"Φίλες και φίλοι,
ΠΑΣΠίτισσες και ΠΑΣΠίτες,
Είναι ιδιαίτερη η χαρά μου που είμαι μαζί σας σήμερα, σε αυτό το νέο ξεκίνημα. Είναι τριπλή η χαρά μου, γιατί βρίσκομαι μαζί σας, γιατί πήγατε καλά στις φοιτητικές εκλογές, και μπράβο σας, και τρίτον, είναι χαρά, διότι δρομολογούμε σήμερα μια νέα πορεία της ΠΑΣΠ, μέσα σε νέα δεδομένα.
Ίσως δεν είναι και τυχαίο, ότι με προλόγισε ο Γραμματέας του Εθνικού Συμβουλίου, ο οποίος ξεκίνησε την πολιτική του σταδιοδρομία από την ΠΑΣΠ. Οπότε, είναι ένας από εσάς.
Ευχαριστώ, λοιπόν, για την υποδοχή σας. Ένα μπράβο για την αποφασιστικότητα να διεκδικήσετε, να ανατρέψετε και να ανοίξετε νέους δρόμους, κάτι που λαχταρά ο τόπος, ζητά η νέα γενιά, απαιτεί η νέα γενιά και εύχομαι ολόψυχα εσείς, να είστε η γενιά της νέας αρχής, της ελπίδας, των οραμάτων, η γενιά της Νέας Αλλαγής. Η δική σας γενιά, εύχομαι να είναι η γενιά της Ελλάδας των αξιών, της δικαιοσύνης, της δημοκρατίας, της αλληλεγγύης, της ανάπτυξης και της αξιοκρατίας.
Και ξέρετε, η δική σας γενιά, θα αντιμετωπίσει πολλά και πολύπλοκα προβλήματα. Ας ξεκινήσει κανείς, από τα προβλήματα τα οποία ζείτε καθημερινά. Αυτό της αγωνίας μετά τις σπουδές να βρείτε δουλειά. Όχι απλά δουλειά, αλλά μια δουλειά που να σας εκφράζει, μια δουλειά που να δίνει τη δυνατότητα να αισθάνεστε δημιουργικοί, να σας δίνει και προοπτική και ουσιαστικά, να σας δίνει το δικαίωμα για μια αξιοπρεπή διαβίωση.
Αντιμετωπίζετε την αγωνία εσείς, πολύ περισσότερο από τις προηγούμενες γενιές, για το αν το πτυχίο έχει το απαραίτητο αντίκρισμα. Αν θα καταλήξετε να δουλεύετε με μερική απασχόληση ή με μερικό μισθό. Το άγχος και την ανασφάλεια για το αύριο, που συνθλίβει πολλές φορές ακόμα και τις πιο προσωπικές σχέσεις. Που δημιουργεί ανασφάλεια στην οικογένεια, ανασφάλεια στις παρέες και τους φίλους, ανασφάλεια ακόμα μεταξύ των πιο στενών σας σχέσεων, το κορίτσι σας, το αγόρι σας.
Είναι η πίεση της σημερινής εποχής, και ιδιαίτερα η πίεση μιας νεοσυντηρητικής πολιτικής, που επηρεάζει και πολλές φορές συνθλίβει προσωπικότητες. Είναι η αντίληψη ότι, ο νέος υπάρχει για το κυνήγι της εξουσίας αντί της δημιουργίας. Το κυνήγι του προσωρινού βολέματος αντί τις στέρεης προοπτικής. Το προσωρινό και επιφανειακό «ντοπάρισμα» αντί για τη βαθύτερη ικανοποίηση. Μια ζωή, που αισθάνεται ο νέος ότι, η πορεία της ζωής του προσδιορίζεται από τους ανέμους, αντί εμείς να δαμάζουμε τους ανέμους για να καθορίζουμε εμείς τη μοίρα μας, τους στόχους μας, την πορεία μας.
Αυτή είναι και η διαφορά η μεγάλη, η ιδεολογική, με την νεοσυντηρητική παράταξη. Αυτή θεωρεί ότι, το κράτος και η αγορά είναι για να εξυπηρετήσουν συγκεκριμένα συμφέροντα. Εμείς θέλουμε να δαμάσουμε και το κράτος και την αγορά υπέρ της κοινωνίας και να δώσουμε στη νέα γενιά τη δυνατότητα να ορίζει η ίδια τη δική της τύχη.
Αυτό είναι το μεγάλο στοίχημα του ΠΑΣΟΚ από το 1974, όταν ιδρύθηκε από τον Ανδρέα Παπανδρέου και τους άλλους συντρόφους τότε, που είπαν ότι η Ελλάδα μπορεί να αλλάξει, η Ελλάδα μπορεί να πάει μπροστά, ο Ελληνικός λαός μπορεί να έχει λόγο για τη μοίρα του.
Και τα λέω αυτά, διότι διάβασα εδώ και λίγο καιρό σε μία εφημερίδα, συνέντευξη από μια κοπέλα της ηλικίας σας, που πραγματικά μια φράση της με συγκλόνισε. Είπε: «Είμαστε η γενιά με τις μισές δουλειές, με τους μισούς μισθούς και με τις μισές ζωές». Σε αυτήν την κοπέλα, εμείς πρέπει να απαντήσουμε ότι, και μπορεί και δικαιούται να έχει ολοκληρωμένη ζωή. Και σε αυτές τις αγωνίες οφείλουμε να απαντήσουμε και εμείς αλλά και εσείς, που είσαστε μέσα στα κοινά, μέσα από τους αγώνες, μέσα από τις διεκδικήσεις, μέσα από τις δικές σας προτάσεις.
Δεν είσαστε μόνο η γενιά των διεκδικήσεων. Ίσως αυτή η γενιά, ήταν η γενιά η δική μου, ίσως και οι παλαιότερες. Διεκδικούσαμε, είχαμε αιτήματα, είχαμε στόχους τους οποίους θέλαμε να φτάσουμε, μέσα σε ένα πλαίσιο, που βεβαίως και αυτό άλλαζε, αλλά ουσιαστικά υπήρχαν κάποια συγκεκριμένα δεδομένα.
Εσείς γινόσαστε η γενιά, όχι απλώς των διεκδικήσεων αλλά και των πραγματικών ανατροπών. Γιατί; Διότι μπροστά σας έχετε μεγάλες προκλήσεις. Ακούγεται πολλές φορές τετριμμένο: «μεγάλες προκλήσεις, μεγάλες προκλήσεις».
Αλλά ξέρετε, είστε η γενιά, στην ανθρωπότητα - και όταν λέω «η γενιά» δεν εννοώ μόνο στην Ελλάδα - που έχει μπροστά της διλήμματα και προκλήσεις που καμία άλλη γενιά της ανθρωπότητας δεν είχε. Ποτέ στην ιστορία της ανθρωπότητας δεν τέθηκαν διλήμματα, όπως αυτά τα οποία εμείς, αλλά εσείς ακόμα περισσότερο, βρίσκετε μπροστά σας.
Όπως παραδείγματος χάρη, η κλιματική αλλαγή, που απειλεί να αφανίσει τον πλανήτη μας. Δεν υπήρχαν γενιές στο παρελθόν που είχαν το δίλημμα να λύσουν αυτά τα προβλήματα. Το έλλειμμα των υδάτινων πόρων. Πολλοί από σας είσαστε από την περιφέρεια, ξέρετε πόσο μεγάλο είναι το πρόβλημα που σιγά-σιγά προκαλεί την απερήμωση. Θα δούμε στο μέλλον, - ήδη βλέπουμε κάποιες - αλλά στο μέλλον πολύ μεγάλες κοινωνικές εντάσεις, θα δούμε όμως, σε παγκόσμιο επίπεδο, ακόμα και πολέμους γύρω από τα θέματα του νερού.
Ήδη βλέπουμε αυτές τις μέρες, να φτάνουν στα ύψη βασικά είδη διατροφής ανά τον κόσμο και υπολογίζεται ότι, τουλάχιστον 33 χώρες μπορούν να περάσουν από σημαντικές κοινωνικές αναταραχές ή ακόμα και επαναστάσεις, γιατί πολλοί άνθρωποι δεν θα έχουν να φάνε.
Ζούμε την εποχή, όπου σημαντικό μέρος κατατρεγμένων, περιθωριοποιημένων ανθρώπων, ψάχνουν για λύσεις αδιέξοδες μέσα από τον φονταμενταλισμό, τον θρησκευτικό φανατισμό, μέσα από τον απολυταρχισμό, ελπίζοντας σε κάποιο Θεό να τους λύσει τα προβλήματα.
Ζούμε τη μεγαλύτερη υπερσυγκέντρωση της εξουσίας που έχει ζήσει η ανθρωπότητα ποτέ. Εξουσία τεράστια, χρηματική, τεράστιος πλούτος, τρομερή τεχνολογική γνώση, η ίδια η γνώση η οποία όμως όλο και περισσότερο συγκεντρώνεται σε λίγα χέρια. Και αυτές είναι προκλήσεις, που ουσιαστικά, εμείς οι σοσιαλιστές, ξέρουμε ότι μπορούμε να τις αντιμετωπίσουμε.
Αυτό που ξέρουμε εμείς οι σοσιαλιστές, είναι ότι τα προβλήματα της κοινωνίας, της ανθρωπότητας, μπορούν να λυθούν. Μάλιστα, έχουμε τόσο πλούτο, τέτοια τεχνολογική γνώση, τέτοιες δυνατότητες ως ανθρωπότητα, που για πρώτη φορά ίσως στην ιστορία της ανθρωπότητας, παρά την όξυνσή τους, μπορούμε να λύσουμε ζητήματα όπως είναι η φτώχεια, ο αναλφαβητισμός, η κλιματική αλλαγή.
Μπορούμε να διαμορφώσουμε, πραγματικά κοινωνίες αλληλεγγύης, ανθρωπιάς, ευημερίας, και προοπτικής. Απαιτείται όμως, μια ουσιαστική πολιτική βούληση, μια πολιτική δημοκρατική ανατροπή. Και σε αυτή την πολιτική και δημοκρατική ανατροπή, καλείστε εσείς, η νέα γενιά, να πρωτοπορήσετε. Και θέλω να ξέρετε ότι, θα είμαι κοντά σας, να πρωτοπορήσουμε μαζί για να αλλάξουμε την Ελλάδα και μαζί με τις νέες γενιές άλλων χωρών, να αλλάξουμε και τον κόσμο.
Η διαφορά επίσης η δική σας με τις προηγούμενες γενιές, είναι ότι όταν εμείς πηγαίναμε στα πανεπιστήμια, ξέραμε ότι αν γίνεις μηχανικός, οικονομολόγος, ηλεκτρολόγος ή κάτι άλλο, ήταν σχεδόν δεδομένη η επαγγελματική πορεία σου, σχεδόν δεδομένο ότι αυτές οι γνώσεις σου ήταν αρκετές για όλη την πορεία της επαγγελματικής σου ζωής και ότι ήσουν σχετικά εξασφαλισμένος. Με κάποιες διεκδικήσεις βεβαίως, για να καλυτερεύσει η σύνταξη, να καλυτερεύσουν οι συνθήκες εργασίες, να καλυτερεύσουν οι συλλογικές συμβάσεις.
Ουσιαστικά, ζούσαμε σε ένα πλαίσιο, που με έναν σωστό αγώνα μπορούσαμε να πούμε ότι για εμάς, για τις δικές μας γενιές, μπορούσαν να ήταν όλα έτοιμα.
Εσείς, ζείτε σε μια εποχή τεράστιων αλλαγών, που οι γνώσεις σας δεν είναι σίγουρο ότι θα σας «βγάλουν» μέχρι το πέρας της επαγγελματικής ζωής.
Δεν ξέρουμε αν τα επαγγέλματα αυτά θα παραμείνουν βιώσιμα ή αν θα είναι υπαρκτά, δεν ξέρουμε ποιες θα είναι οι οικονομικές εξελίξεις και γι' αυτό, το εκπαιδευτικό μας σύστημα πρέπει να προετοιμάσει εσάς, όχι για μια κοινωνία που είναι όλα έτοιμα αλλά για να είσαστε εσείς έτοιμοι για όλα.
Να σας δοθούν δηλαδή, όλες οι δυνατότητες, όλη η σιγουριά, όλη η ασφάλεια, όλη η απαραίτητη γνώση και όχι μόνο στα 4, 5, 6 πόσα θα είναι χρόνια σπουδών, αλλά συνεχώς κατά τη διάρκεια της ζωής σας, για να μπορέσετε να αντιμετωπίσετε την κάθε περίπτωση. Να την αντιμετωπίσετε χωρίς τον κίνδυνο της περιθωριοποίησης, χωρίς να χάσετε την προοπτική της ζωής σας, χωρίς να χάσετε τη σιγουριά σας, χωρίς να χάσετε τη δυνατότητα να φτιάξετε μια οικογένεια, να ζήσετε στους δικούς σας ορίζοντες και με τα δικά σας όνειρα.
Αυτό, δεν το δίνει το σημερινό καπιταλιστικό σύστημα, δεν το δίνει η νεοσυντηρητική αντίληψη της πολιτικής. Αφήνει, ουσιαστικά, τους άγριους ανέμους του καπιταλισμού να λειτουργήσουν υπέρ της κερδοσκοπίας, υπέρ της συγκέντρωσης του πλούτου και εσείς ό,τι πιάσετε και όπως βολευτείτε.
Αυτό εμείς το αλλάζουμε. Εμείς λέμε ότι, η αγορά, το κεφάλαιο, πρέπει να συμβάλλουν στην εξυπηρέτηση της νέας γενιάς, των εργαζομένων, της κοινωνικής δικαιοσύνης, των αξιών μιας χώρας, των αξιών, για να διασφαλίσουν σε μια περίοδο σημαντικών και δύσκολων εξελίξεων, τις ευκαιρίες για όλους τους νέους και τις νέες της χώρας μας.
Βέβαια, όπως λέει και ο Μαρξ, μέσα στον ίδιο τον καπιταλισμό υπάρχει το σπέρμα της αμφισβήτησης, το σπέρμα των αντιφάσεων, το σπέρμα των αλλαγών που έρχονται. Και θέλω να σας μεταφέρω μόνον ένα παράδειγμα για τις αλλαγές που έρχονται. Μια μεγάλη εταιρεία, την οποία είμαι σίγουρος γνωρίζετε καλά, η «Google», θα την έχετε αξιοποιήσει μέσα από το διαδίκτυο, στην οποία πριν από μερικούς μήνες, ένας υπάλληλος, ένας νέος εργαζόμενος, μπορεί να είναι και στην ηλικία σας, πήρε μια απόφαση και έχασε η εταιρεία κάπου 7 εκατομμύρια δολάρια. Θα μου πείτε, δεν είναι και πολλά για την «Google» αλλά είναι ένα σημαντικό ποσό.
Τι έκαναν σε αυτόν τον νέο; Τι του είπαν; Του είπαν μπράβο. Δεν έχασε επειδή τα έβαλε στην τσέπη του. Έχασε διότι πήρε το ρίσκο να δοκιμάσει κάτι καινούργιο, μια νέα ιδέα, μια νέα προσπάθεια, κάτι πιο δημιουργικό, και του είπαν μπράβο.
Σας ρωτώ: το Ελληνικό Πανεπιστήμιο, τα Ελληνικά ΤΕΙ, θα σας πουν ποτέ μπράβο αν πάρετε το ρίσκο να δοκιμάσετε κάτι καινούργιο, αν γίνετε πιο δημιουργικοί ή σας θέλουν σε κουτάκια, μέσα από το ένα και μοναδικό σύγγραμμα, μέσα από την έλλειψη κριτικής σκέψης, μέσα από την έλλειψη δημιουργικότητας;
Έχουμε πάρα πολλά να κάνουμε για να αλλάξουμε το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα. Και έχουμε πάρα πολλά να κάνουμε, διότι ουσιαστικά και ο καπιταλισμός θα αλλάξει. Θα αλλάξει αναγκαστικά, διότι αυτά τα παιδιά που δουλεύουν στις εταιρείες σήμερα, στην «Google» ή οπουδήποτε αλλού, ποια είναι ουσιαστικά η δύναμή που έχουν; Είναι η δύναμη του κεφαλαίου, είναι η δύναμη του Χρηματιστηρίου; Τελικά όχι, η δύναμη βρίσκεται εδώ, στο μυαλό.
Αυτή είναι η νέα εποχή. Η νέα εποχή, είναι η δύναμη του μυαλού και της γνώσης, κι αυτή τη δύναμη του μυαλού και της γνώσης, εσείς θα την κατακτήσετε και αφού την κατακτήσετε, θα είναι μια δύναμη που θα ανατρέψει και τις οικονομικές και παραγωγικές σχέσεις σε κάθε περιοχή της γης, διότι δεν θα μπορεί ο κεφαλαιούχος να σε πηγαίνει από δω και από εκεί και να σε ορίζει όπως θέλει.
Θα είναι ο ίδιος ο εργαζόμενος, ο ίδιος ο επιστήμονας, εφόσον υπάρχει συλλογική οργάνωση, συστηματική οργάνωση και αγώνας, μια οργάνωση και μια διεκδίκηση για ανατροπές και αλλαγές, θα είναι η ίδια η νέα γενιά, οι ίδιοι οι νέοι επιστήμονες, η πρωτοπορία των αλλαγών, των παραγωγικών σχέσεων σε όλο τον κόσμο και βεβαίως και στην Ελλάδα.
Απαιτείται όμως, ένα εκπαιδευτικό σύστημα το οποίο δεν θα καλλιεργεί τον «ωχαδελφισμό» και την μοιρολατρία, αλλά θα μεταφέρει τη γνώση, την εξουσία που λέγεται «γνώση», στα χέρια των ίδιων των πολιτών, της ίδιας της κοινωνίας.
Εμείς, ως σοσιαλιστικό κίνημα, το 1974, αλλά θα έλεγα και παγκοσμίως το σοσιαλιστικό κίνημα τον προηγούμενο αιώνα, κατάφερε να εξανθρωπίσει τον καπιταλισμό, με τις διεκδικήσεις του για καλύτερη παιδεία, καλύτερη υγεία, καλύτερο κοινωνικό σύστημα. Σπάσαμε αντιλήψεις πελατειακές στην Ελλάδα, οργανώσαμε το λαό σε οριζόντιο επίπεδο, όπως και την ΠΑΣΠ στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, στα ΤΕΙ, στα Πανεπιστήμια, οργανώθηκε και διεκδίκησε.
Σήμερα καλούμαστε να εξανθρωπίσουμε την παγκοσμιοποίηση. Αντί εμείς να προσαρμοζόμαστε στις ανάγκες της παγκοσμιοποίησης, να βάλουμε την παγκοσμιοποίηση να προσαρμοστεί στις ανάγκες τις δικές μας, σε τοπικό επίπεδο, σε εθνικό επίπεδο, σε περιφερειακό και παγκόσμιο επίπεδο. Αλλά γι' αυτό, όπως σας είπα και για σας ιδιαίτερα, πρέπει να διεκδικήσουμε μια άλλου τύπου παιδεία. Μια άλλου τύπου παιδεία, που δεν εγκλωβίζει τον νέο, δεν τον καταδικάζει στα 700 ευρώ, στη φθηνή εργασία, στην υπερεκμετάλλευση.
Εμείς θέλουμε να επενδύσουμε στον νέο, στη σιγουριά του, στο μέλλον του, στην εκπαίδευσή του, σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα δημόσιο και δωρεάν, που θα έχει όλες τις απαραίτητες υποδομές, τις δυνατότητες, την οικονομική στήριξη, την χρηματοδότηση από το κράτος.
Εμείς μιλάμε για το 5% - τουλάχιστον - του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος, που θα πάει στην παιδεία, για να μπορούμε να κάνουμε τις απαραίτητες σοβαρές αλλαγές στο δημόσιο σύστημα, ένα σύστημα που θα ανταποκρίνεται στις ανάγκες των νέων και της κοινωνίας. Διότι εμείς οι σοσιαλιστές, λέμε ότι, η γνώση είναι εξουσία και οι σοσιαλιστές και οι δημοκράτες λέμε ότι, η εξουσία πρέπει να είναι του λαού, να είναι στο λαό από το λαό, γι' αυτό πρέπει να γίνει κοινό κτήμα των ανθρώπων και μέσα από το Πανεπιστήμιο, αλλά και σε όλη την διάρκεια της ζωής τους.
Η Νέα Δημοκρατία, το 1974, θεωρούσε ότι μπορούσε να ελέγξει την παιδεία μέσα από το κρατικό σύστημα. Δεν θα μπω στο άρθρο 16, αλλά τότε ο Ανδρέας Παπανδρέου, αντιμετωπίζοντας τη Νέα Δημοκρατία, είπε όχι μόνο το κρατικό σύστημα, αλλά γιατί όχι και οι φορείς, η ΓΣΕΕ, η Αυτοδιοίκηση, η ΠΑΣΕΓΕΣ.
Νόμιζε η Νέα Δημοκρατία, ότι θα μπορούσε να ελέγξει την νέα γενιά τότε, που ήταν επαναστατημένη, μέσα από ένα συγκεντρωτικό κρατικό σύστημα. Σήμερα, η Νέα Δημοκρατία θέλει να ελέγξει την παιδεία μέσα από το ιδιωτικό κεφάλαιο, μεταφέροντας ουσιαστικά όλες τις προνομιούχες τάξεις στο δρόμο του ιδιωτικού πανεπιστημίου, του ανεξέλεγκτου ιδιωτικού πανεπιστημίου.
Αλλά το πανεπιστήμιό μας σήμερα, βρίσκεται και κάτω από ένα άλλο κατεστημένο, όχι μόνο το κατεστημένο το κρατικό, του /74 ή το κρατικό και το ιδιωτικό σήμερα, που θέλει να μπει στο χώρο της γνώσης, αλλά και από ένα κατεστημένο από το οποίο εμείς πρέπει να απελευθερώσουμε το δημόσιο Πανεπιστήμιο, και γραφειοκρατίας και καθηγητικό, για να μην υπάρχει απλώς το κυνήγι των βαθμών, αλλά, η κατάκτηση της ίδιας της γνώσης.
Σήμερα, σε παγκόσμιο επίπεδο, θέματα όπως η πνευματική ιδιοκτησία, οι πατέντες, η προσπάθεια μονοπωλίων και ολιγοπωλίων να ελέγξουν από τα Μέσα Ενημέρωσης μέχρι και την ίδια τη γνώση, που τείνει να ιδιωτικοποιηθεί, είναι ένας αγώνας για να κοινωνικοποιήσουμε τη γνώση, να γίνουμε εμείς η πρωτοπορία, ώστε να διασφαλίσουμε ότι η γνώση θα είναι πάντα η εξουσία του ίδιου του λαού.
Είναι ένα βαθιά δημοκρατικό αίτημα, το οποίο εμείς, ως ΠΑΣΟΚ -και εσείς ως ΠΑΣΠ - πρέπει να θέτουμε ως προτεραιότητα. Γι' αυτό παλεύουμε για πρόσβαση όλων στη γνώση, όλων των ηλικιών, πρόσβαση από το διαδίκτυο μέχρι το πανεπιστήμιο, από τα σχολεία μέχρι και τη δια βίου εκπαίδευση.
Γι' αυτό μιλάμε για ένα δημόσιο πανεπιστήμιο, ισχυρό, ανοιχτό, ελεύθερο, συμμετοχικό, κοινωνικό, κριτικά σκεπτόμενο και δημοκρατικό. Δεν θέλουμε να είναι βουβά τα πανεπιστήμιά μας, γιατί σήμερα τα πανεπιστήμια μας είναι βουβά μπροστά στις μεγάλες κοινωνικές εξελίξεις. Δεν μιλώ για τις εσωτερικές φοιτητικές συγκρούσεις.
Ακούτε να υπάρχει πουθενά ένα πανεπιστήμιο το οποίο να έχει εκφράσει μια θέση, μια Σχολή για τα μεγάλα κοινωνικά προβλήματα, για τα προβλήματα του περιβάλλοντος, για τα προβλήματα της περιφερειακής ανάπτυξης, για τα ζητήματα του AIDS, για τα ζητήματα της διαφθοράς; Γιατί δεν παρεμβαίνει σήμερα η επιστημονική κοινότητα; Γιατί έχει διαφθαρεί βαθιά από ένα πελατειακό εσωτερικό κατεστημένο, μια αντίληψη, η οποία είναι παθητική και μοιρολατρική.
Εμείς πρέπει να σπάσουμε αυτές τις αντιλήψεις, να γίνουμε ζωντανός πυρήνας αλλαγών, δημιουργίας, ανατροπών, στο χώρο της παιδείας, της γνώσης, για να μπορέσουμε πραγματικά να κάνουμε το πανεπιστήμιο εργαλείο ανάπτυξης, εργαλείο προόδου, εργαλείο αμφισβήτησης των σημερινών δομών στη χώρα μας.
Η Νέα Δημοκρατία βολεύεται από ένα απαξιωμένο δημόσιο πανεπιστήμιο, που σημαίνει τελικά ταξική παιδεία, άνιση για τον Ελληνικό λαό. Βολεύεται να έχουν πρόσβαση σε καλύτερες σπουδές λιγότερα παιδιά και τα πολλά να έχουν δυσκολίες. Όσο περισσότερα, τόσο καλύτερα, γιατί όλο και περισσότερα θα χρειάζεται να τρέχουν στα βουλευτικά γραφεία, στους διάφορους παράγοντες της Δεξιάς, σε μια πελατειακή αντίληψη.
Και τόσο θα θεωρούν οι Νεοδημοκράτες, οι ιθύνοντες της Νέας Δημοκρατίας, δεν μιλάω για τους νέους ανθρώπους, ότι θα μπορούν να ελέγξουν τη νέα γενιά, να σκύψει το κεφάλι της για ένα κομμάτι ψωμί, για ένα ψιλοβόλεμα, για μια δουλειά μέσω των STAGE. Αυτό θέλει. Την ανασφάλεια της νέας γενιάς, την έλλειψη σιγουριάς της νέας γενιάς, για να μπορεί να την έχει εξαρτημένη.
Εμείς θέλουμε την σιγουριά της νέας γενιάς, διότι εμείς δεν φοβόμαστε την νέα γενιά, διότι εμείς δεν την θέλουμε εξαρτημένη την νέα γενιά, διότι εμείς την θέλουμε απελευθερωμένη την νέα γενιά. Και την θέλουμε απελευθερωμένη, γιατί την θέλουμε δύναμη ανατροπής, δύναμη αλλαγών, δύναμη ανάπτυξης για τη χώρα.
Δεν ταιριάζει, ούτε στο ΠΑΣΟΚ ούτε στην ΠΑΣΠ, να συμβιβαζόμαστε με μια κοινωνία υποταγμένη στα συμφέροντα των λίγων και ισχυρών, δεν μας ταιριάζει να συμβιβαζόμαστε με το κράτος των «κολλητών» και του ρουσφετιού. Εμείς διεκδικούμε το δικαίωμα να απελευθερώσουμε τις τεράστιες δυνάμεις που έχει η πατρίδα μας, ο λαός μας και να δημιουργήσουμε μια δίκαιη κοινωνία. Μια κοινωνία δημιουργίας, συλλογικής λειτουργίας, με στόχους εθνικούς.
Δεν μπορεί να εγκλωβίζονται οι παραγωγικές δυνάμεις της χώρας μας σε μια αντίληψη ρουσφετιού και διαφθοράς, κάτι που παρακολουθούμε τους τελευταίους μήνες συνεχώς, ακόμα και με τις εσωτερικές συγκρούσεις στη Νέα Δημοκρατία, όπως και η πρόσφατη, μεταξύ του κ. Κλαδά και του κ. Αλογοσκούφη.
Εσωτερικές συγκρούσεις που ξέρετε τι εκφράζουν; Δεν είναι τίποτε άλλο από συγκρούσεις ισχυρών συμφερόντων και των εκπροσώπων τους, που βρίσκονται μέσα στη Νέα Δημοκρατία. Ποιος θα προστατεύσει καλύτερα το «άλφα» ή «βήτα» συμφέρον.
Αυτές είναι οι συγκρούσεις που βλέπουμε. Δεν είναι συγκρούσεις για το κοινό καλό, είναι συγκρούσεις για το καλό των ειδικών συμφερόντων.
Δεν μπορεί πίσω από τα ψέματα της κυβέρνησης να εκποιείται ο τεράστιος και στρατηγικής σημασίας Οργανισμός Τηλεπικοινωνιών της Ελλάδας, ο ΟΤΕ.
Θέλω να παρατηρήσω ότι, στις 15 χώρες της Ε.Ε., τον λεγόμενο σκληρό πυρήνα, καμία από τις χώρες αυτές δεν έχει εκποιήσει τον δικό της Οργανισμό Τηλεπικοινωνιών. Είναι κάτω - με τη μία ή την άλλη μορφή - από δημόσιο έλεγχο.
Πίσω, λοιπόν, από την εκχώρηση του ΟΤΕ από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, που με τόσο πάθος και τόσο μένος αντιμετωπίζει τις δικές μας ενστάσεις, τις δικαιολογημένες, τις τεκμηριωμένες και τις μελετημένες και επιστημονικά, για το τι χρειάζεται η χώρα, πίσω λοιπόν από αυτή την εκχώρηση του ΟΤΕ από τη Νέα Δημοκρατία, δεν υπάρχει καμία μα καμία πρόθεση εξυγίανσης του δημόσιου τομέα.
Υπάρχει σχέδιο παράδοσης, με αδιαφάνεια, κάτω από το τραπέζι, ενός ζωτικού για την οικονομία μας Οργανισμού. Και εξυπηρετούνται σίγουρα, συγκεκριμένα οικονομικά συμφέροντα. Και δεν είναι μια πρόσφατη υπόθεση. Πιστεύω ότι, όλο και περισσότερο θα φανεί τις επόμενες μέρες, ότι η κυβέρνηση μεθόδευσε όλη αυτή την ιστορία για το ξεπούλημα του ΟΤΕ εδώ και χρόνια. Και αυτό το έκανε στα παρασκήνια.
Δεν μπορεί να είναι αυτή η πορεία της Ελλάδας. Το ΠΑΣΟΚ έχει δείξει, ότι είναι δύναμη ευθύνης. Δύναμη ευθύνης για τα κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα, δύναμη ευθύνης για τα εθνικά προβλήματα. Δείξαμε και συνεχίζουμε να δείχνουμε ότι, είμαστε δύναμη ευθύνης απέναντι στο μεγάλο ζήτημα των Σκοπίων, της FYROM. Χθες, είχα την ευκαιρία να δώσω τρία ξεκάθαρα και απλά μηνύματα στον διαμεσολαβητή τον κ. Νίμιτς.
Πρώτα από όλα, ότι στηρίζουμε τη διαδικασία της διαπραγμάτευσης, πάντα μέσα στο πλαίσιο του ΟΗΕ και μόνον του ΟΗΕ. Δεύτερον, ότι εμείς έχουμε χαράξει ξεκάθαρη «κόκκινη γραμμή» και αυτή την «κόκκινη γραμμή» την έχει υιοθετήσει η μεγάλη πλειοψηφία του Ελληνικού λαού. Και τρίτον, ότι θα πρέπει από μεριάς του να υπάρχει αντικειμενικότητα απέναντι στις ελληνικές θέσεις και στις ελληνικές ευαισθησίες.
Και θέλω και από εδώ, να στείλω ένα μήνυμα και στη νέα γενιά της γείτονας χώρας. Από αυτή την υπόθεση δεν πρέπει να βγουν νικητές και ηττημένοι, πρέπει να βγούμε και οι δυο νικητές. Και στο τέλος, οι καλύτεροι σύμμαχοι σε όλη αυτή την ιστορία, δεν θα είναι κάποιες μεγάλες δυνάμεις, ούτε καν οι Βρυξέλες, θα είναι οι ίδιοι οι λαοί και ακόμα περισσότερο η νέα γενιά και της Ελλάδας και της FYROM, θα είναι οι καλύτεροι σύμμαχοι για την επίλυση και την προώθηση των σχέσεων μας στο μέλλον.
Φίλες και φίλοι, ΠΑΣΠίτες και ΠΑΣΠίτισσες,
Για τους νέους επιστήμονες έχουμε καταθέσει 16 θέσεις.
Αναφέρομαι σε αυτές συνοπτικά, ίσως τις ακούσατε και στην ομιλία μου στη Νομική Σχολή.
Ξεκινώ από το τέλος:
Πενταετές αφορολόγητο για μικρές επιχειρήσεις νέων σε ημιαστικές και αγροτικές περιοχές.
Διευκόλυνση πρόσβασης νέων στη χρηματοδότηση, για να αρχίσουν νέα επιχειρηματικά σχήματα.
Για νέους που θέλουν να μπουν στο χώρο των επιχειρήσεων, περιορίζουμε σε μια εβδομάδα τον χρόνο που χρειάζονται για να μπορέσουν να έχουν όλες τις απαραίτητες άδειες.
Οι νέοι μας είναι το παρόν και το μέλλον, γι' αυτό προτείνουμε την ίδρυση Ταμείου Αλληλεγγύης των Γενεών. Το υιοθέτησε μεν η κυβέρνηση, αλλά ζητά η νέα γενιά να το χρηματοδοτήσει. Εμείς έχουμε άλλες προτάσεις, οι οποίες θα συμβάλλουν στο να ανακουφίσουν τη νέα γενιά και να σιγουρευτεί η νέα γενιά ότι θα έχει στο τέλος της επαγγελματικής της ζωής, μια σίγουρη και αξιοπρεπή σύνταξη.
Δεσμευόμαστε ότι, για τις προσλήψεις στο δημόσιο τελειώνει αυτή η αθλιότητα των «γαλάζιων συνεντεύξεων». Θα υπάρχει ετήσιος προγραμματισμός με διαδικασίες ΑΣΕΠ και με διαφάνεια.
Έχουμε δεσμευτεί για ένα ειδικό τετραετές πρόγραμμα, ώστε ο νέος να μπαίνει εύκολα μετά το Πανεπιστήμιο ή το ΤΕΙ στη δουλειά, δηλαδή, να μπαίνει χωρίς να υπάρχει επιβάρυνση στο ασφαλιστικό. Ουσιαστικά, έρχεται το κράτος να επιδοτήσει τις ασφαλιστικές εισφορές για τους νέους ηλικίας 24 μέχρι 28 ετών, ώστε να μπορούν άμεσα να βρουν δουλειά και να μην περιμένουν μέχρι τα 30 τους μήπως και βρεθεί κάποια δουλειά, με αποτέλεσμα να ζουν με τις οικογένειές τους χωρίς να είναι παραγωγικοί.
Προγράμματα εγκατάστασης νέων επιστημόνων στην ύπαιθρο, ενίσχυση της επιχειρηματικότητας και της δραστηριότητάς τους για τη δημιουργία εκμεταλλεύσεων πολλών ειδών, όπως και αγροτικών, αγροτουριστικών κι άλλων.
Αναγκαία η διαμόρφωση ενός προϋπολογισμού καινοτομίας, που θα στηρίζει τη συγκρότηση ενός νέου περιβάλλοντος για την ανανέωση της Ελληνικής οικονομίας, με στόχο να καταστεί η Ελλάδα μέχρι το 2015, η χώρα με τις πιο προηγμένες ηλεκτρονικές υποδομές, για να στηρίξουν την πρωτοβουλία των νέων.
Θα δώσουμε ιδιαίτερο βάρος στην έρευνα και την καινοτομία, ώστε ο νέος να μπορεί να έχει τη δυνατότητα πρόσβασης σε όλες τις νέες γνώσεις, αλλά να παράγει και καινοτομία ελληνική με την αύξηση της χρηματοδότησης της έρευνας στο 1,5% του ΑΕΠ.
Ελεύθερες επιλογές σε συνδυασμούς μαθημάτων, για νέα πτυχία και νέα επιστημονικά αντικείμενα. Να μπορεί ο νέος να επιλέγει πολύ ελεύθερα το συνδυασμό των μαθημάτων μεταξύ Τμημάτων, μεταξύ Σχολών ακόμη και μεταξύ Πανεπιστημίων και ΤΕΙ, για να μπορεί να κάνει συνδυασμούς για καινούργια επαγγέλματα και για ανάγκες που μπορεί αυτός να έχει, ώστε να διασφαλίσει τη σιγουριά και την προοπτική του.
Ένα μικρό παράδειγμα. Θυμάμαι ότι, μιλώντας με τον υπουργό Παιδείας της Νορβηγίας, μου είπε: «ξέρεις, υπάρχει μια συνεργασία πολύ ενδιαφέρουσα, μεταξύ της Σχολής των Νοσηλευτών και των Μηχανικών». Λέω «πώς υπάρχει τέτοια συνεργασία;». Και μου απαντά «υπάρχει ζήτηση για ένα επάγγελμα, είναι οι νοσηλευτές που έχουν γνώσεις για τεχνητά μέλη και μπορούν να λειτουργήσουν μέσα στα νοσοκομεία γύρω από αυτή την προηγμένη ιατρική εξέλιξη».
Κανένας κεντρικά, στην Αθήνα, κανένας υπουργός, δεν θα μπορούσε να σχεδιάσει αυτού του είδους τις νέες επαγγελματικές προοπτικές. Μόνο όταν υπάρχει η ελευθερία και η ευελιξία επιλογής, η αποκεντρωμένη λειτουργία των ίδιων των πανεπιστημίων που θα δώσουν σε εσάς ευκαιρίες, μπορεί να υπάρχουν τέτοιου είδους επαγγέλματα, που θα δημιουργούνται και θα πολλαπλασιάζονται.
Χρειάζεται γι' αυτό όμως, ένα πανεπιστήμιο με σύγχρονες υποδομές, με νέες τεχνολογίες, με δικτυακές βιβλιοθήκες φτηνό και γρήγορο Internet για όλους τους φοιτητές. Χρειάζεται ένα σύγχρονο πρόγραμμα σπουδών, με αναφορά στις δικές σας ανάγκες, στην περιφερειακή ανάπτυξη αλλά και στην αγορά της εργασίας, ενισχύοντας την διεπιστημονικότητα και ανταμείβοντας την αριστεία.
Θέλουμε Ιδρύματα που θα χρηματοδοτούνται με διαφάνεια βάσει των αποτελεσμάτων λειτουργίας τους και όταν έχουν προβλήματα να τα ενισχύουμε όχι να τα περιθωριοποιούμε και όταν πάνε καλά, να τα επιβραβεύουμε. Αλλά θα είναι αποτελέσματα που θα έχουν συμφωνηθεί με την πολιτεία.
Θέλουμε προγραμματικές και αμοιβαία δεσμευτικές συμφωνίες πανεπιστημίων και πολιτείας, όπου θα καθορίζονται οι στόχοι που έχουν σχέση με τη φυσιογνωμία τους, τη στρατηγική τους, τη δομή τους, τη λειτουργία τους. Άρα, θα δώσουμε μια μεγάλη δυνατότητα ταυτότητας στο κάθε πανεπιστήμιο, και επίσης, συμφωνιών με την Αυτοδιοίκηση και την Περιφέρεια, για να συνδεθεί η ανάπτυξη των πανεπιστημίων με την ανάπτυξη της περιφέρειας.
Πανεπιστήμια και ΤΕΙ, με πραγματική και πλήρη αυτοδιοίκηση, μηχανισμούς λογοδοσίας, διαφάνειας και αξιολόγησης. Μην φοβόμαστε την αξιολόγηση, η αξιολόγηση υπάρχει για να μπορεί να έχει τη δυνατότητα ο φοιτητής να κρίνει το κατά πόσο ο καθηγητής του, το καθηγητικό κατεστημένο, το πανεπιστήμιο λειτουργεί και του δίνει τις απαραίτητες γνώσεις, ή το κατά πόσο απλώς του «πετάει γνώση» έτσι ως αγγαρεία, του φορτώνει πληροφόρηση που δεν την χρειάζεται, κουράζεται, στενοχωριέται, χάνει ουσιαστικό χρόνο από τη ζωή του και τελικά, δεν έχει αντίκρισμα το ίδιο το πτυχίο.
Τέλος, θα πρέπει να υπάρχει η πολιτική βούληση - και το ΠΑΣΟΚ έχει την πολιτική βούληση - να δώσει 5% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος για τη δημόσια παιδεία.
Κλείνοντας φίλες και φίλοι, ήρθε η ώρα να προχωρήσουμε στην εκλογή αντιπροσώπων από την ΠΑΣΠ, και των Πανεπιστημίων και των ΤΕΙ, για την Συνδιάσκεψη της ΠΑΣΠ, που θα ψηφίσει το δικό της Καταστατικό, στα πρότυπα βεβαίως, του Καταστατικού του ΠΑΣΟΚ και της Νεολαίας ΠΑΣΟΚ.
Εδώ, θέλω να ξεκαθαρίσω ότι, θα μπουν συγκεκριμένες αρχές που όλοι θα πρέπει να σεβαστούμε και διαδικασίες, όπως είναι π.χ. οι ποσοστώσεις τις οποίες έχουμε σε όλα τα Όργανα του ΠΑΣΟΚ, ώστε όλες οι ΠΑΣΠ να έχουν πραγματικά ένα κοινό υπόβαθρο αξιών, λειτουργιών και πρακτικών. Και αυτά θα πιστοποιηθούν με ενδελεχή τρόπο.
Ο διάλογος, η διαφάνεια, η αξιοκρατία, η δεοντολογία είναι αρχές και στο Κίνημά μας, είναι αρχές και στην ΠΑΣΠ, είναι αρχές που πρέπει να επιστρέψουν στο ίδιο το Πανεπιστήμιο και τα ΤΕΙ. Είναι υψηλοί στόχοι. Όταν λοιπόν υπάρχει αυτό το κοινό υπόβαθρο αξιών, αρχών, λειτουργιών και δεσμεύσεων στους γενικούς μας στόχους, τότε πάνω σ? αυτό το έδαφος θα υπάρχουν δυνατότητες για αυτόνομες δράσεις, πρωτοβουλίες, διάλογο, σοβαρή, ουσιαστική πολιτική αντιπαράθεση, τη θέλουμε την αντιπαράθεση, την πολιτική αντιπαράθεση και βεβαίως, την πολιτική σύνθεση των απόψεων.
Όταν όλοι μας, εδώ, θα έχουμε το αίσθημα ενός κοινού πλαισίου αξιών και αρχών που θα σεβόμαστε, τότε δε θα υπάρχει μια ζούγκλα συναλλαγής μικρών ομάδων, αλλά μια σοβαρή πολιτική αντιπαράθεση, που θα οδηγεί σε μια κοινή δυναμική πορεία πολιτική ανάδειξης της ΠΑΣΠ ως ισχυρότατης δύναμης ανατροπής και αλλαγών στο Πανεπιστήμιο και στα ΤΕΙ.
Έτσι λοιπόν, όπως είπα και πριν από τις φοιτητικές εκλογές, η ΠΑΣΠ πρέπει και μπορεί να γίνει το μεγάλο ανατρεπτικό κίνημα της νεολαίας στο πανεπιστήμιο. Να εμπλουτίσει με τις δικές μας αξίες, με τις δικές μας αρχές, τον χώρο του πανεπιστημίου. Να είναι η ΠΑΣΠ, όπως και το ΠΑΣΟΚ, προάγγελος των αλλαγών που θα κάνουμε εμείς στην κοινωνία, στην Ελλάδα, από τη στιγμή που θα είμαστε κυβέρνηση στη χώρα. Και στις επόμενες εκλογές θα είμαστε κυβέρνηση στη χώρα, διότι αυτό ζητά πια ο Ελληνικός λαός. Μια ουσιαστική και μεγάλη προοδευτική Αλλαγή.
Να ενώσουμε και να συσπειρώσουμε τις προοδευτικές δυνάμεις για ριζοσπαστικές αλλαγές. Και μέσα στο πανεπιστήμιο, να σπάσουμε την λογική της άθλιας συναλλαγής με καθηγητικά κατεστημένα, με βεβαιωμένα συστήματα, ουσιαστικά, διαφθοράς και διαπλοκής. Να απεγκλωβιστεί το Φοιτητικό Κίνημα από τις πελατειακές σχέσεις, που το έχουν καθηλώσει σε συναλλαγές και όχι σε μια πολιτική προοπτική και αντίληψη.
Η ΠΑΣΠ μπορεί να είναι όχημα πραγματικών αλλαγών, καθοδηγητής ευρύτερων δυνάμεων για την εξυγίανση, τον εκδημοκρατισμό του Φοιτητικού Κινήματος, και θα έλεγα ακόμα περισσότερο, για τη γενιά της δημοκρατικής ανατροπής κοντά στους πολιτικούς αγώνες.
Εμείς δεν είμαστε το Κίνημα της αδιέξοδης άρνησης και της στείρας αμφισβήτησης. Το ίδιο κι εσείς. Δεν είμαστε η Αριστερά που μόνο από κριτική ξέρει και κρατά αποστάσεις. Το ίδιο κι εσείς. Δεν είμαστε η Αριστερά της ιδεολογικής περιχαράκωσης και της ιστορικής φοβικότητας απέναντι στις εξελίξεις.
Εμείς είμαστε η Αριστερά της δράσης, είμαστε η Αριστερά της πράξης, είμαστε η Αριστερά που μετουσιώνει τον λόγο σε πράξη, που αλλάζει καταστάσεις, που κάνει τη ζωή καλύτερη.
Η ΠΑΣΠ λοιπόν, πρέπει και μπορεί να οργανωθεί σωστά, να γίνει πρωτοπορία. Γι? αυτό, ΠΑΣΠίτες και ΠΑΣΠίτισσες, σας λέω: Το μέλλον είναι σήμερα εδώ. Είσαστε εσείς. Πάρτε πρωτοβουλίες, πάρτε την ΠΑΣΠ στα χέρια σας. Γράψτε εσείς το μέλλον αυτής της Οργάνωσης, είναι δική σας Οργάνωση, είναι και δική σας ευθύνη.
Με αυτό το αίσθημα ευθύνης, με φαντασία και δημιουργικότητα, με συλλογικότητα, σπάζοντας τα στεγανά και τις, με την κακή έννοια, μικροπαρέες, γιατί η παρέα είναι πάντα ωραία, τη θέλουμε, αλλά η παρέα που βρίσκεται απλώς για την καρέκλα δεν είναι παρέα, είναι μια λυκοφιλία, και εμείς θέλουμε παρέες που βασίζονται στην πραγματική αγάπη, την συντροφικότητα και κοινή αγωνία ν' αλλάξουμε την Ελλάδα, θα πάμε μπροστά και θα πάμε μπροστά όλοι μαζί.
Καλή επιτυχία στη Συνδιάσκεψη.
Καλό αγώνα για τη δημόσια παιδεία.
Σας ευχαριστώ."
πηγή: www.papandreou.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου