ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ: Τις παρακάτω σκέψεις για την Παιδεία θέλησα να τις εκφράσω στην αντίστοιχη προσυνεδριακή διαδικασία στο νομό Ηρακλείου. Δυστυχώς και ενώ είχα μπει στη λίστα ομιλητών 11ος, δεν πήρα τον λόγο ποτέ, όπως και αρκετοί σύντροφοι από τη νεολαία που συμμετείχαν στη προσυνεδριακή διαδικασία για να εκφράσουν τις απόψεις τους για την παιδεία!! Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι τον λόγο πήραν πολλοί περίσσοτεροι από 30 σύντροφοι!
Παρακάτω λοιπόν αναρτώ την τοποθέτηση μου...που ποτέ δεν έκανα!!
Φίλες και Φίλοι,
Συντρόφισσες και Σύντροφοι,
Η παιδεία είναι ένα δημόσιο κοινωνικό αγαθό και δικαίωμα κάθε πολίτη. Επομένως είναι άμεση υποχρέωση της πολιτείας να το διασφαλίσει, για κάθε νέο και νέα, σε κάθε γωνιά της πατρίδας μας.
Με την ίδια ποιότητα, τις ίδιες διαφανείς διαδικασίες, την ίδια αξιόπιστη και ολοκληρωμένη πληροφόρηση, τις ίδιες δυνατότητες και συνθήκες σπουδών σε κάθε βαθμίδα.
Το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα ως η πλέον αξιόπιστη προοδευτική λύση για τη χώρα και τον ελληνικό λαό θα πρέπει να επικεντρωθεί στην εξάλειψη των οικονομικών και κοινωνικών ανισοτήτων στην εκπαίδευση. Είναι γεγονός ότι για να το πετύχουμε αυτό, θα πρέπει να υπάρχει μια συνολική προοδευτική πρόταση που θα ξεκινάει από την προσχολική αγωγή, θα συνεχίζει με μέτρα για την ρόλο του σχολείου στη σύγχρονη κοινωνία, τον τρόπο εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπάιδευση, την τριτοβάθμια εκπαίδευση και τα μεταπτυχιακά και τέλος την δια βίου μάθηση και εκπαίδευση.
Σκοπός είναι να εξασφαλίσει το κράτος το δικαίωμα όλων των πολιτών ανεξάρτητα κοινωνικής προέλευσης στη δημόσια και δωρεάν παιδεία και να θέσει τις βάσεις για μια κοινωνία ισότητας, για μια κοινωνία ίσων ευκαιριών. Για να θέσει τις βάσεις για μια δίκαιη κοινωνία.
3πολιτικές κατευθύνσεις για την παιδεία:
1. Ίσες ευκαιρίες βασικής υποχρεωτικής εκπαίδευσης για όλους και παντού και εξάλειψη του φαινομένου της διαρροής των μαθητών – Ο ρόλος του Σχολείου και του εκπαιδευτικού συστήματος.
Η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση που πραγματοποίησε η τελευταίες κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ., άνοιξε τις πόρτες για όλους σχεδόν τους αποφοίτους των Λυκείων στην τριτοβάθμια εκπαίδευση (ΑΕΙ και ΤΕΙ). Αυτή ήταν μια θετική κίνηση για την μείωση των οικονομικών και κοινωνικών ανισοτήτων στην εκπαίδευση, διότι είχαν τη δυνατότητα εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση νέοι ανεξάρτητα με την κοινωνική τους προέλευση.
Σε καμιά όμως περίπτωση δεν αποτέλεσε λύση στην εξάλειψη των οικονομικών και κοινωνικών ανισοτήτων στην εκπαίδευση. Για παράδειγμα, πόσοι φοιτητές δεν ολοκλήρωσαν ποτέ τις σπουδές τους είτε λόγω αναντιστοιχίας τμήματος – κλίσης, ενδιαφερόντων, είτε λόγω οικονομικής δυσχέρειας; Αξίζει (αν ήδη δεν έχει πραγματοποιηθεί), να πραγματοποιηθεί μια επιστημονική έρευνα πάνω σε αυτό.
Είμαι σίγουρος ότι θα έχει ως αποτέλεσμα ότι οι νέοι που δεν ολοκλήρωσαν ποτέ τις σπουδές μετά την αλλαγή του συστήματος εισαγωγής, ανήκουν σε συντριπτικό ποσοστό στα χαμηλά οικονομικά στρώματα της ελληνικής κοινωνίας. Ειδικά αν συμπεριλάβουμε σε αυτό την κατάργηση των μετεγγραφών και την καθιέρωση του 10 στην εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση που εφάρμοσε μετέπειτα η κυβέρνηση της δεξιάς. Που θέλω να καταλήξω;
Για να τεθούν οι βάσεις για την εξάλειψη των οικονομικών και κοινωνικών ανισοτήτων σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης θα πρέπει να υπάρξει μια αντίστροφη διαδικασία.
Οι εκπαιδευτικές ανισότητες διαμορφώνονται κατά κύριο λόγο μέσα στην οικογένεια στο διάστημα της προσχολικής ηλικίας με βάση την κοινωνική προέλευση των παιδιών και διαιωνίζονται μέσα από την επιλεκτική λειτουργία των σχολικών μηχανισμών, κατά την ανέλιξη των μαθητών στις ανώτερες βαθμίδες της εκπαίδευσης.
Επομένως, για την αντιμετώπιση των εκπαιδευτικών ανισοτήτων θα πρέπει να αναζητηθούν τρόποι και μέτρα στη φάση αυτή. Η καθιέρωση της προσχολικής αγωγής σε δημόσιο αγαθό με τη λειτουργία προσχολικών κέντρων – βρεφονηπιακών σταθμών με άρτια εξειδικευμένο εκπαιδευτικό δυναμικό, σε κάθε γωνιά της χώρας μας ακόμα και στις πιο απόμακρες αγροτικές περιοχές, θα πρέπει να είναι μια από τις βασικές προτεραιότητες της πολιτείας. Παράλληλα με την ίδρυση βρεφονηπιακών σταθμών σε όλες τις γωνιές της χώρας μας και στην ύπαιθρο, στηρίζεται και η νέα οικογένεια που ζει είτε σε αστικά ή ημιαστικά κέντρα, είτε σε απομακρυσμένες αγροτικές περιοχές με χαμηλά εισοδήματα.
Στόχος του εκπαιδευτικού συστήματος θα πρέπει να είναι η καλλιέργεια της κριτικής σκέψης και ικανότητας των μαθητών. Το σχολείο θα πρέπει να λειτουργεί όχι μόνο ως ένας επιλεκτικός μηχανισμός κατηγοριοποίησης των μαθητών και επομένως των αυριανών πολιτών, αλλά ως μια πηγή εκπομπής γνώσεων, κοινωνικών και πολιτιστικών ερεθισμάτων.
Στόχος του σχολείου θα πρέπει πρωταρχικά να είναι η διαμόρφωση αυριανών σκεπτόμενων πολιτών και όχι ο ανούσιος βομβαρδισμός πληροφοριών και υποτιθέμενων σε πολλές περιπτώσεις γνώσεων που έχει ως αποτέλεσμα να πνίγει κάθε μορφή δημιουργικής έκφρασης και πρωτοβουλίας του μαθητή και να τον μετατρέπει σε ένα στρατευμένο βαθμοθήρα.
Σε αυτή την κατεύθυνση η καθιέρωση του ανοικτού ολοήμερου σχολείου ως πρότυπο, με εξειδικευμένο εκπαιδευτικό δυναμικό και με ένα αξιοκρατικό σύστημα αξιολόγησης, μπορεί να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο.
Η εισαγωγή κοινωνικών ερεθισμάτων στους μαθητές τόσο της πρωτοβάθμιας όσο και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, όπως η καλλιέργεια της περιβαλλοντικής συνείδησης, της σεξουαλικής αγωγής, της οδικής αγωγής και συμπεριφοράς κρίνεται απαραίτητη.
Επίσης αποτελεί υποχρέωση και καθήκον της πολιτείας να συμβάλλει στο μέγιστο στην οριστική καταπολέμηση της μαθητικής διαρροής με σκοπό να εξασφαλίσει το δικαίωμα όλων και παντού, στη δημόσια και δωρεάν παιδεία.
Αποτελεί μείζον κοινωνικό πρόβλημα το γεγονός ότι μαθητές εγκαταλείπουν το σχολείο, συνήθως λογω οικονομικής δυσχέρειας των οικογενειών τους ή φαινόμενα μαθητικών διαρροών που παρατηρούνται σε ορεινές περιοχές της χώρας μας που συνδέονται είτε με τη φτώχεια, είτε με την πίεση των γονιών για συμβολή σε γεωργικές και κτηνοτροφικές εργασίες είτε συνδέονται με τον εύκολο και παράνομο πλουτισμό (γνωστό φαινόμενο σε όλους μας στην Κρήτη). Αποτέλεσμα είναι οι νέοι αυτοί να μετατρέπονται σε ανειδίκευτοι εργαζόμενοι χωρίς να έχουν διαμορφωσει την προσωπικότητα τους και τον χαρακτήρα τους. Οι μαθητές αυτοί στην πλειοψηφία τους προέρχονται από χαμηλά οικονομικά κοινωνικά στρώματα.
Δεν είναι δυνατό να υπάρξει εκπαιδευτική πολιτική που να απονέμει κοινωνική δικαιοσύνη χωρίς αντίστοιχη κοινωνική πολιτική. Πρέπει λοιπόν να υπάρχει οικονομική στήριξη από το κράτος σε οικογένειες με χαμηλά εισοδήματα, (με οικονομικά και κοινωνικά κριτήρια), π.χ. οικογένειες με δύο άνεργους γονείς και οι μονογονεικές οικογένειες που στέλνουν τα παιδιά τους στο σχολειό. Απαιτείται ενεργητική προσπάθεια να υπάρξουν πρωτοβουλίες που θα στοχεύουν στο να εξαλειφθούν οι κοινωνικές και οικονομικές ανισότητες,
(παράδειγμα οικονομική ενισχυση σε οικογένειες για την αγορά σχολικών ειδών).
Επίσης είναι αναγκαία η ανέγερση σχολικών συγκροτημάτων με την κατάλληλη υλικοτεχνική υποδομή (αίθουσες με υπολογιστές και ίντερνετ, σχολικές βιβλιοθήκες, χώροι άθλησης κ.λ.π.) και το απαραίτητο εκπαιδευτικό δυναμικό. Είναι απαραίτητο για την ισότητα στην ποιοτική εκπαίδευση σχολεία που βρίσκονται σε απομακρυσμένα χωριά της επαρχίας να συνενωθούν και να γίνουν σύγχρονα εκπαιδευτήρια με πλήρη εξοπλισμό και με μέριμνα από την πολιτεία για την μεταφορά τους.
Το δημόσιο σχολείο, θα πρέπει να παρέχει επίσης στους μαθητές διεθνώς αναγνωρισμένο πιστοποιητικό επάρκειας τουλάχιστον μιας ξένης γλώσσας και επάρκειας χρήσης του διαδικτύου. Επίσης με τη ραγδαία ανάπτυξη της τεχνολογίας και των επιστημών είναι απαραίτητο να παρέχεται ένας φορητός υπολογιστής σε κάθε μαθητή και να έχουν τη δυνάτητα δωρεάν πρόσβσης στο γρήγορο ίντερνετ.
Σκοπός είναι να καλύπτονται όλες οι ανάγκες όλων των μαθητών σε κάθε γωνιά της Ελλάδας μέσα από το δημόσιο σχολείο, για να δημιουργήσουμε ένα σχολείο χωρίς κοινωνικό αποκλεισμό.
2.Ίσες ευκαιρίες στην ποιοτική τριτοβάθμια εκπαίδευση - Αναβάθμιση των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων (Α.Ε.Ι. ΚΑΙ Α.Τ.Ε.Ι.), η αξιολόγηση τους σε όλα τα επίπεδα και η εξασφάλιση των επαγγελματικών δικαιωμάτων των αποφοίτων.
Στόχος μας πρέπει να είναι το ισχυρό ανοικτό, αυτόνομο και αυτοδιοικούμενο Δημόσιο Πανεπιστήμιο. Στόχος μας πρέπει να είναι η διαφύλαξη της δημοκρατικής λειτουργίας των Πανεπιστημίων και η ύπαρξη μηχανισμών κοινωνικής λογοδοσίας. Στόχος μας πρέπει να είναι το Πανεπιστήμιο να είναι ζωτικό κύτταρο των τοπικών κοινωνιών και όχι κάτι απόμακρο και κλειστό. Τα δημόσια πανεπιστημία μπορούν και οφείλουν να συμβάλλουν στην τοπική - περιφερειακή ανάπτυξη. Πρόταση μας θα πρέπει να είναι στο ανώτερο όργανο συνδιοίκησης των Πανεπιστημίων, στη Σύγκλητο, να συμμετέχει με δικαίωμα ψήφου ο εκλεγμένος Περιφερειάρχης.
Ένα από τα βασικά ζητήματα που τίθενται είναι η αλλαγή του τρόπου εισαγωγής στην τριτοβάμια εκπαίδευση με σκοπό να έχουν τη δυνατότητα όλοι οι νέοι της χώρας μας να μετέχουν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Απαιτείται η αποσύνδεση του σχολείου από την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση όπου οι νέοι θα έχουν τη δυνατότητα να αποφασίσουν σε ποια σχολή θέλουν να εισαχθούν. Η αποσύνδεση του σχολείου από την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση θα συμβάλλει στο να αποκτήσει το σχολείο και το εκπαιδευτικό μας σύστημα τον ρόλο που έχουμε θέσει. Η εισαγωγή των φοιτητών θεωρώ ότι πρέπει να γίνεται στη σχολη με αντικειμενικά και αξιοκρατικά κριτήρια και έπειτα από τη συμπλήρωση ενός έτους σπουδών να επιλέγουν το τμήμα στο οποίο θα ολοκληρώσουν τις σπουδές τους.
Για την πρόσβαση όλων των φοιτητών στην ποιοτική τριτοβάθμια εκπαίδευση απαιτείται η αύξηση της χρηματοδότησης τουλάχιστον στο 5% για την παιδεία με σκοπό να δημιουργηθούν σε όλη τη χώρα σύγχρονα πανεπιστημιακά κέντρα με υπερσύγχρονο εξοπλισμό, βιβλιοθήκες, εργαστήρια και υπερσύγχρονες φοιτητικές εστίες για τη στήριξη των φοιτητών που προέρχονται από χαμηλά οικονομικά στρώματα.
Η γεναία χρηματοδότηση στην παιδεία θα οδηγήσει στην εφαρμογή κοινωνικής πολιτικής των παν/μίων προς τους οικονομικά ασθενείς φοιτητές (φοιτητική μέριμνα). Απαιτείται επέκταση του μέτρου για δωρεών στέγαση και σίτιση καθώς επίσης και η θεσμοθέτηση μέτρου για δωρεάν μετακινήσεις των φοιτητών.
Επίσης θα πρέπει να παρέχεται δωρεάν από τα παν/μία και τα ΤΕΙ γρήγορο ιντερνετ στους φοιτητές και με αυτόν τον τρόπο, όλα τα συγγράματα να βρίσκονται στο διαδίκτυο.
Η θεσμοθέτηση ενός πρότυπου και ανατρεπτικού συστήματος αξιολόγησης των ελληνικών δημόσιων ανώτατων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων είναι αναγκαία και θα συμβάλλει στη βελτίωση και την αναβάθμιση τους. Η αναγκαιότητα αυτή επιβάλλεται επίσης από την ανάγκη για συνεχή βελτίωση του επιπέδου των σπουδών των φοιτητών της χώρας μας. Η αξιολόγηση θα χωρίζεται σε δύο μέρη: α)εξωτερική οπου θα πραγματοποιείται από μια ανεξάρτητη αρχή και β) εσωτερική που θα πραγματοποείται από ολά τα μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας (συμπεριλαμβανομένων και των φοιτητών).
Το σύστημα αυτό θα έχει σαν σκοπό να αξιολογήσει το εκπαιδευτικό έργο των ιδρυμάτων αλλά και τη διαχείριση των πόρων τους από την εκάστοτε διοίκηση με σκοπό όμως να εντοπίσει τις ελλείψεις, να καταγράψει τα προβλήματα τους και να συμβάλλει στην αναβάθμιση τους με την επιπλέον χρηματοδότηση του κράτους.
Το αντίθετο δηλαδή από αυτό που στοχεύει η κυβέρνηση της Ν.Δ. με τον νόμο για την αξιολόγηση που ψήφισε το καλοκαίρι του 2005. Ο νόμος αυτός έχει ως βασική φιλοσοφία και στόχευση το άλλοθι για τη συνέχιση της υποχρηματοδότησης των Δημοσίων Πανεπιστημίων της χώρας μας και εντάσσεται στα πλαίσια του σχεδιασμού για την απαξίωση του δημόσιου Παν/μίου με απώτερο στόχο να δημιουργήσει την ψευδαίσθηση στην ελληνική κοινωνία ότι είναι αναγκαία η ίδρυση ιδιωτικών παν/μίων στη χώρα μας.
Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να αναφερθώ στο θέμα της αναθεώρηση του άρθρου 16 του συντάγματος που θα επιτρέψει την ίδρυση ιδιωτικών παν/μίων στην ελλάδα.
Η Ν.Δ. στοχεύει μέσα από την αναθεώρηση του άρθρου 16 να δώσει τη δυνατότητα σε επιχειρηματικά συμφέροντα να προχωρήσουν στην ίδρυση παν/μίων.
Εμείς ως νέοι σοσιαλιστές είμαστε αντίθετοι στην ίδρυση ιδιωτικών παν/μίων που θα διευρύνουν τις οικονομικές και κοινωνικές ανισότητες στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Στη χώρα μας όμως υπάρχουν και λειτουργούν κέντρα ελευθέρων σπουδών δηλαδή παραρτήματα ξένων πανεπιστημίων τριετούς φοίτησης. Τα κέντρα ελευθέρων σπουδών λειτουργούν στην ελλάδα ως επιχειρήσεις, κέντρα μη εκπαιδευτικής κατάρτισης. Η μοναδική σκέψη για την αναθεώρηση του άρθρου 16 είναι να έχει τη δυνατότητα το κράτος να ελέγξει τα ΚΕΣ και να θέσει τις προϋποθέσεις για λειτουργία τους.
Δεν μπορούμε όμως σύντροφοι να μιλάμε σήμερα για την εξίσωση των ΚΕΣ με τα δημόσια παν/μία και τη δημιουργία παν/μίων από ιδιώτες ή από μη κρατικούς φορείς όταν υπάρχουν εκαντοντάδες τμήματα ΑΕΙ και ΤΕΙ όπου οι απόφοιτοι τους δεν έχουν κατοχυρωμένα επαγγελματικά δικαιώματα. Ενδεικτικά, μόνο στο Πανεπιστήμιο Κρήτης υπάρχουν τρία τμήματα, το Πολιτικών Επιστημών, το Εφαρμοσμένο Μαθηματικό και το Επιστήμης και Τεχνολογίας Υλικών.
Το Δημόσιο Πανεπιστήμιο με τη συνεχή υποχρηματοδότηση και με το γεγονός ότι δεν υπάρχουν επαγγελαματικά δικαιώματα σε απόφοιτους δεκάδων πανεπιστημιακών τμημάτων, δέχεται αλεπάλληλα πλήγματα. Η απαξίωση του δημόσιου Παν/μίου είναι μεθοδευμένη και κατευθυνόμενη με απώτερο στόχο την ίδρυση ιδιωτικών. Και αυτό πρέπει να το αποτρέψουμε!
3. Ίσες ευκαιρίες δια βίου εκπαίδευσης και κατάρτισης για όλους με σκοπό την εξάλειψη της διαρθρωτικής ανεργίας.
Η ραγδαία και αλματώδης πρόοδος της επιστήμης και της τεχνολογίας καθιστά αναγκαία την διαμόρφωση και την υλοποίηση συνεχιζόμενης, ποιοτικής (από τα εκπαιδευτικά ιδρύματα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης), δημόσιας και δωρεάν δια βίου εκπαίδευσης, που θα έχει στόχο την συνεχή ενημέρωση, πληροφόρηση, κατάρτιση και επιμόρφωση των πολιτών για τις τεχνολογικές εξελίξεις και η μετεκπαίδευση τους σε αυτές. Με την ίδρυση των ινστιτούτων δια βίου εκπαίδευσης (ένα από κάθε δημόσιο ανώτατο εκπαιδευτικό ίδρυμα) θα υπάρξει η δυνατότητα παροχής ποιοτικής, δημόσιας και δωρεάν δια βίου εκπαίδευσης. Τα κριτήρια εισαγωγής στα ΙΔΒΕ θα πρέπει να είναι κοινωνικά και οικονομικά και όχι κριτήρια πωλήσεων που στοχεύει να επιβάλλει η κυβέρνηση, μετατρέποντας τα Δημόσια Πανεπιστήμια σε επιχειρήσεις.
Αν δεκτούμε την αναγκαιότητα συνεχούς μετεκπαίδευσης και κατάρτισης ανέργων ή εργαζομένων λόγω της ραγδαίας προόδου των επιστημών και της τεχνολογίας, θεωρώ ότι θα πρέπει να καθιερωθεί ως δημόσιο αγαθό και να αποτελεί υποχρέωση του κράτους να παρέχει στους πολίτες του δωρεάν δια βίου εκπαίδευση στα πλαίσια της δημόσιας και δωρεάν Παιδείας.
Κλείνοντας θα ήθελα να τονίσω ότι η δίκαιη κατανομή του δημόσιου αγαθού της δωρεάν παιδείας εξασφαλίζεται μόνο εφόσον οι δυνατότητες ανέλιξης στις ανώτερες βαθμίδες της εκπαίδευσης είναι ισότιμα κατανεμημένες για όλους τους νέους ανεξάρτητα από την κοινωνική τους προέλευση. Αυτός θα πρέπει να είναι ο στόχος του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος.
Για την πρόσβαση όλων των φοιτητών στην ποιοτική τριτοβάθμια εκπαίδευση απαιτείται η αύξηση της χρηματοδότησης τουλάχιστον στο 5% για την παιδεία με σκοπό να δημιουργηθούν σε όλη τη χώρα σύγχρονα πανεπιστημιακά κέντρα με υπερσύγχρονο εξοπλισμό, βιβλιοθήκες, εργαστήρια και υπερσύγχρονες φοιτητικές εστίες για τη στήριξη των φοιτητών που προέρχονται από χαμηλά οικονομικά στρώματα.
Η γεναία χρηματοδότηση στην παιδεία θα οδηγήσει στην εφαρμογή κοινωνικής πολιτικής των παν/μίων προς τους οικονομικά ασθενείς φοιτητές (φοιτητική μέριμνα). Απαιτείται επέκταση του μέτρου για δωρεών στέγαση και σίτιση καθώς επίσης και η θεσμοθέτηση μέτρου για δωρεάν μετακινήσεις των φοιτητών.
Επίσης θα πρέπει να παρέχεται δωρεάν από τα παν/μία και τα ΤΕΙ γρήγορο ιντερνετ στους φοιτητές και με αυτόν τον τρόπο, όλα τα συγγράματα να βρίσκονται στο διαδίκτυο.
Η θεσμοθέτηση ενός πρότυπου και ανατρεπτικού συστήματος αξιολόγησης των ελληνικών δημόσιων ανώτατων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων είναι αναγκαία και θα συμβάλλει στη βελτίωση και την αναβάθμιση τους. Η αναγκαιότητα αυτή επιβάλλεται επίσης από την ανάγκη για συνεχή βελτίωση του επιπέδου των σπουδών των φοιτητών της χώρας μας. Η αξιολόγηση θα χωρίζεται σε δύο μέρη: α)εξωτερική οπου θα πραγματοποιείται από μια ανεξάρτητη αρχή και β) εσωτερική που θα πραγματοποείται από ολά τα μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας (συμπεριλαμβανομένων και των φοιτητών).
Το σύστημα αυτό θα έχει σαν σκοπό να αξιολογήσει το εκπαιδευτικό έργο των ιδρυμάτων αλλά και τη διαχείριση των πόρων τους από την εκάστοτε διοίκηση με σκοπό όμως να εντοπίσει τις ελλείψεις, να καταγράψει τα προβλήματα τους και να συμβάλλει στην αναβάθμιση τους με την επιπλέον χρηματοδότηση του κράτους.
Το αντίθετο δηλαδή από αυτό που στοχεύει η κυβέρνηση της Ν.Δ. με τον νόμο για την αξιολόγηση που ψήφισε το καλοκαίρι του 2005. Ο νόμος αυτός έχει ως βασική φιλοσοφία και στόχευση το άλλοθι για τη συνέχιση της υποχρηματοδότησης των Δημοσίων Πανεπιστημίων της χώρας μας και εντάσσεται στα πλαίσια του σχεδιασμού για την απαξίωση του δημόσιου Παν/μίου με απώτερο στόχο να δημιουργήσει την ψευδαίσθηση στην ελληνική κοινωνία ότι είναι αναγκαία η ίδρυση ιδιωτικών παν/μίων στη χώρα μας.
Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να αναφερθώ στο θέμα της αναθεώρηση του άρθρου 16 του συντάγματος που θα επιτρέψει την ίδρυση ιδιωτικών παν/μίων στην ελλάδα.
Η Ν.Δ. στοχεύει μέσα από την αναθεώρηση του άρθρου 16 να δώσει τη δυνατότητα σε επιχειρηματικά συμφέροντα να προχωρήσουν στην ίδρυση παν/μίων.
Εμείς ως νέοι σοσιαλιστές είμαστε αντίθετοι στην ίδρυση ιδιωτικών παν/μίων που θα διευρύνουν τις οικονομικές και κοινωνικές ανισότητες στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Στη χώρα μας όμως υπάρχουν και λειτουργούν κέντρα ελευθέρων σπουδών δηλαδή παραρτήματα ξένων πανεπιστημίων τριετούς φοίτησης. Τα κέντρα ελευθέρων σπουδών λειτουργούν στην ελλάδα ως επιχειρήσεις, κέντρα μη εκπαιδευτικής κατάρτισης. Η μοναδική σκέψη για την αναθεώρηση του άρθρου 16 είναι να έχει τη δυνατότητα το κράτος να ελέγξει τα ΚΕΣ και να θέσει τις προϋποθέσεις για λειτουργία τους.
Δεν μπορούμε όμως σύντροφοι να μιλάμε σήμερα για την εξίσωση των ΚΕΣ με τα δημόσια παν/μία και τη δημιουργία παν/μίων από ιδιώτες ή από μη κρατικούς φορείς όταν υπάρχουν εκαντοντάδες τμήματα ΑΕΙ και ΤΕΙ όπου οι απόφοιτοι τους δεν έχουν κατοχυρωμένα επαγγελματικά δικαιώματα. Ενδεικτικά, μόνο στο Πανεπιστήμιο Κρήτης υπάρχουν τρία τμήματα, το Πολιτικών Επιστημών, το Εφαρμοσμένο Μαθηματικό και το Επιστήμης και Τεχνολογίας Υλικών.
Το Δημόσιο Πανεπιστήμιο με τη συνεχή υποχρηματοδότηση και με το γεγονός ότι δεν υπάρχουν επαγγελαματικά δικαιώματα σε απόφοιτους δεκάδων πανεπιστημιακών τμημάτων, δέχεται αλεπάλληλα πλήγματα. Η απαξίωση του δημόσιου Παν/μίου είναι μεθοδευμένη και κατευθυνόμενη με απώτερο στόχο την ίδρυση ιδιωτικών. Και αυτό πρέπει να το αποτρέψουμε!
3. Ίσες ευκαιρίες δια βίου εκπαίδευσης και κατάρτισης για όλους με σκοπό την εξάλειψη της διαρθρωτικής ανεργίας.
Η ραγδαία και αλματώδης πρόοδος της επιστήμης και της τεχνολογίας καθιστά αναγκαία την διαμόρφωση και την υλοποίηση συνεχιζόμενης, ποιοτικής (από τα εκπαιδευτικά ιδρύματα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης), δημόσιας και δωρεάν δια βίου εκπαίδευσης, που θα έχει στόχο την συνεχή ενημέρωση, πληροφόρηση, κατάρτιση και επιμόρφωση των πολιτών για τις τεχνολογικές εξελίξεις και η μετεκπαίδευση τους σε αυτές. Με την ίδρυση των ινστιτούτων δια βίου εκπαίδευσης (ένα από κάθε δημόσιο ανώτατο εκπαιδευτικό ίδρυμα) θα υπάρξει η δυνατότητα παροχής ποιοτικής, δημόσιας και δωρεάν δια βίου εκπαίδευσης. Τα κριτήρια εισαγωγής στα ΙΔΒΕ θα πρέπει να είναι κοινωνικά και οικονομικά και όχι κριτήρια πωλήσεων που στοχεύει να επιβάλλει η κυβέρνηση, μετατρέποντας τα Δημόσια Πανεπιστήμια σε επιχειρήσεις.
Αν δεκτούμε την αναγκαιότητα συνεχούς μετεκπαίδευσης και κατάρτισης ανέργων ή εργαζομένων λόγω της ραγδαίας προόδου των επιστημών και της τεχνολογίας, θεωρώ ότι θα πρέπει να καθιερωθεί ως δημόσιο αγαθό και να αποτελεί υποχρέωση του κράτους να παρέχει στους πολίτες του δωρεάν δια βίου εκπαίδευση στα πλαίσια της δημόσιας και δωρεάν Παιδείας.
Κλείνοντας θα ήθελα να τονίσω ότι η δίκαιη κατανομή του δημόσιου αγαθού της δωρεάν παιδείας εξασφαλίζεται μόνο εφόσον οι δυνατότητες ανέλιξης στις ανώτερες βαθμίδες της εκπαίδευσης είναι ισότιμα κατανεμημένες για όλους τους νέους ανεξάρτητα από την κοινωνική τους προέλευση. Αυτός θα πρέπει να είναι ο στόχος του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος.
Ραψομανίκης Γιάννης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου