την 20ετία ΠΑ.ΣΟ.Κ., με την τριετία της Ν.Δ., ξεχνώντας τις Κυβερνήσεις πριν το 1981 και την Κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Παράλληλα, ο Πρόεδρός μας, Γ. Παπανδρέου εμποδίστηκε στο να κάνει όλες τις απαραίτητες ριζικές αλλαγές στο Κόμμα, που θα μπορούσαν να πείσουν την κοινωνία για την αριστερή στροφή του Κινήματός μας.
Ιδιαίτερα, δεν αντιμετωπίστηκαν φαινόμενα που ήταν εμφανή στην κοινωνία, όπως ο κυβερνητισμός, ο καθεστωτισμός, η εξάρτηση μεγάλων κομματικών παραγόντων από το σύστημα των Μ.Μ.Ε. και κυρίως ο πολυτεμαχισμός του Κινήματός μας σε ομάδες κομματικών στελεχών–καριεριστών, που είχαν ως στόχο την εξυπηρέτηση προσωπικών φιλοδοξιών.
Στις 11 Νοεμβρίου θα κληθούμε όλα τα μέλη και οι φίλοι να επιλέξουμε την πολιτική ηγεσία του Κινήματος μας. Η επιλογή για την ηγεσία του Κινήματός μας οφείλει να είναι καθαρά πολιτική και όχι προσωποπαγής. Οφείλει να γίνει με βάση την ιστορική και κοινωνική πορεία του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και τις διαχρονικές σοσιαλιστικές αρχές και αξίες που το διέπουν.
Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. οφείλει να ανασυνταχθεί με πολιτικούς όρους και επαναπροσδιορίσει το ιδεολογικό πολιτικό του στίγμα, χωρίς στρογγυλεύσεις μεσαίου χώρου που δημιουργούν σύγχυση, για να αποκτήσει ξανά τη δυνατότητα να εκφράσει και να εμπνεύσει την πλειοψηφία του ελληνικού λαού. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. χρειάζεται ρήξεις και τομές. Χρειάζεται να αποκτήσει ξανά λαϊκό, ριζοσπαστικό και κινηματικό χαρακτήρα για να διαγράψει μια νέα πορεία προς το λαό και την κοινωνία.
Είναι ιδεολογική και πολιτική επιλογή η στήριξη στον Πρόεδρο του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, Γιώργο Παπανδρέου. Είναι ιδεολογική και πολιτική επιλογή να διαφυλλάξουμε την ενότητα και την ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ της Μεγάλης Δημοκρατικής Παράταξης.
Παράταξης που έχει το χρέος να υπηρετήσει το λαό και την πατρίδα. Παράταξης που έχει την υποχρέωση να διαμορφώσει μια σύγχρονη προοδευτική πρόταση για τη χώρα και να θέσει τις βάσεις για τη δημιουργία μιας δίκαιης κοινωνίας, μιας κοινωνίας ανοχής και αλληλεγγύης.
Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να κάνω σύντομα ορισμένες παρατηρήσεις για το ΠΑ.ΣΟ.Κ. :

1. Ο σ. Βενιζέλος έχει βάλει κατά τη γνώμη μου ένα ψευτοδίλημμα στους ψηφοφόρους του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Αν θέλουν ένα συρρικνωμένο φοβικό ΠΑ.ΣΟ.Κ., λέγοντας χαρακτηριστικά λίγο μεγαλύτερο από το Κ.Κ.Ε. ή το ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ. ή αν θέλουν ένα νικηφόρο ΠΑ.ΣΟ.Κ. στην εξουσία. Και απαντώ σε αυτό. Θέλουμε ένα ΠΑ.ΣΟ.Κ. με ξεκάθαρο ιδεολογικό στίγμα, ένα Κίνημα Σοσιαλισμού πιστό στις αρχές της Ιδρυτικής του διακήρυξης. Αν αυτό το πετύχουμε, τότε είναι σίγουρο ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. θα αποκτήσει ξανά την εμπιστοσύνη του ελληνικού λαού και θα γίνει ξανά πλειοψηφικό ρεύμα στην ελληνική κοινωνία.
2.
Τα Μ.Μ.Ε. προφανώς μεθοδευμένα και σκόπιμα προβάλλουν ως μη ηγετικά χαρακτηριστικά, μη πολιτικά χαρακτηριστικά την αξιοπιστία, την ειλικρίνεια και την εμπιστοσύνη ενός υποψηφίου ηγέτη. Θεωρώ ότι είναι απαραίτητο ένας ηγέτης να είναι αξιόπιστος και να εμπνέει εμπιστοσύνη στον ελληνικό λαό. Προσωπικά δεν θέλω έναν ηγέτη υποκριτή. Αυτά είναι τα χαρακτηριστικά που έχουν εκλείψει από την πολιτική ζωή και αυτός είναι ένας σημαντικός λόγος που οι νέοι αποστρέφονται την πολιτική, επειδή αηδιάζουν στην υποκρισία.
3. Ένας από τους σημαντικότερους λόγους που προσωπικά θεωρώ ότι ο Γ. Παπανδρέου είναι ένας κορυφαίος σύγχρονος ηγέτης, είναι το γεγονός ότι ανέλαβε την ιστορική ευθύνη της ηγεσίας του Κινήματος μας το 2004, ένα μόλις μήνα πριν τις εθνικές εκλογές. Ανέλαβε ένα Κόμμα που είχε γίνει καθεστωτικό και διεφθαρμένο στα μάτια της κοινής γνώμης, να το οδηγήσει αξιοπρεπέστατα στις εθνικές εκλογές, χωρίς να σκεφτεί ενδεχομένως το προσωπικό του συμφέρον και κύρος. Αυτός είναι ο λόγος που το ΠΑ.ΣΟ.Κ. παρέμεινε ενωμένο. Ο Γιώργος Παπανδρέου διαφύλαξε την ενότητα της Παράταξης μας. Σκεφτείτε ποιο θα ήταν το αποτέλεσμα αν το ΠΑ.ΣΟ.Κ. έχανε τις εκλογές του 2004 με διψήφια διαφορά από τη Ν.Δ.; Αναλογιστείτε αν σήμερα θα βρισκόμασταν σε αυτόν τον χώρο να συζητάμε για το μέλλον του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος! Αυτό καθιστά τον Πρόεδρο του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κορυφαίο σύγχρονο ηγέτη!

Και δύο παρατηρήσεις για τη Νεολαία ΠΑ.ΣΟ.Κ.:

1. Οι σύντροφοι από τη νεολαία που ψήφισαν αρχικά υπέρ της μεθοδευμένης πρότασης Σκανδαλίδη, υπέρ της αναθεώρησης του άρθρου 16 στο Συνέδριο επανίδρυσης της Ν. ΠΑ.ΣΟ.Κ., σήμερα στηρίζουν τον Ε. Βενιζέλο με πρωταρχικό επιχείρημα ότι είχε ανέκαθεν ξεκάθαρη θέση κατά της αναθεώρησης του άρθρου 16. Αυτό αποδεικνύει τα κριτήρια της επιλογής τους. Τα συμπεράσματα δικά σας!
2. Οι ευθύνες και ο ρόλος των συντρόφων που βρίσκονται σήμερα εδώ, είναι πολύ σημαντικές για την επόμενη μέρα στη Νεολαία ΠΑ.ΣΟ.Κ. Οφείλουμε να σπάσουμε τα στεγανά των απολιτικοποιημένων ομαδοποιήσεων στο χώρο μας, για να δώσουμε όλοι μαζί τη μάχη και τον αγώνα για μια πολιτική Νεολαία ΠΑ.ΣΟ.Κ. ριζοσπαστική και προοδευτική με ακτιβιστική δράση που οφείλει να εμπνέυσει τη νέα γενιά για να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην πολιτική σκηνή της χώρας μας και στην ελληνική κοινωνία συνολικά.

Γιάννης Ραψομανίκης
Μέλος της Εθνικής Αντιπροσωπίας της Νεολαίας ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Η παραπάνω τοποθέτηση δημοσιεύθηκε στις 24 Οκτωβρίου 2007 - Η ΤΟΛΜΗ

Δεν υπάρχουν σχόλια: