ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ - ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!

ΓΕΝΝΗΜΑΤΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ: 1939 – 1994

Πριν από 14 χρόνια... 25 Απριλίου 1994.... Μεγάλη Δευτέρα ήταν...ο Γιώργος Γεννηματάς ταξιδεύει στην αιωνιότητα σε ηλικία μόλις 55 χρόνων!

Ο Ελληνικός λαός, τα μέλη και οι φίλοι του Κινήματος, αποχαιρετούν τον μεγάλο πολιτικό άνδρα που κύριο χαρακτηριστικό του υπήρξε το ήθος και η ευπρέπεια του!

Η Ελλάδα αποχαιρετά τον άνθρωπο Γιώργο Γεννηματά που με περίσσεια δύναμη και θάρρος δημοσιοποίησε το πρόβλημα υγείας που αντιμετώπιζε και προσπάθησε να το νικήσει...Με περίσσεια δύναμη και θάρρος προσπάθησε να νικήσει το θάνατο.

Ο Γιώργος Γεννηματάς υπήρξε από τα ιδρυτικά στελέχη του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος ενώ νωρίτερα είχε αναπτύξει σημαντική αντιδικτατορική δράση.

Υπήρξε υπουργός των κυβερνήσεων του αείμνηστου ηγέτη του ΠΑΣΟΚ Ανδρέα Παπανδρέου και διατέλεσε στα υπουργεία Εσωτερικών, Εργασίας, Υγείας και Κοινωνικής Πρόνοιας και Εθνικής Οικονομίας και συνέδεσε το όνομα του με μία από τις σημαντικότερες μεταρρυθμίσεις των Κυβερνήσεων του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος, το Εθνικό Σύστημα Υγείας.

Σε κομματικό επίπεδο αγωνιζόταν πάντα για τη διασφάλιση της ενότητας του ΠΑΣΟΚ και θεωρούταν ο αδιαφιλονίκητος διάδοχος του Ανδρέα Παπανδρέου στην ηγεσία του Κινήματος.

Πολλές φορές είμαι σίγουρος ότι έχουμε όλοι αναρωτηθεί πως θα γραφόταν η ιστορία αν δεν κοβόταν το νήμα της ζωής του τόσο πρόωρα...

πηγή φωτογραφίας: http:// www.fofigennimata.gr

ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ - ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΑΝΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ

Κόκκινη κάρτα, με ποινή αποκλεισμού τουλάχιστον έως το καλοκαίρι από το χρηματιστήριο ρύπων έδωσε ο ΟΗΕ στην Ελλάδα.

Η Επιτροπή Συμμόρφωσης της Συνθήκης- Πλαίσιο του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή με απόφασή της- που εκδόθηκε στις 17 Απριλίου- κατέληξε στο συμπέρασμα ότι «η Ελλάδα δεν έχει συμμορφωθεί με τις υποδείξεις της και επιβάλλει ως ποινή την απαγόρευση συμμετοχής της Ελλάδας στους προβλεπόμενους ευέλικτους μηχανισμούς του Πρωτοκόλλου του Κιότο...».

Η απόφαση ελήφθη στις 4-5 Μαρτίου στη Βόννη, όπου κρίθηκαν ανεπαρκείς οι εξηγήσεις και οι διαβεβαιώσεις του ΥΠΕΧΩΔΕ για το Εθνικό Σχέδιο Κατανομής Ρύπων. Ήδη, από τις 18 Ιανουαρίου ο επίτροπος Περιβάλλοντος κ. Σταύρος Δήμας χαρακτήρισε «αναξιόπιστο το σύστημα που επέλεξε το ΥΠΕΧΩΔΕ για να καταγράφει τους αέριους ρύπους των ελληνικών βιομηχανιών», επισήμανση που είχε προκαλέσει την αντίδραση του υπουργού ΠΕΧΩΔΕ κ. Γιώργου Σουφλιά. Όπως έγινε χθες γνωστό από τη WWF, «η Ελλάδα δεν μπορεί να συμμετέχει στους μηχανισμούς που προβλέπονται από το Πρωτόκολλο του Κιότο- που υπέγραψαν 141 χώρεςέως ότου προβεί στη δημιουργία ενός ολοκληρωμένου και αξιόπιστου συστήματος καταγραφής εκπομπών αερίων ρύπων».

Μπαλάκι οι ευθύνες

Από το ΥΠΕΧΩΔΕ παραδέχονται το πρόβλημα αλλά επιρρίπτουν ευθύνες - γι΄ άλλη μια φορά- στις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και στην πρώην ομάδα του Εθνικού Αστεροσκοπείου με επικεφαλής τον κ. Δημήτρη Λάλα που συνέταξε τις εκθέσεις για τους αέριους ρύπους από το 1995 έως πέρυσι- οπότε και ανέλαβε καθήκοντα τεχνικού συμβούλου του ΥΠΕΧΩΔΕ η Σχολή Χημικών Μηχανικών του ΕΜΠ. «Ο ίδιος ο κ. Λάλας γνωρίζοντας ότι δεν θα ανανεωθεί η συνεργασία του ΥΠΕΧΩΔΕ με την ομάδα του, κατήγγειλε στον ΟΗΕ ότι δεν θα υπάρξει επαρκές σύστημα παρακολούθησης των εκπομπών της χώρας μας, στρεφόμενος ευθέως όχι κατά του ΥΠΕΧΩΔΕ αλλά κατά της Ελλάδας», υποστηρίζει μεταξύ άλλων ο υφυπουργός ΠΕΧΩΔΕ κ. Σταύρος Καλογιάννης. «Η καταδίκη αφορά αποκλειστικά και μόνο τους χειρισμούς του ΥΠΕΧΩΔΕ, μετά τη διακοπή της σύμβασης με την ομάδα αυτή», υποστηρίζουν σε ανακοίνωσή τους ο υπεύθυνος Περιβάλλοντος του ΠΑΣΟΚ κ. Σπύρος Κουβέλης και η ευρωβουλευτής του Κινήματος κ. Άννυ Ποδηματά. Σύμφωνα με τους ίδιους, «το ΥΠΕΧΩΔΕ πρέπει να σταματήσει να λειτουργεί ως παραμάγαζο του υπουργείου Δημοσίων Έργων».

Η WWF

Σύμφωνα με το WWF, «η μη συμμόρφωση της Ελλάδας στις επιταγές του ΟΗΕ ενδέχεται να επηρεάσει και το σύστημα εμπορίας ρύπων της Ευρωπαϊκής Ένωσης υποσκάπτοντας την απρόσκοπτη λειτουργία του». Όπως επισημαίνει ο διευθυντής του Ελληνικού Γραφείου του WWF κ. Δημήτρης Καραβέλας, «Η Ελλάδα αποτελεί δυστυχώς τη μοναδική χώρα στον κόσμο που κατονομάζεται διεθνώς για ανεπάρκεια καταγραφής των εκπομπών. Εκτός από την αδυναμία συμμετοχής της Ελλάδας στους μηχανισμούς του Κιότο, η απόφαση αυτή εκθέτει τη χώρα σε διεθνές επίπεδο». Το σύστημα προβλέπει ότι κάθε χώρα της Ε.Ε. καταρτίζει εθνικό σχέδιο κατανομής δικαιωμάτων ρύπων, τα οποία και μοιράζει σε καθεμία από τις επιχειρήσεις που συμμετέχουν μέχρι ένα ορισμένο πλαφόν. Όποια εταιρεία υπερβεί το πλαφόν, «αγοράζει» τα δικαιώματα που περισσεύουν από άλλες επιχειρήσεις, οι οποίες έχουν καλύψει τον στόχο τους στο χρηματιστήριο ρύπων.

Πλήγμα στην αξιοπιστία

«Σύμφωνα με το σύστημα εμπορίας ρύπων, το 2012 οι χώρες και οι επιχειρήσεις που συμμετέχουν στο σύστημα θα πρέπει να πληρώσουν τους επιπλέον ρύπους που παρήγαγαν κατά μέσο όρο την περίοδο 2008-2012. Οι εταιρείες όμως έχουν αρχίσει από τώρα να υπογράφουν τα σχετικά συμβόλαια. Η απόφαση του ΟΗΕ μπορεί να μην έχει άμεση οικονομική επίπτωση στην Ελλάδα, είναι όμως πλήγμα στην αξιοπιστία της», επισημαίνει ο διευθυντής του Ελληνικού Γραφείου της Greenpeace κ. Νίκος Χαραλαμπίδης

πηγή: http://www.tanea.gr/

"ΤΟ ΑΚΟΡΝΤΕΟΝ" - ΧΑΡΙΣ ΑΛΕΞΙΟΥ

ΕΝΑ ΥΠΕΡΟΧΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΜΕ ΤΗ ΜΑΓΕΥΤΙΚΗ ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΧΑΡΟΥΛΑΣ ΑΛΕΞΙΟΥ, ΤΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΤΟΥ ΑΝΕΠΑΝΑΛΗΠΤΟΥ ΜΑΝΟΥ ΛΟΪΖΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΣΤΙΧΟΥΣ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΝΕΓΡΕΠΟΝΤΗ...

"έχει σαν στάμπα τη ζωή μου σημαδέψει,
ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ"

21 Απριλίου 1967 - Η Ελλάδα στο γύψο

Έχουν περάσει 41 χρόνια από το πραξικόπημα της Αμερικανόφερτης Χούντας των Συνταγματαρχών που για επτά ολόκληρα χρόνια κατέπνιξε στο αίμα τον Ελληνικό λαό, εκμηδένισε κάθε μορφή δημοκρατίας ελευθέριας και ισονομίας και γύρισε την Ελλάδα δεκαετίες πίσω, χαρίζοντας την μίση Κύπρο στη Τουρκία.

Αμερικάνοι, παλάτι, στρατός, δεξιά, θορυβημένοι από την βέβαιη εκλογική νίκη του ηγέτη της Ένωσης Κέντρου, του Γέρου της Δημοκρατίας, Γεωργίου Παπανδρέου, αναζήτησαν εναγωνίως «λύσεις» πέρα και έξω από τους θεσμούς, αντίθετες με τη βούληση του λαού μας και τις ανάγκες της χώρας.

Ο Παπαδόπουλος, ηγέτης της Χούντας των Συνταγματαρχών, πρόλαβε άλλους εκκολαπτόμενους δικτάτορες, του Κωνσταντίνου Γλύξμπουργκ και των ανακτόρων, «έσωσε» τη χώρα από τον Κομμουνισμό» και την «έβαλε στο γύψο».

Η χώρα και ο λαός μας βρέθηκαν για άλλη μια φορά «υπό κατοχή», χωρίς ελευθερίες, χωρίς φωνή, χωρίς ανεξαρτησία, χωρίς δικαιώματα. Μόνοι ωφελημένοι οι Αμερικάνοι, οι Έλληνες κεφαλαιούχοι – βιομήχανοι – εφοπλιστές και οι μανδαρίνοι του καθεστώτος, πιστοί στο δόγμα: «Πατρίς – Θρησκεία – Οικογένεια».

Χιλιάδες Έλληνες στέναξαν κάτω από τα βασανιστήρια των πρωτοπαλίκαρων της ΕΣΑ ή βρίσκονται σε χώρους εξορίας και στο εξωτερικό. Χιλιάδες άλλοι αγωνίστηκαν με διάφορα μέσα με στόχο την πτώση του καθεστώτος που είχε καταλύσει το Σύνταγμα και τη Δημοκρατία. Ο προοδευτικός χώρος μέσα από τις τάξεις του Π.Α.Κ. και άλλων αντιδικτατορικών οργανώσεων και των οργανώσεων των φοιτητών, έδωσαν τη μάχη για την αφύπνιση της ελληνικής κοινωνίας. Δράσεις που είχαν ως αποτέλεσμα την πτώση της χούντας και την αποκατάσταση της Δημοκρατίας.

Σήμερα 41 χρόνια μετά από το πράξικόπημα της αμερικανόφερτης χούντας, κατακτήσεις που κερδίσθηκαν με αγώνες και θυσίες και θεωρούνταν μέχρι τώρα δεδομένες φαίνεται να απειλούνται. Φαίνεται να απειλούνται από την αντιλαϊκή και νέο-δεξιά πολιτική της κυβέρνησης της Ν.Δ. και του κ. Καραμανλή. Η πολιτική της ποινικοποίησης της φοιτητικής και της συνδικαλιστικής έκφρασης και ελευθερίας που προωθήθηκε με την ψήφιση του νέου Νόμου Πλαίσιο για τη λειτουργία των Πανεπιστημιακών Ιδρυμάτων σε συνδυασμό με την πολιτική βούληση του κατάργησης της συνδικαλιστικής και κοινωνικής έκφρασης και δράσης με τον περιορισμό και την καταστολή των διαδηλώσεων, απειλεί τις κατακτήσεις και τους δημοκρατικούς αγώνες της ελληνικής κοινωνίας. Απειλεί το δημοκρατικό μας πολίτευμα. Δυστυχώς φαινόμενα όπως η αυθαιρεσία αστυνομικών σε πορείες διαμαρτυρίας των ελλήνων πολιτών για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων τους, όπως το πρόσφατο παράδειγμα φοιτητών που ξυλοκοπήθηκαν πριν δύο χρόνια στις κινητοποίησεις για τις αλλαγές στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, νόμο πλαίσιο – αναθεώρηση του άρθρου 16 απειλούν το δημοκρατικό μας πολίτευμα.

Σε Διεθνές επίπεδο, σήμερα 41 χρόνια μετά, παλιές και νέες απειλές συνεχίζουν να ταλαιπωρούν τους λαούς και τον πλανήτη μας. Η φτώχεια, η ασυδοσία του κεφαλαίου, οι πόλεμοι, ο ρατσισμός, η καταστροφή του περιβάλλοντος, οι αρρώστιες, η βία, η τρομοκρατία, η αναβίωση του φασισμού, μαστίζουν εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπων.

Η επεκτατική πολιτική και η κυριαρχία των ΗΠΑ δημιουργούν νέα προβλήματα και νέες εντάσεις, με πρόσφατο παράδειγμα την ανεξαρτητοποίηση του Κοσόβου και το ζήτημα της ονομασίας των Σκοπίων.

Η σημερινή μέρα είναι μια μέρα μνήμης για τον ελληνικό λαό. Μας θυμίζει ότι η Δημοκρατία και η Εθνική μας Υπερηφάνεια κατακτιούνται και προφυλάσσονται μόνο με αγώνες.

ΟΜΙΛΙΑ Γ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΣΤΗΝ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΘΝΙΚΗΣ ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΗΣ ΠΑΣΠ

"Φίλες και φίλοι,

ΠΑΣΠίτισσες και ΠΑΣΠίτες,

Είναι ιδιαίτερη η χαρά μου που είμαι μαζί σας σήμερα, σε αυτό το νέο ξεκίνημα. Είναι τριπλή η χαρά μου, γιατί βρίσκομαι μαζί σας, γιατί πήγατε καλά στις φοιτητικές εκλογές, και μπράβο σας, και τρίτον, είναι χαρά, διότι δρομολογούμε σήμερα μια νέα πορεία της ΠΑΣΠ, μέσα σε νέα δεδομένα.

Ίσως δεν είναι και τυχαίο, ότι με προλόγισε ο Γραμματέας του Εθνικού Συμβουλίου, ο οποίος ξεκίνησε την πολιτική του σταδιοδρομία από την ΠΑΣΠ. Οπότε, είναι ένας από εσάς.

Ευχαριστώ, λοιπόν, για την υποδοχή σας. Ένα μπράβο για την αποφασιστικότητα να διεκδικήσετε, να ανατρέψετε και να ανοίξετε νέους δρόμους, κάτι που λαχταρά ο τόπος, ζητά η νέα γενιά, απαιτεί η νέα γενιά και εύχομαι ολόψυχα εσείς, να είστε η γενιά της νέας αρχής, της ελπίδας, των οραμάτων, η γενιά της Νέας Αλλαγής. Η δική σας γενιά, εύχομαι να είναι η γενιά της Ελλάδας των αξιών, της δικαιοσύνης, της δημοκρατίας, της αλληλεγγύης, της ανάπτυξης και της αξιοκρατίας.

Και ξέρετε, η δική σας γενιά, θα αντιμετωπίσει πολλά και πολύπλοκα προβλήματα. Ας ξεκινήσει κανείς, από τα προβλήματα τα οποία ζείτε καθημερινά. Αυτό της αγωνίας μετά τις σπουδές να βρείτε δουλειά. Όχι απλά δουλειά, αλλά μια δουλειά που να σας εκφράζει, μια δουλειά που να δίνει τη δυνατότητα να αισθάνεστε δημιουργικοί, να σας δίνει και προοπτική και ουσιαστικά, να σας δίνει το δικαίωμα για μια αξιοπρεπή διαβίωση.

Αντιμετωπίζετε την αγωνία εσείς, πολύ περισσότερο από τις προηγούμενες γενιές, για το αν το πτυχίο έχει το απαραίτητο αντίκρισμα. Αν θα καταλήξετε να δουλεύετε με μερική απασχόληση ή με μερικό μισθό. Το άγχος και την ανασφάλεια για το αύριο, που συνθλίβει πολλές φορές ακόμα και τις πιο προσωπικές σχέσεις. Που δημιουργεί ανασφάλεια στην οικογένεια, ανασφάλεια στις παρέες και τους φίλους, ανασφάλεια ακόμα μεταξύ των πιο στενών σας σχέσεων, το κορίτσι σας, το αγόρι σας.

Είναι η πίεση της σημερινής εποχής, και ιδιαίτερα η πίεση μιας νεοσυντηρητικής πολιτικής, που επηρεάζει και πολλές φορές συνθλίβει προσωπικότητες. Είναι η αντίληψη ότι, ο νέος υπάρχει για το κυνήγι της εξουσίας αντί της δημιουργίας. Το κυνήγι του προσωρινού βολέματος αντί τις στέρεης προοπτικής. Το προσωρινό και επιφανειακό «ντοπάρισμα» αντί για τη βαθύτερη ικανοποίηση. Μια ζωή, που αισθάνεται ο νέος ότι, η πορεία της ζωής του προσδιορίζεται από τους ανέμους, αντί εμείς να δαμάζουμε τους ανέμους για να καθορίζουμε εμείς τη μοίρα μας, τους στόχους μας, την πορεία μας.

Αυτή είναι και η διαφορά η μεγάλη, η ιδεολογική, με την νεοσυντηρητική παράταξη. Αυτή θεωρεί ότι, το κράτος και η αγορά είναι για να εξυπηρετήσουν συγκεκριμένα συμφέροντα. Εμείς θέλουμε να δαμάσουμε και το κράτος και την αγορά υπέρ της κοινωνίας και να δώσουμε στη νέα γενιά τη δυνατότητα να ορίζει η ίδια τη δική της τύχη.

Αυτό είναι το μεγάλο στοίχημα του ΠΑΣΟΚ από το 1974, όταν ιδρύθηκε από τον Ανδρέα Παπανδρέου και τους άλλους συντρόφους τότε, που είπαν ότι η Ελλάδα μπορεί να αλλάξει, η Ελλάδα μπορεί να πάει μπροστά, ο Ελληνικός λαός μπορεί να έχει λόγο για τη μοίρα του.

Και τα λέω αυτά, διότι διάβασα εδώ και λίγο καιρό σε μία εφημερίδα, συνέντευξη από μια κοπέλα της ηλικίας σας, που πραγματικά μια φράση της με συγκλόνισε. Είπε: «Είμαστε η γενιά με τις μισές δουλειές, με τους μισούς μισθούς και με τις μισές ζωές». Σε αυτήν την κοπέλα, εμείς πρέπει να απαντήσουμε ότι, και μπορεί και δικαιούται να έχει ολοκληρωμένη ζωή. Και σε αυτές τις αγωνίες οφείλουμε να απαντήσουμε και εμείς αλλά και εσείς, που είσαστε μέσα στα κοινά, μέσα από τους αγώνες, μέσα από τις διεκδικήσεις, μέσα από τις δικές σας προτάσεις.

Δεν είσαστε μόνο η γενιά των διεκδικήσεων. Ίσως αυτή η γενιά, ήταν η γενιά η δική μου, ίσως και οι παλαιότερες. Διεκδικούσαμε, είχαμε αιτήματα, είχαμε στόχους τους οποίους θέλαμε να φτάσουμε, μέσα σε ένα πλαίσιο, που βεβαίως και αυτό άλλαζε, αλλά ουσιαστικά υπήρχαν κάποια συγκεκριμένα δεδομένα.

Εσείς γινόσαστε η γενιά, όχι απλώς των διεκδικήσεων αλλά και των πραγματικών ανατροπών. Γιατί; Διότι μπροστά σας έχετε μεγάλες προκλήσεις. Ακούγεται πολλές φορές τετριμμένο: «μεγάλες προκλήσεις, μεγάλες προκλήσεις».

Αλλά ξέρετε, είστε η γενιά, στην ανθρωπότητα - και όταν λέω «η γενιά» δεν εννοώ μόνο στην Ελλάδα - που έχει μπροστά της διλήμματα και προκλήσεις που καμία άλλη γενιά της ανθρωπότητας δεν είχε. Ποτέ στην ιστορία της ανθρωπότητας δεν τέθηκαν διλήμματα, όπως αυτά τα οποία εμείς, αλλά εσείς ακόμα περισσότερο, βρίσκετε μπροστά σας.

Όπως παραδείγματος χάρη, η κλιματική αλλαγή, που απειλεί να αφανίσει τον πλανήτη μας. Δεν υπήρχαν γενιές στο παρελθόν που είχαν το δίλημμα να λύσουν αυτά τα προβλήματα. Το έλλειμμα των υδάτινων πόρων. Πολλοί από σας είσαστε από την περιφέρεια, ξέρετε πόσο μεγάλο είναι το πρόβλημα που σιγά-σιγά προκαλεί την απερήμωση. Θα δούμε στο μέλλον, - ήδη βλέπουμε κάποιες - αλλά στο μέλλον πολύ μεγάλες κοινωνικές εντάσεις, θα δούμε όμως, σε παγκόσμιο επίπεδο, ακόμα και πολέμους γύρω από τα θέματα του νερού.

Ήδη βλέπουμε αυτές τις μέρες, να φτάνουν στα ύψη βασικά είδη διατροφής ανά τον κόσμο και υπολογίζεται ότι, τουλάχιστον 33 χώρες μπορούν να περάσουν από σημαντικές κοινωνικές αναταραχές ή ακόμα και επαναστάσεις, γιατί πολλοί άνθρωποι δεν θα έχουν να φάνε.

Ζούμε την εποχή, όπου σημαντικό μέρος κατατρεγμένων, περιθωριοποιημένων ανθρώπων, ψάχνουν για λύσεις αδιέξοδες μέσα από τον φονταμενταλισμό, τον θρησκευτικό φανατισμό, μέσα από τον απολυταρχισμό, ελπίζοντας σε κάποιο Θεό να τους λύσει τα προβλήματα.

Ζούμε τη μεγαλύτερη υπερσυγκέντρωση της εξουσίας που έχει ζήσει η ανθρωπότητα ποτέ. Εξουσία τεράστια, χρηματική, τεράστιος πλούτος, τρομερή τεχνολογική γνώση, η ίδια η γνώση η οποία όμως όλο και περισσότερο συγκεντρώνεται σε λίγα χέρια. Και αυτές είναι προκλήσεις, που ουσιαστικά, εμείς οι σοσιαλιστές, ξέρουμε ότι μπορούμε να τις αντιμετωπίσουμε.

Αυτό που ξέρουμε εμείς οι σοσιαλιστές, είναι ότι τα προβλήματα της κοινωνίας, της ανθρωπότητας, μπορούν να λυθούν. Μάλιστα, έχουμε τόσο πλούτο, τέτοια τεχνολογική γνώση, τέτοιες δυνατότητες ως ανθρωπότητα, που για πρώτη φορά ίσως στην ιστορία της ανθρωπότητας, παρά την όξυνσή τους, μπορούμε να λύσουμε ζητήματα όπως είναι η φτώχεια, ο αναλφαβητισμός, η κλιματική αλλαγή.

Μπορούμε να διαμορφώσουμε, πραγματικά κοινωνίες αλληλεγγύης, ανθρωπιάς, ευημερίας, και προοπτικής. Απαιτείται όμως, μια ουσιαστική πολιτική βούληση, μια πολιτική δημοκρατική ανατροπή. Και σε αυτή την πολιτική και δημοκρατική ανατροπή, καλείστε εσείς, η νέα γενιά, να πρωτοπορήσετε. Και θέλω να ξέρετε ότι, θα είμαι κοντά σας, να πρωτοπορήσουμε μαζί για να αλλάξουμε την Ελλάδα και μαζί με τις νέες γενιές άλλων χωρών, να αλλάξουμε και τον κόσμο.

Η διαφορά επίσης η δική σας με τις προηγούμενες γενιές, είναι ότι όταν εμείς πηγαίναμε στα πανεπιστήμια, ξέραμε ότι αν γίνεις μηχανικός, οικονομολόγος, ηλεκτρολόγος ή κάτι άλλο, ήταν σχεδόν δεδομένη η επαγγελματική πορεία σου, σχεδόν δεδομένο ότι αυτές οι γνώσεις σου ήταν αρκετές για όλη την πορεία της επαγγελματικής σου ζωής και ότι ήσουν σχετικά εξασφαλισμένος. Με κάποιες διεκδικήσεις βεβαίως, για να καλυτερεύσει η σύνταξη, να καλυτερεύσουν οι συνθήκες εργασίες, να καλυτερεύσουν οι συλλογικές συμβάσεις.

Ουσιαστικά, ζούσαμε σε ένα πλαίσιο, που με έναν σωστό αγώνα μπορούσαμε να πούμε ότι για εμάς, για τις δικές μας γενιές, μπορούσαν να ήταν όλα έτοιμα.

Εσείς, ζείτε σε μια εποχή τεράστιων αλλαγών, που οι γνώσεις σας δεν είναι σίγουρο ότι θα σας «βγάλουν» μέχρι το πέρας της επαγγελματικής ζωής.

Δεν ξέρουμε αν τα επαγγέλματα αυτά θα παραμείνουν βιώσιμα ή αν θα είναι υπαρκτά, δεν ξέρουμε ποιες θα είναι οι οικονομικές εξελίξεις και γι' αυτό, το εκπαιδευτικό μας σύστημα πρέπει να προετοιμάσει εσάς, όχι για μια κοινωνία που είναι όλα έτοιμα αλλά για να είσαστε εσείς έτοιμοι για όλα.

Να σας δοθούν δηλαδή, όλες οι δυνατότητες, όλη η σιγουριά, όλη η ασφάλεια, όλη η απαραίτητη γνώση και όχι μόνο στα 4, 5, 6 πόσα θα είναι χρόνια σπουδών, αλλά συνεχώς κατά τη διάρκεια της ζωής σας, για να μπορέσετε να αντιμετωπίσετε την κάθε περίπτωση. Να την αντιμετωπίσετε χωρίς τον κίνδυνο της περιθωριοποίησης, χωρίς να χάσετε την προοπτική της ζωής σας, χωρίς να χάσετε τη σιγουριά σας, χωρίς να χάσετε τη δυνατότητα να φτιάξετε μια οικογένεια, να ζήσετε στους δικούς σας ορίζοντες και με τα δικά σας όνειρα.

Αυτό, δεν το δίνει το σημερινό καπιταλιστικό σύστημα, δεν το δίνει η νεοσυντηρητική αντίληψη της πολιτικής. Αφήνει, ουσιαστικά, τους άγριους ανέμους του καπιταλισμού να λειτουργήσουν υπέρ της κερδοσκοπίας, υπέρ της συγκέντρωσης του πλούτου και εσείς ό,τι πιάσετε και όπως βολευτείτε.

Αυτό εμείς το αλλάζουμε. Εμείς λέμε ότι, η αγορά, το κεφάλαιο, πρέπει να συμβάλλουν στην εξυπηρέτηση της νέας γενιάς, των εργαζομένων, της κοινωνικής δικαιοσύνης, των αξιών μιας χώρας, των αξιών, για να διασφαλίσουν σε μια περίοδο σημαντικών και δύσκολων εξελίξεων, τις ευκαιρίες για όλους τους νέους και τις νέες της χώρας μας.

Βέβαια, όπως λέει και ο Μαρξ, μέσα στον ίδιο τον καπιταλισμό υπάρχει το σπέρμα της αμφισβήτησης, το σπέρμα των αντιφάσεων, το σπέρμα των αλλαγών που έρχονται. Και θέλω να σας μεταφέρω μόνον ένα παράδειγμα για τις αλλαγές που έρχονται. Μια μεγάλη εταιρεία, την οποία είμαι σίγουρος γνωρίζετε καλά, η «Google», θα την έχετε αξιοποιήσει μέσα από το διαδίκτυο, στην οποία πριν από μερικούς μήνες, ένας υπάλληλος, ένας νέος εργαζόμενος, μπορεί να είναι και στην ηλικία σας, πήρε μια απόφαση και έχασε η εταιρεία κάπου 7 εκατομμύρια δολάρια. Θα μου πείτε, δεν είναι και πολλά για την «Google» αλλά είναι ένα σημαντικό ποσό.

Τι έκαναν σε αυτόν τον νέο; Τι του είπαν; Του είπαν μπράβο. Δεν έχασε επειδή τα έβαλε στην τσέπη του. Έχασε διότι πήρε το ρίσκο να δοκιμάσει κάτι καινούργιο, μια νέα ιδέα, μια νέα προσπάθεια, κάτι πιο δημιουργικό, και του είπαν μπράβο.

Σας ρωτώ: το Ελληνικό Πανεπιστήμιο, τα Ελληνικά ΤΕΙ, θα σας πουν ποτέ μπράβο αν πάρετε το ρίσκο να δοκιμάσετε κάτι καινούργιο, αν γίνετε πιο δημιουργικοί ή σας θέλουν σε κουτάκια, μέσα από το ένα και μοναδικό σύγγραμμα, μέσα από την έλλειψη κριτικής σκέψης, μέσα από την έλλειψη δημιουργικότητας;

Έχουμε πάρα πολλά να κάνουμε για να αλλάξουμε το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα. Και έχουμε πάρα πολλά να κάνουμε, διότι ουσιαστικά και ο καπιταλισμός θα αλλάξει. Θα αλλάξει αναγκαστικά, διότι αυτά τα παιδιά που δουλεύουν στις εταιρείες σήμερα, στην «Google» ή οπουδήποτε αλλού, ποια είναι ουσιαστικά η δύναμή που έχουν; Είναι η δύναμη του κεφαλαίου, είναι η δύναμη του Χρηματιστηρίου; Τελικά όχι, η δύναμη βρίσκεται εδώ, στο μυαλό.

Αυτή είναι η νέα εποχή. Η νέα εποχή, είναι η δύναμη του μυαλού και της γνώσης, κι αυτή τη δύναμη του μυαλού και της γνώσης, εσείς θα την κατακτήσετε και αφού την κατακτήσετε, θα είναι μια δύναμη που θα ανατρέψει και τις οικονομικές και παραγωγικές σχέσεις σε κάθε περιοχή της γης, διότι δεν θα μπορεί ο κεφαλαιούχος να σε πηγαίνει από δω και από εκεί και να σε ορίζει όπως θέλει.

Θα είναι ο ίδιος ο εργαζόμενος, ο ίδιος ο επιστήμονας, εφόσον υπάρχει συλλογική οργάνωση, συστηματική οργάνωση και αγώνας, μια οργάνωση και μια διεκδίκηση για ανατροπές και αλλαγές, θα είναι η ίδια η νέα γενιά, οι ίδιοι οι νέοι επιστήμονες, η πρωτοπορία των αλλαγών, των παραγωγικών σχέσεων σε όλο τον κόσμο και βεβαίως και στην Ελλάδα.

Απαιτείται όμως, ένα εκπαιδευτικό σύστημα το οποίο δεν θα καλλιεργεί τον «ωχαδελφισμό» και την μοιρολατρία, αλλά θα μεταφέρει τη γνώση, την εξουσία που λέγεται «γνώση», στα χέρια των ίδιων των πολιτών, της ίδιας της κοινωνίας.

Εμείς, ως σοσιαλιστικό κίνημα, το 1974, αλλά θα έλεγα και παγκοσμίως το σοσιαλιστικό κίνημα τον προηγούμενο αιώνα, κατάφερε να εξανθρωπίσει τον καπιταλισμό, με τις διεκδικήσεις του για καλύτερη παιδεία, καλύτερη υγεία, καλύτερο κοινωνικό σύστημα. Σπάσαμε αντιλήψεις πελατειακές στην Ελλάδα, οργανώσαμε το λαό σε οριζόντιο επίπεδο, όπως και την ΠΑΣΠ στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, στα ΤΕΙ, στα Πανεπιστήμια, οργανώθηκε και διεκδίκησε.

Σήμερα καλούμαστε να εξανθρωπίσουμε την παγκοσμιοποίηση. Αντί εμείς να προσαρμοζόμαστε στις ανάγκες της παγκοσμιοποίησης, να βάλουμε την παγκοσμιοποίηση να προσαρμοστεί στις ανάγκες τις δικές μας, σε τοπικό επίπεδο, σε εθνικό επίπεδο, σε περιφερειακό και παγκόσμιο επίπεδο. Αλλά γι' αυτό, όπως σας είπα και για σας ιδιαίτερα, πρέπει να διεκδικήσουμε μια άλλου τύπου παιδεία. Μια άλλου τύπου παιδεία, που δεν εγκλωβίζει τον νέο, δεν τον καταδικάζει στα 700 ευρώ, στη φθηνή εργασία, στην υπερεκμετάλλευση.

Εμείς θέλουμε να επενδύσουμε στον νέο, στη σιγουριά του, στο μέλλον του, στην εκπαίδευσή του, σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα δημόσιο και δωρεάν, που θα έχει όλες τις απαραίτητες υποδομές, τις δυνατότητες, την οικονομική στήριξη, την χρηματοδότηση από το κράτος.

Εμείς μιλάμε για το 5% - τουλάχιστον - του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος, που θα πάει στην παιδεία, για να μπορούμε να κάνουμε τις απαραίτητες σοβαρές αλλαγές στο δημόσιο σύστημα, ένα σύστημα που θα ανταποκρίνεται στις ανάγκες των νέων και της κοινωνίας. Διότι εμείς οι σοσιαλιστές, λέμε ότι, η γνώση είναι εξουσία και οι σοσιαλιστές και οι δημοκράτες λέμε ότι, η εξουσία πρέπει να είναι του λαού, να είναι στο λαό από το λαό, γι' αυτό πρέπει να γίνει κοινό κτήμα των ανθρώπων και μέσα από το Πανεπιστήμιο, αλλά και σε όλη την διάρκεια της ζωής τους.

Η Νέα Δημοκρατία, το 1974, θεωρούσε ότι μπορούσε να ελέγξει την παιδεία μέσα από το κρατικό σύστημα. Δεν θα μπω στο άρθρο 16, αλλά τότε ο Ανδρέας Παπανδρέου, αντιμετωπίζοντας τη Νέα Δημοκρατία, είπε όχι μόνο το κρατικό σύστημα, αλλά γιατί όχι και οι φορείς, η ΓΣΕΕ, η Αυτοδιοίκηση, η ΠΑΣΕΓΕΣ.

Νόμιζε η Νέα Δημοκρατία, ότι θα μπορούσε να ελέγξει την νέα γενιά τότε, που ήταν επαναστατημένη, μέσα από ένα συγκεντρωτικό κρατικό σύστημα. Σήμερα, η Νέα Δημοκρατία θέλει να ελέγξει την παιδεία μέσα από το ιδιωτικό κεφάλαιο, μεταφέροντας ουσιαστικά όλες τις προνομιούχες τάξεις στο δρόμο του ιδιωτικού πανεπιστημίου, του ανεξέλεγκτου ιδιωτικού πανεπιστημίου.

Αλλά το πανεπιστήμιό μας σήμερα, βρίσκεται και κάτω από ένα άλλο κατεστημένο, όχι μόνο το κατεστημένο το κρατικό, του /74 ή το κρατικό και το ιδιωτικό σήμερα, που θέλει να μπει στο χώρο της γνώσης, αλλά και από ένα κατεστημένο από το οποίο εμείς πρέπει να απελευθερώσουμε το δημόσιο Πανεπιστήμιο, και γραφειοκρατίας και καθηγητικό, για να μην υπάρχει απλώς το κυνήγι των βαθμών, αλλά, η κατάκτηση της ίδιας της γνώσης.

Σήμερα, σε παγκόσμιο επίπεδο, θέματα όπως η πνευματική ιδιοκτησία, οι πατέντες, η προσπάθεια μονοπωλίων και ολιγοπωλίων να ελέγξουν από τα Μέσα Ενημέρωσης μέχρι και την ίδια τη γνώση, που τείνει να ιδιωτικοποιηθεί, είναι ένας αγώνας για να κοινωνικοποιήσουμε τη γνώση, να γίνουμε εμείς η πρωτοπορία, ώστε να διασφαλίσουμε ότι η γνώση θα είναι πάντα η εξουσία του ίδιου του λαού.

Είναι ένα βαθιά δημοκρατικό αίτημα, το οποίο εμείς, ως ΠΑΣΟΚ -και εσείς ως ΠΑΣΠ - πρέπει να θέτουμε ως προτεραιότητα. Γι' αυτό παλεύουμε για πρόσβαση όλων στη γνώση, όλων των ηλικιών, πρόσβαση από το διαδίκτυο μέχρι το πανεπιστήμιο, από τα σχολεία μέχρι και τη δια βίου εκπαίδευση.

Γι' αυτό μιλάμε για ένα δημόσιο πανεπιστήμιο, ισχυρό, ανοιχτό, ελεύθερο, συμμετοχικό, κοινωνικό, κριτικά σκεπτόμενο και δημοκρατικό. Δεν θέλουμε να είναι βουβά τα πανεπιστήμιά μας, γιατί σήμερα τα πανεπιστήμια μας είναι βουβά μπροστά στις μεγάλες κοινωνικές εξελίξεις. Δεν μιλώ για τις εσωτερικές φοιτητικές συγκρούσεις.

Ακούτε να υπάρχει πουθενά ένα πανεπιστήμιο το οποίο να έχει εκφράσει μια θέση, μια Σχολή για τα μεγάλα κοινωνικά προβλήματα, για τα προβλήματα του περιβάλλοντος, για τα προβλήματα της περιφερειακής ανάπτυξης, για τα ζητήματα του AIDS, για τα ζητήματα της διαφθοράς; Γιατί δεν παρεμβαίνει σήμερα η επιστημονική κοινότητα; Γιατί έχει διαφθαρεί βαθιά από ένα πελατειακό εσωτερικό κατεστημένο, μια αντίληψη, η οποία είναι παθητική και μοιρολατρική.

Εμείς πρέπει να σπάσουμε αυτές τις αντιλήψεις, να γίνουμε ζωντανός πυρήνας αλλαγών, δημιουργίας, ανατροπών, στο χώρο της παιδείας, της γνώσης, για να μπορέσουμε πραγματικά να κάνουμε το πανεπιστήμιο εργαλείο ανάπτυξης, εργαλείο προόδου, εργαλείο αμφισβήτησης των σημερινών δομών στη χώρα μας.

Η Νέα Δημοκρατία βολεύεται από ένα απαξιωμένο δημόσιο πανεπιστήμιο, που σημαίνει τελικά ταξική παιδεία, άνιση για τον Ελληνικό λαό. Βολεύεται να έχουν πρόσβαση σε καλύτερες σπουδές λιγότερα παιδιά και τα πολλά να έχουν δυσκολίες. Όσο περισσότερα, τόσο καλύτερα, γιατί όλο και περισσότερα θα χρειάζεται να τρέχουν στα βουλευτικά γραφεία, στους διάφορους παράγοντες της Δεξιάς, σε μια πελατειακή αντίληψη.

Και τόσο θα θεωρούν οι Νεοδημοκράτες, οι ιθύνοντες της Νέας Δημοκρατίας, δεν μιλάω για τους νέους ανθρώπους, ότι θα μπορούν να ελέγξουν τη νέα γενιά, να σκύψει το κεφάλι της για ένα κομμάτι ψωμί, για ένα ψιλοβόλεμα, για μια δουλειά μέσω των STAGE. Αυτό θέλει. Την ανασφάλεια της νέας γενιάς, την έλλειψη σιγουριάς της νέας γενιάς, για να μπορεί να την έχει εξαρτημένη.

Εμείς θέλουμε την σιγουριά της νέας γενιάς, διότι εμείς δεν φοβόμαστε την νέα γενιά, διότι εμείς δεν την θέλουμε εξαρτημένη την νέα γενιά, διότι εμείς την θέλουμε απελευθερωμένη την νέα γενιά. Και την θέλουμε απελευθερωμένη, γιατί την θέλουμε δύναμη ανατροπής, δύναμη αλλαγών, δύναμη ανάπτυξης για τη χώρα.

Δεν ταιριάζει, ούτε στο ΠΑΣΟΚ ούτε στην ΠΑΣΠ, να συμβιβαζόμαστε με μια κοινωνία υποταγμένη στα συμφέροντα των λίγων και ισχυρών, δεν μας ταιριάζει να συμβιβαζόμαστε με το κράτος των «κολλητών» και του ρουσφετιού. Εμείς διεκδικούμε το δικαίωμα να απελευθερώσουμε τις τεράστιες δυνάμεις που έχει η πατρίδα μας, ο λαός μας και να δημιουργήσουμε μια δίκαιη κοινωνία. Μια κοινωνία δημιουργίας, συλλογικής λειτουργίας, με στόχους εθνικούς.

Δεν μπορεί να εγκλωβίζονται οι παραγωγικές δυνάμεις της χώρας μας σε μια αντίληψη ρουσφετιού και διαφθοράς, κάτι που παρακολουθούμε τους τελευταίους μήνες συνεχώς, ακόμα και με τις εσωτερικές συγκρούσεις στη Νέα Δημοκρατία, όπως και η πρόσφατη, μεταξύ του κ. Κλαδά και του κ. Αλογοσκούφη.

Εσωτερικές συγκρούσεις που ξέρετε τι εκφράζουν; Δεν είναι τίποτε άλλο από συγκρούσεις ισχυρών συμφερόντων και των εκπροσώπων τους, που βρίσκονται μέσα στη Νέα Δημοκρατία. Ποιος θα προστατεύσει καλύτερα το «άλφα» ή «βήτα» συμφέρον.

Αυτές είναι οι συγκρούσεις που βλέπουμε. Δεν είναι συγκρούσεις για το κοινό καλό, είναι συγκρούσεις για το καλό των ειδικών συμφερόντων.

Δεν μπορεί πίσω από τα ψέματα της κυβέρνησης να εκποιείται ο τεράστιος και στρατηγικής σημασίας Οργανισμός Τηλεπικοινωνιών της Ελλάδας, ο ΟΤΕ.

Θέλω να παρατηρήσω ότι, στις 15 χώρες της Ε.Ε., τον λεγόμενο σκληρό πυρήνα, καμία από τις χώρες αυτές δεν έχει εκποιήσει τον δικό της Οργανισμό Τηλεπικοινωνιών. Είναι κάτω - με τη μία ή την άλλη μορφή - από δημόσιο έλεγχο.

Πίσω, λοιπόν, από την εκχώρηση του ΟΤΕ από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, που με τόσο πάθος και τόσο μένος αντιμετωπίζει τις δικές μας ενστάσεις, τις δικαιολογημένες, τις τεκμηριωμένες και τις μελετημένες και επιστημονικά, για το τι χρειάζεται η χώρα, πίσω λοιπόν από αυτή την εκχώρηση του ΟΤΕ από τη Νέα Δημοκρατία, δεν υπάρχει καμία μα καμία πρόθεση εξυγίανσης του δημόσιου τομέα.

Υπάρχει σχέδιο παράδοσης, με αδιαφάνεια, κάτω από το τραπέζι, ενός ζωτικού για την οικονομία μας Οργανισμού. Και εξυπηρετούνται σίγουρα, συγκεκριμένα οικονομικά συμφέροντα. Και δεν είναι μια πρόσφατη υπόθεση. Πιστεύω ότι, όλο και περισσότερο θα φανεί τις επόμενες μέρες, ότι η κυβέρνηση μεθόδευσε όλη αυτή την ιστορία για το ξεπούλημα του ΟΤΕ εδώ και χρόνια. Και αυτό το έκανε στα παρασκήνια.

Δεν μπορεί να είναι αυτή η πορεία της Ελλάδας. Το ΠΑΣΟΚ έχει δείξει, ότι είναι δύναμη ευθύνης. Δύναμη ευθύνης για τα κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα, δύναμη ευθύνης για τα εθνικά προβλήματα. Δείξαμε και συνεχίζουμε να δείχνουμε ότι, είμαστε δύναμη ευθύνης απέναντι στο μεγάλο ζήτημα των Σκοπίων, της FYROM. Χθες, είχα την ευκαιρία να δώσω τρία ξεκάθαρα και απλά μηνύματα στον διαμεσολαβητή τον κ. Νίμιτς.

Πρώτα από όλα, ότι στηρίζουμε τη διαδικασία της διαπραγμάτευσης, πάντα μέσα στο πλαίσιο του ΟΗΕ και μόνον του ΟΗΕ. Δεύτερον, ότι εμείς έχουμε χαράξει ξεκάθαρη «κόκκινη γραμμή» και αυτή την «κόκκινη γραμμή» την έχει υιοθετήσει η μεγάλη πλειοψηφία του Ελληνικού λαού. Και τρίτον, ότι θα πρέπει από μεριάς του να υπάρχει αντικειμενικότητα απέναντι στις ελληνικές θέσεις και στις ελληνικές ευαισθησίες.

Και θέλω και από εδώ, να στείλω ένα μήνυμα και στη νέα γενιά της γείτονας χώρας. Από αυτή την υπόθεση δεν πρέπει να βγουν νικητές και ηττημένοι, πρέπει να βγούμε και οι δυο νικητές. Και στο τέλος, οι καλύτεροι σύμμαχοι σε όλη αυτή την ιστορία, δεν θα είναι κάποιες μεγάλες δυνάμεις, ούτε καν οι Βρυξέλες, θα είναι οι ίδιοι οι λαοί και ακόμα περισσότερο η νέα γενιά και της Ελλάδας και της FYROM, θα είναι οι καλύτεροι σύμμαχοι για την επίλυση και την προώθηση των σχέσεων μας στο μέλλον.

Φίλες και φίλοι, ΠΑΣΠίτες και ΠΑΣΠίτισσες,

Για τους νέους επιστήμονες έχουμε καταθέσει 16 θέσεις.

Αναφέρομαι σε αυτές συνοπτικά, ίσως τις ακούσατε και στην ομιλία μου στη Νομική Σχολή.

Ξεκινώ από το τέλος:

Πενταετές αφορολόγητο για μικρές επιχειρήσεις νέων σε ημιαστικές και αγροτικές περιοχές.

Διευκόλυνση πρόσβασης νέων στη χρηματοδότηση, για να αρχίσουν νέα επιχειρηματικά σχήματα.

Για νέους που θέλουν να μπουν στο χώρο των επιχειρήσεων, περιορίζουμε σε μια εβδομάδα τον χρόνο που χρειάζονται για να μπορέσουν να έχουν όλες τις απαραίτητες άδειες.

Οι νέοι μας είναι το παρόν και το μέλλον, γι' αυτό προτείνουμε την ίδρυση Ταμείου Αλληλεγγύης των Γενεών. Το υιοθέτησε μεν η κυβέρνηση, αλλά ζητά η νέα γενιά να το χρηματοδοτήσει. Εμείς έχουμε άλλες προτάσεις, οι οποίες θα συμβάλλουν στο να ανακουφίσουν τη νέα γενιά και να σιγουρευτεί η νέα γενιά ότι θα έχει στο τέλος της επαγγελματικής της ζωής, μια σίγουρη και αξιοπρεπή σύνταξη.

Δεσμευόμαστε ότι, για τις προσλήψεις στο δημόσιο τελειώνει αυτή η αθλιότητα των «γαλάζιων συνεντεύξεων». Θα υπάρχει ετήσιος προγραμματισμός με διαδικασίες ΑΣΕΠ και με διαφάνεια.

Έχουμε δεσμευτεί για ένα ειδικό τετραετές πρόγραμμα, ώστε ο νέος να μπαίνει εύκολα μετά το Πανεπιστήμιο ή το ΤΕΙ στη δουλειά, δηλαδή, να μπαίνει χωρίς να υπάρχει επιβάρυνση στο ασφαλιστικό. Ουσιαστικά, έρχεται το κράτος να επιδοτήσει τις ασφαλιστικές εισφορές για τους νέους ηλικίας 24 μέχρι 28 ετών, ώστε να μπορούν άμεσα να βρουν δουλειά και να μην περιμένουν μέχρι τα 30 τους μήπως και βρεθεί κάποια δουλειά, με αποτέλεσμα να ζουν με τις οικογένειές τους χωρίς να είναι παραγωγικοί.

Προγράμματα εγκατάστασης νέων επιστημόνων στην ύπαιθρο, ενίσχυση της επιχειρηματικότητας και της δραστηριότητάς τους για τη δημιουργία εκμεταλλεύσεων πολλών ειδών, όπως και αγροτικών, αγροτουριστικών κι άλλων.

Αναγκαία η διαμόρφωση ενός προϋπολογισμού καινοτομίας, που θα στηρίζει τη συγκρότηση ενός νέου περιβάλλοντος για την ανανέωση της Ελληνικής οικονομίας, με στόχο να καταστεί η Ελλάδα μέχρι το 2015, η χώρα με τις πιο προηγμένες ηλεκτρονικές υποδομές, για να στηρίξουν την πρωτοβουλία των νέων.

Θα δώσουμε ιδιαίτερο βάρος στην έρευνα και την καινοτομία, ώστε ο νέος να μπορεί να έχει τη δυνατότητα πρόσβασης σε όλες τις νέες γνώσεις, αλλά να παράγει και καινοτομία ελληνική με την αύξηση της χρηματοδότησης της έρευνας στο 1,5% του ΑΕΠ.

Ελεύθερες επιλογές σε συνδυασμούς μαθημάτων, για νέα πτυχία και νέα επιστημονικά αντικείμενα. Να μπορεί ο νέος να επιλέγει πολύ ελεύθερα το συνδυασμό των μαθημάτων μεταξύ Τμημάτων, μεταξύ Σχολών ακόμη και μεταξύ Πανεπιστημίων και ΤΕΙ, για να μπορεί να κάνει συνδυασμούς για καινούργια επαγγέλματα και για ανάγκες που μπορεί αυτός να έχει, ώστε να διασφαλίσει τη σιγουριά και την προοπτική του.

Ένα μικρό παράδειγμα. Θυμάμαι ότι, μιλώντας με τον υπουργό Παιδείας της Νορβηγίας, μου είπε: «ξέρεις, υπάρχει μια συνεργασία πολύ ενδιαφέρουσα, μεταξύ της Σχολής των Νοσηλευτών και των Μηχανικών». Λέω «πώς υπάρχει τέτοια συνεργασία;». Και μου απαντά «υπάρχει ζήτηση για ένα επάγγελμα, είναι οι νοσηλευτές που έχουν γνώσεις για τεχνητά μέλη και μπορούν να λειτουργήσουν μέσα στα νοσοκομεία γύρω από αυτή την προηγμένη ιατρική εξέλιξη».

Κανένας κεντρικά, στην Αθήνα, κανένας υπουργός, δεν θα μπορούσε να σχεδιάσει αυτού του είδους τις νέες επαγγελματικές προοπτικές. Μόνο όταν υπάρχει η ελευθερία και η ευελιξία επιλογής, η αποκεντρωμένη λειτουργία των ίδιων των πανεπιστημίων που θα δώσουν σε εσάς ευκαιρίες, μπορεί να υπάρχουν τέτοιου είδους επαγγέλματα, που θα δημιουργούνται και θα πολλαπλασιάζονται.

Χρειάζεται γι' αυτό όμως, ένα πανεπιστήμιο με σύγχρονες υποδομές, με νέες τεχνολογίες, με δικτυακές βιβλιοθήκες φτηνό και γρήγορο Internet για όλους τους φοιτητές. Χρειάζεται ένα σύγχρονο πρόγραμμα σπουδών, με αναφορά στις δικές σας ανάγκες, στην περιφερειακή ανάπτυξη αλλά και στην αγορά της εργασίας, ενισχύοντας την διεπιστημονικότητα και ανταμείβοντας την αριστεία.

Θέλουμε Ιδρύματα που θα χρηματοδοτούνται με διαφάνεια βάσει των αποτελεσμάτων λειτουργίας τους και όταν έχουν προβλήματα να τα ενισχύουμε όχι να τα περιθωριοποιούμε και όταν πάνε καλά, να τα επιβραβεύουμε. Αλλά θα είναι αποτελέσματα που θα έχουν συμφωνηθεί με την πολιτεία.

Θέλουμε προγραμματικές και αμοιβαία δεσμευτικές συμφωνίες πανεπιστημίων και πολιτείας, όπου θα καθορίζονται οι στόχοι που έχουν σχέση με τη φυσιογνωμία τους, τη στρατηγική τους, τη δομή τους, τη λειτουργία τους. Άρα, θα δώσουμε μια μεγάλη δυνατότητα ταυτότητας στο κάθε πανεπιστήμιο, και επίσης, συμφωνιών με την Αυτοδιοίκηση και την Περιφέρεια, για να συνδεθεί η ανάπτυξη των πανεπιστημίων με την ανάπτυξη της περιφέρειας.

Πανεπιστήμια και ΤΕΙ, με πραγματική και πλήρη αυτοδιοίκηση, μηχανισμούς λογοδοσίας, διαφάνειας και αξιολόγησης. Μην φοβόμαστε την αξιολόγηση, η αξιολόγηση υπάρχει για να μπορεί να έχει τη δυνατότητα ο φοιτητής να κρίνει το κατά πόσο ο καθηγητής του, το καθηγητικό κατεστημένο, το πανεπιστήμιο λειτουργεί και του δίνει τις απαραίτητες γνώσεις, ή το κατά πόσο απλώς του «πετάει γνώση» έτσι ως αγγαρεία, του φορτώνει πληροφόρηση που δεν την χρειάζεται, κουράζεται, στενοχωριέται, χάνει ουσιαστικό χρόνο από τη ζωή του και τελικά, δεν έχει αντίκρισμα το ίδιο το πτυχίο.

Τέλος, θα πρέπει να υπάρχει η πολιτική βούληση - και το ΠΑΣΟΚ έχει την πολιτική βούληση - να δώσει 5% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος για τη δημόσια παιδεία.

Κλείνοντας φίλες και φίλοι, ήρθε η ώρα να προχωρήσουμε στην εκλογή αντιπροσώπων από την ΠΑΣΠ, και των Πανεπιστημίων και των ΤΕΙ, για την Συνδιάσκεψη της ΠΑΣΠ, που θα ψηφίσει το δικό της Καταστατικό, στα πρότυπα βεβαίως, του Καταστατικού του ΠΑΣΟΚ και της Νεολαίας ΠΑΣΟΚ.

Εδώ, θέλω να ξεκαθαρίσω ότι, θα μπουν συγκεκριμένες αρχές που όλοι θα πρέπει να σεβαστούμε και διαδικασίες, όπως είναι π.χ. οι ποσοστώσεις τις οποίες έχουμε σε όλα τα Όργανα του ΠΑΣΟΚ, ώστε όλες οι ΠΑΣΠ να έχουν πραγματικά ένα κοινό υπόβαθρο αξιών, λειτουργιών και πρακτικών. Και αυτά θα πιστοποιηθούν με ενδελεχή τρόπο.

Ο διάλογος, η διαφάνεια, η αξιοκρατία, η δεοντολογία είναι αρχές και στο Κίνημά μας, είναι αρχές και στην ΠΑΣΠ, είναι αρχές που πρέπει να επιστρέψουν στο ίδιο το Πανεπιστήμιο και τα ΤΕΙ. Είναι υψηλοί στόχοι. Όταν λοιπόν υπάρχει αυτό το κοινό υπόβαθρο αξιών, αρχών, λειτουργιών και δεσμεύσεων στους γενικούς μας στόχους, τότε πάνω σ? αυτό το έδαφος θα υπάρχουν δυνατότητες για αυτόνομες δράσεις, πρωτοβουλίες, διάλογο, σοβαρή, ουσιαστική πολιτική αντιπαράθεση, τη θέλουμε την αντιπαράθεση, την πολιτική αντιπαράθεση και βεβαίως, την πολιτική σύνθεση των απόψεων.

Όταν όλοι μας, εδώ, θα έχουμε το αίσθημα ενός κοινού πλαισίου αξιών και αρχών που θα σεβόμαστε, τότε δε θα υπάρχει μια ζούγκλα συναλλαγής μικρών ομάδων, αλλά μια σοβαρή πολιτική αντιπαράθεση, που θα οδηγεί σε μια κοινή δυναμική πορεία πολιτική ανάδειξης της ΠΑΣΠ ως ισχυρότατης δύναμης ανατροπής και αλλαγών στο Πανεπιστήμιο και στα ΤΕΙ.

Έτσι λοιπόν, όπως είπα και πριν από τις φοιτητικές εκλογές, η ΠΑΣΠ πρέπει και μπορεί να γίνει το μεγάλο ανατρεπτικό κίνημα της νεολαίας στο πανεπιστήμιο. Να εμπλουτίσει με τις δικές μας αξίες, με τις δικές μας αρχές, τον χώρο του πανεπιστημίου. Να είναι η ΠΑΣΠ, όπως και το ΠΑΣΟΚ, προάγγελος των αλλαγών που θα κάνουμε εμείς στην κοινωνία, στην Ελλάδα, από τη στιγμή που θα είμαστε κυβέρνηση στη χώρα. Και στις επόμενες εκλογές θα είμαστε κυβέρνηση στη χώρα, διότι αυτό ζητά πια ο Ελληνικός λαός. Μια ουσιαστική και μεγάλη προοδευτική Αλλαγή.

Να ενώσουμε και να συσπειρώσουμε τις προοδευτικές δυνάμεις για ριζοσπαστικές αλλαγές. Και μέσα στο πανεπιστήμιο, να σπάσουμε την λογική της άθλιας συναλλαγής με καθηγητικά κατεστημένα, με βεβαιωμένα συστήματα, ουσιαστικά, διαφθοράς και διαπλοκής. Να απεγκλωβιστεί το Φοιτητικό Κίνημα από τις πελατειακές σχέσεις, που το έχουν καθηλώσει σε συναλλαγές και όχι σε μια πολιτική προοπτική και αντίληψη.

Η ΠΑΣΠ μπορεί να είναι όχημα πραγματικών αλλαγών, καθοδηγητής ευρύτερων δυνάμεων για την εξυγίανση, τον εκδημοκρατισμό του Φοιτητικού Κινήματος, και θα έλεγα ακόμα περισσότερο, για τη γενιά της δημοκρατικής ανατροπής κοντά στους πολιτικούς αγώνες.

Εμείς δεν είμαστε το Κίνημα της αδιέξοδης άρνησης και της στείρας αμφισβήτησης. Το ίδιο κι εσείς. Δεν είμαστε η Αριστερά που μόνο από κριτική ξέρει και κρατά αποστάσεις. Το ίδιο κι εσείς. Δεν είμαστε η Αριστερά της ιδεολογικής περιχαράκωσης και της ιστορικής φοβικότητας απέναντι στις εξελίξεις.

Εμείς είμαστε η Αριστερά της δράσης, είμαστε η Αριστερά της πράξης, είμαστε η Αριστερά που μετουσιώνει τον λόγο σε πράξη, που αλλάζει καταστάσεις, που κάνει τη ζωή καλύτερη.

Η ΠΑΣΠ λοιπόν, πρέπει και μπορεί να οργανωθεί σωστά, να γίνει πρωτοπορία. Γι? αυτό, ΠΑΣΠίτες και ΠΑΣΠίτισσες, σας λέω: Το μέλλον είναι σήμερα εδώ. Είσαστε εσείς. Πάρτε πρωτοβουλίες, πάρτε την ΠΑΣΠ στα χέρια σας. Γράψτε εσείς το μέλλον αυτής της Οργάνωσης, είναι δική σας Οργάνωση, είναι και δική σας ευθύνη.

Με αυτό το αίσθημα ευθύνης, με φαντασία και δημιουργικότητα, με συλλογικότητα, σπάζοντας τα στεγανά και τις, με την κακή έννοια, μικροπαρέες, γιατί η παρέα είναι πάντα ωραία, τη θέλουμε, αλλά η παρέα που βρίσκεται απλώς για την καρέκλα δεν είναι παρέα, είναι μια λυκοφιλία, και εμείς θέλουμε παρέες που βασίζονται στην πραγματική αγάπη, την συντροφικότητα και κοινή αγωνία ν' αλλάξουμε την Ελλάδα, θα πάμε μπροστά και θα πάμε μπροστά όλοι μαζί.

Καλή επιτυχία στη Συνδιάσκεψη.

Καλό αγώνα για τη δημόσια παιδεία.

Σας ευχαριστώ."

πηγή: www.papandreou.gr

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ ΓΙΑ ΤΗ ΘΑΝΑΤΙΚΗ ΠΟΙΝΗ ΤΟ 2007 - ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΑΜΝΗΣΤΙΑΣ

Αθήνα, 15 Απριλίου 2008
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Η Διεθνής Αμνηστία καλεί τις κυβερνήσεις να σταματήσουν τη μυστικότητα γύρω από τις εκτελέσεις

Σε νέα έκθεση, που δημοσιεύει σήμερα, η Διεθνής Αμνηστία αποκάλυψε ότι τουλάχιστον 1.200 άνθρωποι εκτελέστηκαν μέσα στο 2007 και εκφράζει την ανησυχία ότι πολύ περισσότεροι πρέπει να εκτελέστηκαν μυστικά από το κράτος σε χώρες όπως η Κίνα, η Μογγολία και το Βιετνάμ.
Η έκθεση με τίτλο «Θανατικές Ποινές και Εκτελέσεις το 2007» αναφέρει ότι τουλάχιστον 1.252 άνθρωποι εκτελέστηκαν σε 24 χώρες και τουλάχιστον 3.347 άνθρωποι καταδικάστηκαν σε θάνατο σε 51 χώρες. Υπολογίζεται ότι σε ολόκληρο τον κόσμο αναμένουν την εκτέλεσή τους μέχρι και 27.500 άνθρωποι.
Οι αριθμοί δείχνουν επίσης αύξηση των εκτελέσεων σε πολλές χώρες. Το Ιράν εκτέλεσε τουλάχιστον 317 ανθρώπους, η Σαουδική Αραβία 142 και το Πακιστάν 135. Το 2006 οι αντίστοιχοι αριθμοί ήταν 177, 39 και 82.
Το 88% όλων των γνωστών εκτελέσεων πραγματοποιήθηκαν σε 5 χώρες: Κίνα, Ιράν, Σαουδική Αραβία, Πακιστάν και ΗΠΑ. Η Σαουδική Αραβία είχε τον μεγαλύτερο κατά κεφαλήν αριθμό εκτελέσεων, ακολουθούμενη από το Ιράν και τη Λιβύη. Η Διεθνής Αμνηστία μπορεί να επιβεβαιώσει τουλάχιστον 470 εκτελέσεις στη Κίνα, που αποτελεί τον υψηλότερο αριθμό εκτελέσεων σε μια χώρα. Ο πραγματικός αριθμός για την Κίνα είναι αναμφίβολα πολύ μεγαλύτερος.
Η Κίνα –η παγκόσμια πρωταθλήτρια στις εκτελέσεις– κατατάσσει τη θανατική ποινή στα κρατικά μυστικά. Μόνο οι κινεζικές αρχές γνωρίζουν τον ακριβή αριθμό των ανθρώπων που εκτελέστηκαν με κρατική εξουσιοδότηση, αφήνοντας τον υπόλοιπο κόσμο και τους επισκέπτες των Ολυμπιακών Αγώνων απλά να αναρωτιούνται.
«Η μυστικοπαθής χρήση της θανατικής ποινής πρέπει να σταματήσει. Το πέπλο της μυστικότητας που καλύπτει τη θανατική ποινή πρέπει να αρθεί. Πολλές κυβερνήσεις ισχυρίζονται ότι οι εκτελέσεις πραγματοποιούνται με τη συναίνεση του λαού. Επομένως, ο λαός έχει το δικαίωμα να γνωρίζει τι συμβαίνει στο όνομά του», δήλωσε η Διεθνής Αμνηστία.
Μέσα στο 2007, πολλές χώρες συνέχισαν να εκτελούν για εγκλήματα που συνήθως δεν θεωρούνται ποινικά ή μετά από άδικες διαδικασίες. Μεταξύ αυτών:
· Τον Ιούλιο ο Τζαφάρ Κιανί (Ja’Far Kiani), πατέρας δύο παιδιών, λιθοβολήθηκε μέχρι θανάτου για μοιχεία στο Ιράν.
· Τον Οκτώβριο, ένας 75χρονος Βορειοκορεάτης, διευθυντής εργοστασίου, οδηγήθηκε στο εκτελεστικό απόσπασμα επειδή δεν δήλωσε την οικογενειακή του καταγωγή, επένδυσε δικά του χρήματα στο εργοστάσιο, διόρισε τα παιδιά του ως υποδιευθυντές και έκανε διεθνείς τηλεφωνικές κλήσεις.
· Τον Νοέμβριο, ο Αιγύπτιος Μουσταφά Ιμπραήμ (Mustafa Ibrahim) αποκεφαλίστηκε στη Σαουδική Αραβία για εξάσκηση μαγγανείας.
· Στο Τέξας των ΗΠΑ, εκτελέστηκε στις 25 Σεπτεμβρίου ο Μάικλ Ρίτσαρντ (Michael Richard) αφού ένα δικαστήριο αρνήθηκε να μείνει ανοιχτό για 15 λεπτά ακόμα ώστε να επιτρέψει την κατάθεση έφεσης που βασιζόταν στη συνταγματικότητα των θανατηφόρων ενέσεων. Οι δικηγόροι του δεν κατάφεραν να καταθέσουν την έφεση εγκαίρως εξαιτίας προβλημάτων με τους υπολογιστές, τα οποία είχαν ήδη γνωστοποιηθεί στο δικαστήριο. Το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ στη συνέχεια αρνήθηκε να σταματήσει την εκτέλεση. Νωρίτερα την ίδια μέρα, όμως, συμφώνησε να επανεξετάσει το θέμα της θανατηφόρας ένεσης για μια υπόθεση στο Κεντάκι, απόφαση που οδήγησε σε de facto μορατόριουμ όλων των υπόλοιπων εκτελέσεων με θανατηφόρα ένεση στη χώρα. Η απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου αναμένεται μέσα στο έτος.
Τρεις χώρες (το Ιράν, η Σαουδική Αραβία και η Υεμένη) προχώρησαν σε εκτελέσεις για εγκλήματα που διαπράχθηκαν από ανθρώπους κάτω των 18 ετών, πρακτική που αντιβαίνει στο διεθνές δίκαιο.
Το 2007, όμως, ήταν επίσης η χρονιά που η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ ψήφισε (με 104 ψήφους υπέρ, 54 κατά, και 29 αποχές) να σταματήσει η χρήση της θανατικής ποινής.
«Η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ πήρε την ιστορική απόφαση να καλέσει τις κυβερνήσεις όλων των χωρών να σταματήσουν να εκτελούν ανθρώπους. Το γεγονός ότι το ψήφισμα υιοθετήθηκε το Δεκέμβριο με τόσο ξεκάθαρη πλειοψηφία δείχνει ότι η παγκόσμια κατάργηση της θανατικής ποινής είναι εφικτή», πρόσθεσε η Διεθνής Αμνηστία.
«Η αφαίρεση μιας ζωής από το κράτος είναι ένα από τα πιο δραστικά μέτρα που μπορεί να πάρει μία κυβέρνηση. Παροτρύνουμε όλες τις κυβερνήσεις να ακολουθήσουν τις δεσμεύσεις που έγιναν στον ΟΗΕ και να καταργήσουν οριστικά τη θανατική ποινή.»

Περισσότερες πληροφορίες
Βρείτε την πλήρη έκθεση με τίτλο «Παγκόσμιες εξελίξεις για τη θανατική ποινή το 2007» στα αγγλικά στη διεύθυνση: http://www.amnesty.org/en/news-and-updates/report/secrecy-surrounds-death-penalty-20080415
Βρείτε, επίσης, βίντεο για την κατάργηση της θανατικής ποινής σε ολόκληρο τον κόσμο στα αγγλικά στη διεύθυνση: http://uk.youtube.com/watch?v=QunkYVpaAdo&feature=user

Για περισσότερες πληροφορίες και συνεντεύξεις επικοινωνήστε με την Υπεύθυνη Τύπου και Προβολής του Ελληνικού Τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας, Άννα Μπότσογλου, τηλ. 210 3600628 (εσωτ. 2).

ΘΑΝΑΤΙΚΗ ΠΟΙΝΗ - ΘΕΣΜΟΘΕΤΗΜΕΝΟ ΕΓΚΛΗΜΑ

Μόλις χθες το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ αποφάσισε ότι είναι συνταγματική η μέθοδος εκτελέσεων με θανατηφόρο ένεση. Η υπόθεση αυτή, είχε φτάσει στο Ανώτερο Δικαστήριο των ΗΠΑ από δύο θανατοποινίτες από το Κεντάκι.

Είναι πραγματικά θλιβερό εν έτει 2008, να συζητείται εάν είναι συνταγματική μία μέθοδος θανατικής ποινής και όχι εάν πρέπει να εφαρμόζεται η θανατική ποινή γενικότερα.

Σε μία περίοδο που η θανατική ποινή καταργείται με ρυθμό δύο χώρες ανά έτος, στις "δημοκρατικές" ΗΠΑ συζητούνται ποιες μορφές της θα πρέπει να είναι σε ισχύ!

Είναι τουλάχιστον αντιφατικό το γεγονός, ένα δημοκρατικό - οργανωμένο κράτος προκειμένου να καταδέιξει στους πολίτες του ότι δεν υπάρχει κάτι χειρότερο απο το να αφαιρέσεις μια ζωή, να το πράττει αυτό μέσα από ένα θεσμοθετημένο νομικό πλαίσιο.

Η θανατική ποινή με βάση το επιχείρημα των υποστηρικτών της, είναι μια πράξη παραδειγματισμού, αποτροπής και πρόληψης ενός εγκλήματος καθώς επίσης και η δυνατότητα της κάλυψης των εκδικητικών συναισθημάτων των οικογενειών των θυμάτων, έτσι ώστε να μην πάρουν το "νόμο στα χέρια τους". Θεωρεί κανείς ότι σε χώρες που εφαρμόζεται η θανατική ποινή, όπως οι ΗΠΑ και η Κίνα, η εγκληματικότητα είναι σε χαμηλά επίπεδα ή ότι καταστέλλεται;

Η θανατική ποινή είναι μια ποινή μη αναστρέψιμη. Σε καμία περίπτωση η Δικαιοσύνη δεν μπορεί να ανακαλέσει την απόφαση της από την εκτέλεση της και μετά, παρά την απόδειξη της αθωότητας του καταδικασμένου. Πέρα όμως από το ζήτημα της επανόρθωσης της αδικίας, ποιος άνθρωπος μπορεί να αποφασίσει για το αν "πρέπει" να αφαιρεθεί μια ζωή;

Η θανατική ποινή έχει εφαρμοστεί με διάφορες μεθόδους με το πέρασμα του χρόνου και την εξέλιξη της τεχνολογίας!!! Λιθοβολισμός, αγχόνη, σταύρωση, τουφεκισμός, ηλεκτρική καρέκλα, θάλαμος αερίων, θανατηφόρος ένεση....

Ο άνθρωπος χιλιάδες χρόνια τώρα ανακαλύπτει και εφαρμόζει διάφορες μεθόδους θανατικής ποινής χωρίς να καταφέρει τελικά να καταπολέμησει το έγκλημα!

Υ.Γ.: Πραγματικά δεν ήθελα να αναφερθώ στην επεκτατική - πολεμόχαρη πολιτική των ΗΠΑ γιατί θα ξέφευγα από το θέμα...Πως μιλούν για θανατική καταδίκη εγκληματιών, όταν οι οργανωμένες κυβερνήσεις των ΗΠΑ διαπράττουν τα βιαιότερα και πιο χυδαία εγκλήματα στην ανθρωπότητα!!

Γιάννης Ραψομανίκης

ΟΧΙ ΣΤΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ ΤΟΥ ΟΤΕ - ΕΠΙΣΚΕΨΗ Γ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΣΤΟ ΜΕΓΑΡΟ ΤΟΥ ΟΤΕ

Ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Γιώργος Α. Παπανδρέου, επισκέφθηκε σήμερα το Μέγαρο του ΟΤΕ, όπου συναντήθηκε και συνομίλησε με το Προεδρείο της ΟΜΕ-ΟΤΕ και τους εργαζόμενους.

Κατά την συνάντησή του με τους εργαζόμενους, ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, είπε τα εξής:

"Φίλες και φίλοι, βρίσκομαι εδώ, και βρισκόμαστε όλοι εδώ, για να διατρανώσω τη δική μου προσωπική βούληση, αλλά και τη βούληση ολόκληρου του Κινήματος, να παλέψουμε μαζί σας, να κάνουμε κάθε τι που μπορούμε, για να σταματήσουμε την εξέλιξη μιας σύγχρονης τραγωδίας. Διότι περί τραγωδίας μιλάμε, όταν συζητάμε για τον τρόπο με τον οποίο σήμερα, αυτή η κυβέρνηση χειρίζεται τον δημόσιο πλούτο και ειδικότερα τον ΟΤΕ.

Μόνο σε μια τριτοκοσμική χώρα, θα μπορούσαμε να δούμε, πρώτα απ' όλα, να πουλιέται δημόσιος πλούτος και, αντί να κερδίζει το κράτος, να κερδίζει κάποιος ιδιώτης. Αυτό, βεβαίως, είναι ένα τεράστιο σκάνδαλο.

Είναι τρεις οι βασικοί λόγοι, για τους οποίους εμείς λέμε «όχι» στην πώληση του ΟΤΕ. Ο πρώτος λόγος είναι, διότι ο Οργανισμός Τηλεπικοινωνιών της χώρας μας είναι ένα βασικό εργαλείο εθνικού σχεδιασμού. Βασικό εργαλείο εθνικού σχεδιασμού, που δεν πρέπει να είναι στα χέρια κάποιων ιδιωτών, αλλά που πρέπει να είναι στα χέρια κάθε δημοκρατικά εκλεγμένης κυβέρνησης, για να μπορεί να σχεδιάζει για την ανάπτυξη της χώρας, σ' έναν τομέα που είναι βασικός για το μέλλον της οικονομίας μας, όπως είναι οι τηλεπικοινωνίες, όπως είναι η σύγχρονη τεχνολογία.

Η πώληση του ΟΤΕ σε ξένα συμφέροντα, σημαίνει πολύ απλά ότι χάνει η Ελλάδα ένα κυριαρχικό δικαίωμα, να μπορεί να σχεδιάζει για την δική της οικονομία, για τον Ελληνικό λαό, σε αυτό τον κρίσιμο τομέα.

Ένας δεύτερος λόγος, για τον οποίο εμείς αντιτασσόμαστε σε αυτή την πολιτική της Νέας Δημοκρατίας, είναι ότι ο ΟΤΕ είναι ένας Οργανισμός που έχει, όχι μόνο παρουσία στην Ελλάδα, αλλά με κόπο, με τις προσπάθειες τις δικές σας, με τη βοήθεια τη δική σας και, βεβαίως, με την ουσιαστική επένδυση και από τον Ελληνικό λαό και την Πολιτεία, έχει αναπτύξει δίκτυα σε πολλές περιοχές της ευρύτερης βαλκανικής χερσονήσου και όχι μόνον.

Αυτή η υποδομή, αυτά τα δίκτυα και αυτές οι προοπτικές είναι προοπτικές, τις οποίες εμείς δεν πρέπει να εκχωρήσουμε, δεν θα εκχωρήσει η Ελλάδα, σε κάποιους τρίτους, ξένους, όταν μπορεί να είναι ένα όπλο στρατηγικό για την οικονομία, τη διπλωματία, το κύρος και την παρουσία του Ελληνισμού σε πάρα πολλές χώρες.

Ένας τρίτος λόγος, για τον οποίο εμείς αντιτασσόμαστε στην πολιτική της Νέας Δημοκρατίας, είναι ότι αυτός ο Οργανισμός έχει αναπτύξει μια πολύ ουσιαστική τεχνογνωσία. Μίλησα λίγο μαζί σας, τώρα, όπως χαιρετηθήκαμε και, βλέπω στα πρόσωπά σας, όχι μόνο την αγωνία, αλλά και την εμπειρία, τη γνώση, τη δουλειά, τις ώρες, τη ζωή, τον κόπο που έχετε επενδύσει σ' αυτό τον Οργανισμό. Και ένας Οργανισμός, δεν είναι ένα κέλυφος κάποιων κτιρίων. Είναι άνθρωποι, είναι εργαζόμενοι. Είναι ένα άυλο κεφάλαιο εμπειρίας, τεχνογνωσίας, γνώσης, που δεν πρέπει να χάσει η Ελλάδα.

Διότι, αν γίνει αυτή η εταιρεία, θυγατρική κάποιας ξένης εταιρείας, κανένας δεν ξέρει, εάν τελικά απλώς μπει στα στρατηγικά σχέδια μιας άλλης εταιρείας που, λιγότερο ή και καθόλου, δεν θα ενδιαφερθεί για το ότι η Ελλάδα έχει ένα ανθρώπινο κεφάλαιο για την ανάπτυξη, όχι μόνο του ΟΤΕ, αλλά για τη μεταλαμπάδευση της δικής σας εμπειρίας και σε άλλες ελληνικές εταιρείες, οι οποίες μαθαίνουν, αναπτύσσονται, με την συνεργασία τους με αυτό τον μεγάλο και σημαντικό Οργανισμό.

Ακριβώς αυτό το κεφάλαιο, εμείς, το θέλουμε, το χρειαζόμαστε εδώ, στην Ελλάδα, για την ανάπτυξη. Χρειαζόμαστε να αισθανθεί και ο εργαζόμενος σιγουριά, ασφάλεια για το μέλλον, την προοπτική τη δική του, διότι μόνον έτσι μπορεί αυτός ο Οργανισμός να πάει μπροστά. Όταν εσείς αισθανόσαστε την σιγουριά, τη βοήθεια, την προοπτική από πλευράς της ίδιας της Πολιτείας, τότε και ο ΟΤΕ μπορεί να θαυματουργήσει όπως έχει θαυματουργήσει, στο παρελθόν, όπως έχετε δείξει κι εσείς, μέσα από τις συλλογικές συμβάσεις, μέσα από τις κοινωνικές συμβάσεις, μέσα από τη συνεργασία με μια σωστή Διοίκηση, με μια σωστή λειτουργία της Πολιτείας, ότι αυτός ο Οργανισμός μπορεί να θαυματουργήσει, να είναι κερδοφόρος και να είναι προς όφελος, όχι μόνο των εργαζομένων, αλλά και ολόκληρου του Ελληνικού λαού.

Γι' αυτό είμαστε εμείς εδώ, και πάλι ήμουν εδώ πριν από λίγους μήνες, και θέλω να τονίσω ότι η παρουσία μας εδώ, είναι παρουσία συμπαράστασης, είναι παρουσία κοινού αγώνα, είμαστε κοντά σας, μαζί σας, μαζί κάνουμε αυτό τον αγώνα και, μαζί, αυτό τον αγώνα, θα τον κερδίσουμε.

Καλό μας αγώνα και σας ευχαριστώ που με ακούσατε."

πηγή: www.papandreou.gr

ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΖΑΧΑΡΙΑ ΣΤΕΙΑΚΑΚΗ

Ο Γραμματέας της Νεολαίας ΠΑΣΟΚ Ηρακλείου και φίλος Στειακάκης Ζαχάρης, δημιούργησε προσωπικό ιστολόγιο πολιτικού προβληματισμού και διαλόγου!

Επισκεφθείτε το! στη διεύθυνση: http://www.steiakakis.blogspot.com/

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΦΟΙΤΗΤΙΚΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΡΗΤΗΣ ΣΤΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟ

Στο Πανεπιστήμιο Κρήτης στο Ηράκλειο η ΠΑΣΠ επικράτησε στα 5 από τα 8 τμήματα (Βιολογίας, Επιστήμης και Τεχνολογίας Υλικών, Επιστήμης Υπολογιστών, Φυσικής και Χημείας) αλλά δεν κατάφερε να ανατρέψει από την πρώτη θέση τη ΔΑΠ μόλις για 44 ψήφους.

Η ΔΑΠ επικράτησε σε δύο τμήματα (Εφαρμοσμένων Μθηματικών και Μαθηματικών).

Η Αρ. Ενότητα επικράτησε στο τμήμα της Ιατρικής, στο οποίο διατήρησε την πρώτη θέση.

Η συμμετοχή των φοιτητών στις κάλπες ήταν αυξημένη σε σχέση με τα περισινά επίπεδα.

ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΣΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΩΝ 8 ΤΜΗΜΑΤΩΝ ΕΙΝΑΙ:

Ψήφισαν: 2188

Άκυρα: 51

Λευκά: 45

ΠΑΣΠ: 636

ΔΑΠ: 680

ΠΚΣ: 157

ΕΑΑΚ: 160

ΑΡ. ΕΝΟΤΗΤΑ: 225

ΓΕΝΟΒΑ: 35

ΠΟΡΕΙΑ ΑΡΙΣΤΕΡΗ: 52

ΑΛΛΟ: 143

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΒΙΟΛΟΓΙΑΣ
Ψηφίσαντες: 195
Άκυρα: 5
Λευκά: 1

ΠΑΣΠ: 63
ΔΑΠ: 14
ΠΚΣ: 18
ΕΑΑΚ: 44
ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΕΝΟΤΗΤΑ: 15
ΑΛΛΟ: 35

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΩΝ
Ψηφίσαντες: 337
Άκυρα: 6
Λευκά: 8

ΠΑΣΠ: 124
ΔΑΠ: 115
ΠΚΣ: 29
ΕΑΑΚ: 6
ΑΡ. ΕΝΟΤΗΤΑ: 13
ΓΕΝΟΒΑ: 25
ΠΟΡΕΙΑ ΑΡΙΣΤΕΡΗ: 2
ΑΛΛΟ: 9

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ & ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ ΥΛΙΚΩΝ
Ψηφίσαντες: 153
Άκυρα: 4
Λευκά: 2

ΠΑΣΠ: 60
ΔΑΠ: 58
ΠΚΣ: 4
ΕΑΑΚ: 25

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΕΦΑΡΜΟΣΜΕΝΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ
Ψηφίσαντες: 318
Άκυρα: 10
Λευκά: 5

ΠΑΣΠ: 77
ΔΑΠ: 145
ΠΚΣ: 24
ΕΑΑΚ: 7
ΑΡ. ΕΝΟΤΗΤΑ: 44
ΠΟΡΕΙΑ ΑΡΙΣΤΕΡΗ: 6

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΙΑΤΡΙΚΗΣ
Ψηφίσαντες: 348
Άκυρα: 8
Λευκά: 13

ΠΑΣΠ: 54
ΔΑΠ: 79
ΠΚΣ: 15
ΕΑΑΚ: 13
ΑΡ. ΕΝΟΤΗΤΑ: 121
ΑΛΛΟ: 45

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ
Ψηφίσαντες: 389
Άκυρα: 5
Λευκά: 11

ΠΑΣΠ: 121
ΔΑΠ: 157
ΠΚΣ: 34
ΕΑΑΚ: 4
ΑΡ. ΕΝΟΤΗΤΑ: 6
ΓΕΝΟΒΑ: 3
ΠΟΡΕΙΑ ΑΡΙΣΤΕΡΗ: 44
ΑΛΛΟ: 4

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΦΥΣΙΚΗΣ
Ψηφίσαντες: 289
Άκυρα: 10
Λευκά: 4

ΠΑΣΠ: 84
ΔΑΠ: 61
ΠΚΣ: 22
ΕΑΑΚ: 28
ΑΡ. ΕΝΟΤΗΤΑ: 26
ΑΛΛΟ: 34
ΑΛΛΟ: 20

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΧΗΜΕΙΑΣ
Ψηφίσαντες: 159
Άκυρα: 3
Λευκά: 1

ΠΑΣΠ: 53
ΔΑΠ: 51
ΠΚΣ: 11
ΕΑΑΚ: 33
ΓΕΝΟΒΑ: 7

ΑΣΚΩΝΤΑΣ ΤΟ ΕΚΛΟΓΙΚΟ ΜΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑ!

ΕΙΜΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟΣ ΟΤΙ ΑΝΑΡΩΤΙΕΣΤΕ ΤΙ ΨΗΦΙΣΑ....

Μ' ΑΕΡΟΠΛΑΝΑ ΚΑΙ ΒΑΠΟΡΙΑ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΑΛΙΟΥΣ!

Φέτος είναι οι τελευταίες φοιτητικές εκλογές που συμμετέχω ως υποψήφιος της ΠΑΣΠ. Κάθομαι σε ένα τραπέζι έξω από το αμφιθέατρο που διεξάγεται η ψηφοφορία του Συλλόγου Φοιτητών του οποίου είμαι μέλος, συζητάω με τους συμφοιτητές μου και παρακολουθώ τη διαδικασία των εκλογών πιο χαλαρά από ποτέ, αφού τα τελευταία δύο χρόνια επέλεξα να μην ασχοληθώ ενεργά με τα τεκτενώμενα του Συλλόγου Φοιτητών και της ΠΑΣΠ για χάρην της ανανέωσης.

Εντύπωση μου έχει κάνει αυτά που ακούγονται στους διαδρόμους για την παράταξη της ΔΑΠ. Αρχικά το γεγονός ότι έχουν «επενδύσει» πολλά χρήματα στις μετακινήσεις φοιτητών – γαλάζιων ψηφοφόρων που για διάφορους λόγους έχουν φύγει από το Ηράκλειο. Άραγε που βρισκούν τα χρήματα για τις αερομεταφορές μετ΄επιστροφή δεκάδων γαλάζιων ψηφοφόρων; Ρητορικό το έρωτημα.

Δεν είναι βέβαια κάτι το οποίο δεν μπορώ να πιστέψω αφού είναι γνωστή και στο παρελθόν τακτική της ΔΑΠ και της Ν.Δ. που την χρηματοδοτεί. Επίσης είδα γνωστούς συμφοιτητές μου και φοιτητές άλλων τμημάτων που είχα καιρό να να δω στο παν/μίο. Πρόκειται για φοιτητές που τους έχουν μείνει λίγα μαθήματα για το πτυχίο και είτε είναι φαντάροι, είτε έχουν επιστρέψει στις πόλεις τους και που οι ίδιοι αναφέρουν ότι ήρθαν μόνο για τις φοιτητικές εκλογές με έξοδα της ΔΑΠ.

Αυτό όμως που μου με εξοργίζει είναι το γεγονός ότι «ακούγονται» διάφορα για εκβιασμούς και απειλές τελειόφοιτων φοιτητών – μέλη της ΔΑΠ που είναι βοηθοί σε εργαστήρια ή σε διάφορα μαθήματα σε πρωτοετοίς φοιτητές και αφορούν τα μαθήματα. π.χ. «Αν δεν ψηφίσεις ΔΑΠ μην περιμένεις να περάσεις το μάθημα, ή αν ψηφίσεις ΔΑΠ, θα περάσεις το μάθημα» κλπ.

Οι φοιτητικές εκλογές εξελίσσονται όχι σε πολιτική και ιδεολογική μάχη μεταξύ των πολιτικών παρατάξεων αλλά σε μια μάχη με τη διαφθορά και τη διαπλοκή.

Πιστή στις "αρχές" και στις "αξίες" της η ΔΑΠ. Εμπνευσμένη από τον πολιτικό της φορέα, τη Νέα Δημοκρατία, την οποία εκφράζει και εκπροσωπεί αντάξια μέσα στα Παν/μία.

ΦΟΙΤΗΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 2008:ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΦΟΙΤΗΤΩΝ

Βογιατζής Γιάννης
Μέλος ΠΑΣΠ ΑΕΙ Ηρακλείου – τ. Πρόεδρος Σ.Φ. Επιστήμης κ Τεχνολογίας Υλικών

Η σημερινή μέρα των φοιτητικών εκλογών δεν πρέπει να αποτελέσει μέρα μηχανισμών. Οι φοιτητές συμμετέχουν στην εκλογική διαδικασία με σκοπό να αλλάξουν το παρών σκηνικό. Παλεύουν για την ανατροπή και την ανανέωση στο πολιτικό σκηνικό και ενάντια στο σκληρό και άγριο καπιταλισμό. Εύχομαι μέσα από το πανηγύρι της δημοκρατίας δηλαδή τις φοιτητικές εκλογές, οι φοιτητές να εκφράσουν την αντίθεση τους στην ιδιωτικοποίηση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και την ποινικοποίηση της φοιτητικής συνδικαλιστικής δράσης που προωθείται με τον νόμο πλαίσιο, να εκφράσουν την αντίθεση τους στον αντιασφαλιστικό νόμο και να καταδείξουν συνολικά την αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης της δεξιάς!

Βαλασόπουλος Ηλίας
Πρόεδρος Σ.Φ. Επιστήμης κ Τεχνολογίας Υλικών – Μέλος Γραφείου Πόλης ΠΑΣΠ ΑΕΙ Ηρακλείου

Οι φοιτητικές εκλογές είναι κατά τη γνώμη μου μια μικρογραφία των εθνικών εκλογών. Κατέχει όλα τα στοιχεία από το πρώτο ως το τελευταίο, όπως είναι η αδιαφορία των φοιτητών για τα συνδικαλιστικά τεκτενώμενα του τμήματος και του Πανεπιστημίου, η μικρή συμμετοχή, οι «κυνηγοί» ψήφων που χρησιμοποιούν μέχρι και το τελευταίο τους χαρτί για να εκλεγούν. Επίσης παρατηρείται ακόμα και από τις μικρές ηλικίες η έλλειψη ήθους και ένας παραγοντισμός που σαφέστατα δεν αρμόζει σε αυτές τις ηλικίες.Χωρίς να θέλω να απαξιώσω το ύφος των εκλογών, προσπαθώ να δώσω με αυτά τα λόγια το κλίμα που υπάρχει και στην κοινωία για τα κόμματα και ιδιαίτερα για τα κόμματα εξουσίας. Η έλλειψη ιδεών οδεύει το κάθε τμήμα σε συνδικαλιστική ανυπαρξία, για αυτό και η φιλοκυβερνητική παράταξη είναι πρώτη πανελλαδικά.

Στειακάκης Ζαχάρης
Γραμματέας Νεολαίας ΠΑΣΟΚ Ηρακλείου - φοιτητής Ιατρικής

Σήμερα διεξάγονται οι εθνικές φοιτητικές εκλογές. Εκλογές στις οποίες η ΠΑΣΠ αναδεικνύει την πολιτική της και το ιδεολογικό της υπόβαθρο, δίνει την απάντηση στην αντιλαϊκή πολιτική της δεξιάς και στα παπαγαλάκια της μέσα στα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ, τη ΔΑΠ. Ας γυρίσουμε σελίδα σε Πανεπιστήμια και ΤΕΙ και ας πάμε την μοναδική παράταξη που ασχολείται με τα προβλήματα των φοιτητών και της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης, εκεί που της αξίζει.
Τα προβλήματα που δημιούργησε η κυβερνητική πολιτική της λιτότητας και της υποχρηματοδότησης στα Πανεπιστήμια. Τα προβλήματα που δημιούργησε η κυβερνητική πολιτική με την ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης των φοιτητών και την ιδιωτικοποίηση της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης με την ψήφιση του νόμου πλαίσιο για τη λειτουργία των παν/μίων.
Ας ενώσουμε τις φωνές μας ως νέα γενιά και να στείλουμε ένα ηχυρό μήνυμα στη Ν.Δ. και στον Καραμανλή. Να στείλουμε ένα ηχυρό μήνυμα για τον νέο αντιασφαλιστικό νόμο που ψήφισε η ισχνή κυβερνητική πλειοψηφία που αποτελεί το πρώτο βήμα για την ιδιωτικοποίηση του δημόσιου ασφαλιστικού συστήματος και βυθίζει ολοένα και περισσότερο στην ανασφάλεια τη νέα γενιά.
Να στείλουμε ένα ηχυρό μήνυμα στην κυβέρνηση ότι θα συνεχίσουμε τους αγώνες μας για την υπεράσπιση της δημόσιας και δωρεάν παιδείας, ότι θα συνεχίσουμε τους αγώνες μας για την υπεράσπιση των εργασιακών και ασφαλιστικών μας δικαιωμάτων.
ΠΑΣΠ δύναμη ευθύνης και νίκης. Με οδηγό την αξιοπρέπεια και την αξιοκρατία.

Θράσος Τζιάρας: Πρωτοβουλία Γένοβα – Μεταπτυχιακός φοιτητής Χημείας

Όπως κάθε χρόνο, οι φοιτητικές εκλογές στα Πανεπιστήμια είναι μια μεγάλη πολιτική μάχη για το φοιτητικό κίνημα. Αυτό που σίγουρα καθορίζει το περιεχόμενο των φοιτητικών εκλογών είναι η μάχη του ασφαλιστικού. Αν και φαινομενικά είναι μια μάχη που διεξάγεται έξω από τις σχολές, στην ουσία είναι η συνέχεια του μεγαλειώδους κινήματος των φοιτητικών καταλήψεων και των απεργιών στα Παν/μία πέρισι, του κινήματος που νίκησε την κυβέρνηση Καραμανλή και μπλοκάρισε την εκπαιδευτική της «μεταρρύθμιση».
Από πέρισι η Πρωτοβουλία Γένοβα φοιτητών υποστήριζε ότι η ριζοσπαστικοποίηση που έκανε την εμφάνιση της με τις καταλήψεις δεν αφορά μόνο τους φοιτητές και την νεολαία, αλλά ολόκληρη την εργατική τάξη. Από τότε υποστήριζε ότι η σκυτάλη της μάχης ενάντια στην κυβέρνηση Καραμανλή, ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις, ενάντια στον νεοφιλευθερισμό, ενάντια στις επιθέσεις στα δικαιώματα των εργατών και της νεολαίας, θα περάσει από τα χέρια των φοιτητών στα χέρια των εργατών. Όπως και έγινε αφού το βασικό σύνθημα των καταλήψεων των φοιτητών «το ποτάμι πίσω δε γυρνά», υιοθέτησαν οι εργαζόμενοι στη μεγαλύτερη πανεργατική απεργία των τελευταίων 30 χρόνων.
Στηρίζουμε και δυναμώνουμε τις ενωτικές πρωτοβουλίες της Γένοβα – ΕΑΑΚ στηρίζουμε την πρωτοβουλία Γένοβα και την κοινή καταγραφή.

ΟΜΙΛΙΑ Γ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΣΕ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΠΑΣΠ ΝΟΜΙΚΗΣ

"Φίλες και φίλοι, προοδευτικά νιάτα, ένα μεγάλο ευχαριστώ για τη δυναμική σας παρουσία. Φέρνω μαζί μου και μήνυμα και ευχή. Ευχή απ' τα βάθη της καρδιάς μου, η γενιά σας να γίνει γενιά της νέας αλλαγής, της μεγάλης ανατροπής που χρειάζεται η χώρα μας. Μιας νέας αρχής, ελπίδας και οραμάτων.
Θέλουμε η γενιά σας, να είναι πράγματι η γενιά των αξιών, για την Ελλάδα της δικαιοσύνης, της δημοκρατίας και της αξιοκρατίας. Σήμερα, βρίσκομαι εδώ κ στη Νομική και, ευχαριστώ για την πρόσκληση, για να μιλήσουμε για την Ελλάδα και τη νέα γενιά. Για το μέλλον αυτής της χώρας. Για μια γενιά, που προσδοκά να ζήσει σε μια χώρα με προοπτικές. Που θα ανταμείβει τον άξιο και θα προστατεύει τον αδύναμο.
Είμαστε εδώ για να στηρίξουμε και τους αγώνες της νέας γενιάς, των φοιτητών, για μια καλύτερη Ελλάδα και ένα καλύτερο δημόσιο Πανεπιστήμιο, για νέες προοπτικές στην απασχόληση, στην εργασία, στη δουλειά, στην ποιότητα ζωής.
Και όπως πάντα, το ΠΑΣΟΚ, απ' την εποχή του Ανδρέα Παπανδρέου, έρχεται με ένα απλό, αλλά και πολύ ισχυρό μήνυμα. Το μήνυμα είναι απλό, ότι υπάρχει άλλος δρόμος. Ότι μπορούμε να φτιάξουμε μια διαφορετική Ελλάδα. Να πραγματώσουμε μια διαφορετική Ελλάδα, με τους αγώνες μας, με το ήθος μας, με τις αξίες μας, με την πίστη στην αλλαγή.
Διότι εμείς ξέρουμε, και ξέρει καλά αυτό το Κίνημα, ότι η πολιτική δεν είναι μονόδρομος. Υπάρχουν επιλογές. Δεν είναι τα αδιέξοδα της ανασφάλειας, δεν είναι τα αδιέξοδα που προωθεί η συντήρηση. Δεν είναι τα αδιέξοδα της ανεργίας. Δεν είναι τα αδιέξοδα της αναξιοκρατίας. Δεν είναι τα αδιέξοδα των σκανδάλων και της διαφθοράς, της κατάπτωσης του δημόσιου βίου.
Δεν είναι το αδιέξοδο της υπονόμευσης του ασφαλιστικού συστήματος, που χτυπάει ιδιαίτερα τη νέα γενιά. Δεν είναι το αδιέξοδο της εμπορευματοποίησης των πάντων, του κοινωνικού κράτους, του ξεπουλήματος του δημόσιου πλούτου, που δεν ανήκει σε καμία παράταξη, ανήκει σε εσάς, στον Ελληνικό λαό και στις νέες γενιές.
Και ο ενθουσιασμός σας, σήμερα, η παρουσία σας, σήμερα, είναι μία ακόμα απόδειξη μιας ανατροπής που έρχεται, μιας αλλαγής που θα σταματήσει τον κατήφορο της χώρας μας, τον κατήφορο στην οικονομία και θα φωτίσει πάλι ο ήλιος του ΠΑΣΟΚ την Ελλάδα.
Και πράγματι, αυτός ο ήλιος του ΠΑΣΟΚ θα ανατρέψει τις κοινωνικές ανισότητες, που έχουν μεγαλώσει τα τελευταία χρόνια, που έχουν λάβει διαστάσεις επικίνδυνες, που δοκιμάζουν την ίδια τη συνοχή της κοινωνίας μας. Μια αλλαγή, που θα ανασυγκροτήσει τη δημόσια παιδεία και θα δώσει επιτέλους προοπτική στους νέους επιστήμονες, να αισθάνονται ότι έχουν μέλλον και μετά από το πτυχίο.
Να καταργήσει τη μιζέρια, που ζει ένα μεγάλο μέρος της νέας γενιάς μας, που λέγεται η γενιά των 700 ευρώ, πολλές φορές, χωρίς ασφάλιση, με υπερωρίες που δεν πληρώνονται, με διπλές ή τριπλές δουλειές, αν προλαβαίνουν, και με μία έλλειψη σιγουριάς για να μπορούν να φτιάξουν την οικογένειά τους.
Αλλά επίσης, μια ανατροπή που θα ξαναδώσει το κύρος στην Ελλάδα, να μπορεί να διαπραγματεύεται, να μπορεί με ισχυρή φωνή να λύνει προβλήματα, όπως είναι το Σκοπιανό. Και βέβαια, να δημιουργήσουμε και μια άλλη ανάπτυξη. Μια ανάπτυξη, που βασίζεται στις νέες τεχνολογίες, στις νέες αλλαγές, αλλά που είναι σύμφωνη με τις ανάγκες μιας ποιότητας ζωής, ιδιαίτερα της προστασίας του περιβάλλοντος, ιδιαίτερα της «πράσινης ανάπτυξης», που αξιοποιεί όλες τις νέες τεχνολογίες, εκείνες που έχουν σχέση με τις ήπιες μορφές ενέργειας, με την προστασία του πολιτιστικού μας και φυσικού μας πλούτου, με την αξιοποίηση όλων των παραδοσιακών μας δυνατοτήτων ως χώρας.
Φίλες και φίλοι, είμαι κοντά σας, είμαι κοντά στη νέα γενιά, μιλώ με εσάς, με πολλούς νέους, διότι θέλω να μαθαίνω, θέλω να αφουγκράζομαι, να ακούω τα προβλήματα της νέας γενιάς, τα προβλήματα τα δικά σας. Θέλω να σας πω ότι τα δικά σας προβλήματα, είναι και προβλήματα γενεών νέων ανθρώπων σε όλο τον κόσμο. Και το γνωρίζω, και ως Πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, έχοντας επαφή με νέους σε όλο τον κόσμο, απ' τη Λατινική Αμερική μέχρι την Ασία, απ' την Αφρική μέχρι την Ευρώπη.
Και είναι μεγάλα τα προβλήματα. Η δικιά σας γενιά, είναι η γενιά, η οποία θα αντιμετωπίσει τα πιο δύσκολα, τα πιο μεγάλα, τα πιο πρωτόγνωρα προβλήματα, που έχει αντιμετωπίσει οποιαδήποτε γενιά της ανθρωπότητας στην ιστορία του ανθρώπου. Εσείς είσαστε η γενιά, που καλείστε να αντιμετωπίσετε αυτά τα καινούργια και μεγάλα προβλήματα.
Και αναφέρομαι μόνο σε μερικά. Οι κλιματικές αλλαγές, εξαιτίας των οποίων μπορεί πολύ σύντομα να δούμε πολέμους γύρω από το θέμα του νερού.
Η μετανάστευση, με μεγάλες προσφυγικές μεταναστεύσεις και άρα και η ανάγκη της ενσωμάτωσης, σε μια πολυπολιτιστική κοινωνία, τόσων πολλών και διαφορετικών ανθρώπων, όπως έχουμε και εμείς στην Ελλάδα, που χρειάζεται επιτέλους να φέρουμε τον μετανάστη κοντά μας, να γίνει μέρος της Ελλάδας και, τα παιδιά του, να αισθανθούν και αυτά πραγματικά Έλληνες, όχι απλώς φιλοξενούμενοι, αλλά και υπήκοοι, και πολίτες αυτής της χώρας.
Νέες τεχνολογίες, οι οποίες απ' τη μια μας βολεύουν, απ' την άλλη όμως, δημιουργούν και πολλά ζητήματα δημοκρατίας. Εγώ σας ρωτώ, πόσο θέλετε το κινητό, που όλοι σας σίγουρα έχετε. Είναι ένα βασικό εργαλείο συμμετοχής, επικοινωνίας και αύριο πιθανόν και ηλεκτρονικής δημοκρατίας. Όμως μπορεί να μετατραπεί σε ένα εργαλείο μεγάλου αδελφού, που θα παρακολουθεί το κάθε σας βήμα, την κάθε σας πράξη, την κάθε ιδιωτική στιγμή.
Η βιοτεχνολογία. Πόσοι από εσάς, εδώ, στη Νομική, μπορεί αύριο να αντιμετωπίσετε μεγάλα θέματα πνευματικών δικαιωμάτων, ζητήματα πνευματικών δικαιωμάτων. Ξέρετε τι μπορεί να μπει στην αγορά; Το ίδιο σας το DNA. Μπορεί να γίνετε πατέντα, από μια μεγάλη πολυεθνική, για να πουλάει το DNA σας ή το DNA κάποιου προϊόντος στον αγροτικό τομέα. Αυτά είναι μεγάλα διλήμματα, βιοηθικά, τα οποία θα πρέπει να αντιμετωπίσει η νέα γενιά. Και βεβαίως, την ανεργία και την ανασφάλεια.
Απέναντι σε αυτά τα μεγάλα προβλήματα, υπάρχουν δύο δρόμοι. Ο ένας δρόμος, είναι ο δρόμος της συντήρησης. Είναι ο δρόμος, να κλειστούμε στο καβούκι μας, να φοβηθούμε, να καλλιεργήσουμε ακόμα και τον φόβο. Και ο άλλος δρόμος, είναι να αξιοποιήσουμε όλες αυτές τις νέες ευκαιρίες υπέρ του ανθρώπου.
Και εδώ είναι η διαφορά μας με τη συντήρηση, κάθε μορφής συντήρηση. Ξέρετε, αυτά τα μεγάλα προβλήματα μπορούν να λυθούν. Σε διεθνές επίπεδο, μπορούν αυτά τα προβλήματα να λυθούν. Και οι κλιματικές αλλαγές, και το θέμα της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, και το θέμα των πανδημιών, και της δημιουργίας μιας πολιτείας πολυπολιτισμικής, της ανοχής και της συμβίωσης διαφορετικών πολιτισμών.
Αλλά υπάρχουν δύο δρόμοι. Γιατί δεν λύνονται αυτά σήμερα; Διότι σήμερα, το σύστημα, όπως λειτουργεί, συγκεντρώνει τρομακτική εξουσία, τρομακτικό χρήμα, Μέσα Ενημέρωσης, πολιτιστικά μέσα, στα χέρια των λίγων, των ισχυρών και των «ημετέρων».
Είναι η συντήρηση, που θέλει τους πάντες να υποτάσσονται στην αγορά ή στο πελατειακό κράτος. Είναι η συντήρηση, που θέλει το κράτος να υπηρετεί τους ισχυρούς και όχι τους πολίτες.
Εμείς λέμε, ότι η αγορά πρέπει να υποταχθεί στις ανάγκες του ανθρώπου, το κράτος πρέπει να υποταχθεί, να εξυπηρετεί τον πολίτη και, όλα αυτά, με σεβασμό στον άνθρωπο, στην παράδοση και στο περιβάλλον.
Η συντήρηση μιλάει για φόβο, για να καλλιεργήσει την ανασφάλεια σ' εσάς και να εξαρτήσει τον νέο, να ζητήσει από τον νέο να τρέχει από πόρτα σε πόρτα, για να πουλάει τη συνείδησή του, μήπως και βρει κάποια θέση στα STAGE για λίγες ώρες, για να μπορέσει να αντιμετωπίσει τη ζωή του.
Έτσι θέλει η συντήρηση τον νέο, εξαρτημένο, ανελεύθερο.
Ακούγεται το σύνθημα: «Γιώργο γερά να πέσει η Δεξιά»
Εμείς, δεν θέλουμε να μοιράσουμε προνόμια, εμείς, θέλουμε να διασφαλίσουμε δικαιώματα για όλους, γι' αυτό, θέλουμε αξιοπρέπεια, σιγουριά για τον νέο και, βεβαίως, σιγουριά για την εργασία, για την προοπτική, για τη δουλειά. Τον θέλουμε ελεύθερο, πρωταγωνιστή και ισχυρό.
Γι' αυτό, μιλάμε για μια δημοκρατική ανατροπή, για μια δημοκρατική αλλαγή, και σε παγκόσμιο επίπεδο, όπου η ηγεμονία του νεοφιλελευθερισμού έχει πια χτυπηθεί από τις μεγάλες οικονομικές κρίσεις, τις οποίες περνά η υφήλιος.
Και εδώ είναι, επίσης, η διαφορά μας. Σήμερα, βλέπουμε κράτη να σπεύδουν για να σώσουν τις μεγάλες εταιρείες που χάνουν τεράστια ποσά, περίπου 26 τρισεκατομμύρια ευρώ χάθηκαν μέσα σε λίγους μήνες.
Εμείς, θέλουμε το κράτος να είναι κοντά και να σώζει και να προστατεύει τον μικροδανειολήπτη, τον πολίτη, τον μεσαίο, τον φτωχό, θέλουμε να προστατεύει τον Έλληνα πολίτη. Αλλά ακριβώς η κρίση αυτή στην οικονομία ανοίγει νέους δρόμους για μας τους Σοσιαλιστές παγκοσμίως, για να μιλήσουμε για μια μεγάλη Δημοκρατική Σοσιαλιστική Αλλαγή.
Εμείς, μπορούμε να αλλάξουμε τη χώρα, μπορούμε να αλλάξουμε και τον κόσμο. Γι' αυτό, καλώ εσάς, τα νιάτα της Ελλάδας, εδώ, από τη Νομική Αθηνών, σας καλώ να πρωτοπορήσετε. Να δώσουμε τον αγώνα, μαζί με τις άλλες χώρες, τις νέες γενιές των άλλων χωρών, τις προοδευτικές νεολαίες πολλών άλλων χωρών και μέσα από την Σοσιαλιστική Διεθνή.
Πολλές φορές, μας λένε, ότι είμαστε μια μικρή χώρα, ότι δεν έχουμε δύναμη. Σήμερα, σ' αυτή την κοινωνία, την παγκόσμια δύναμη έχει αυτός ο οποίος έχει τη δύναμη της φωνής του, τη δύναμη των αξιών του, τη δύναμη των αγώνων του, γι' αυτό και εμείς είμαστε πρωτοπόροι και στη Σοσιαλιστική Διεθνή.
Η νέα γενιά, σήμερα, έχει να αντιμετωπίσει πολύ διαφορετικές συνθήκες. Και θα αναφερθώ στη διαφορά που υπήρξε μεταξύ της προηγούμενης και της νέας γενιάς και, τι λέει το ΠΑΣΟΚ, για να μπορέσουμε να συμβάλουμε για να βοηθήσουμε εσάς, να βοηθήσετε τη γενιά σας, αλλά και την Ελλάδα, να πάει μπροστά.
Οι προηγούμενες γενιές είχαν την αίσθηση ότι θα τα βρούνε όλα έτοιμα. Τώρα, πρέπει να βοηθήσουμε την σημερινή γενιά, να σας προετοιμάσουμε, για να είσαστε έτοιμοι για όλα. Πάμε δηλαδή, από το να τα βρείτε όλα έτοιμα, στο να είσαστε έτοιμοι για όλα, διότι πια είμαστε σε μια εποχή, που δεν είναι προβλέψιμο το μέλλον. Υπάρχουν μεγάλες αλλαγές, και όποιος πολιτικός σας πει, ότι ξέρει ακριβώς τι θα γίνει αύριο, σας λέει ψέματα.
Και εδώ, ποια είναι η διαφορά μας με την συντήρηση; Η συντήρηση λέει, είσαστε στο έλεος του Θεού, της μοίρας σας, και δεν μπορούμε παρά να σας ρίξουμε στη θάλασσα της μεγάλης, χαώδους και άγριας αγοράς, και κολυμπήστε.
Εμείς λέμε, όχι. Είμαστε εδώ, για να σας στηρίξουμε σε κάθε δύσκολη στιγμή της ζωής σας, για να μπορέσετε να αντεπεξέλθετε σ' αυτά τα άγρια κύματα, που πιθανόν να συναντήσετε στην πορεία σας για τη δική σας Ιθάκη.
Μια γροθιά είμαστε όλοι, για να δημιουργήσουμε, με την ενότητά μας και την αγωνιστικότητά μας, ένα διαφορετικό κράτος που θα υπηρετεί τη νέα γενιά.
Ακούγεται το σύνθημα: «Γιώργο γερά να πέσει η Δεξιά»
Μ' εσάς μπροστά, είναι σίγουρο ότι θα ανατρέψουμε τη συντήρηση, με αυτή τη νέα γενιά της δημιουργίας και της ανταγωνιστικότητας. Και σήμερα, είναι πραγματικά μια μέρα γιορτής για μας.
Εμείς, λοιπόν, δεν λέμε να αφήσουμε, στο έλεος της μοίρας της, τη νέα γενιά. Εμείς λέμε να σταθούμε δίπλα σας, διαμορφώνοντας γέφυρες ζωής με ένα κράτος πρόνοιας, ένα κράτος δημιουργικό, ένα κράτος επιτελικό, που θα είναι κοντά στον νέο. Γέφυρες ζωής, που θα διασφαλίζουν μια ομαλή πορεία, από το σχολείο στα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ, χωρίς το βάρος της αποστήθισης.
Ξέρετε, επειδή είμαστε πράγματι δύναμη ανατροπής, είναι πολλοί εκείνοι που θα θέλανε το ΠΑΣΟΚ να σιγοσβήνει. Αλλά βλέπουμε συνέχεια το ΠΑΣΟΚ, να βρίσκεται σε μια πορεία καινούργια, μια πορεία δυναμική, με τη νεολαία μπροστά, ανανεωμένο, ενωμένο, με τις αξίες μπροστά.
Εμείς, λοιπόν, εγγυόμαστε με το Πρόγραμμά μας γέφυρες ζωής, από το σχολείο στο Πανεπιστήμιο, από την αποφοίτηση στη δουλειά, από τη δουλειά στην οικογένεια, από τη μία καριέρα στην άλλη καριέρα, από την οικογένεια στην ανατροφή των παιδιών, από την ανατροφή των παιδιών και την καριέρα σε μια σωστή και αξιοπρεπή σύνταξη.
Αλλά όλα αυτά μπορούν να γίνουν, όταν διαμορφώσουμε μια κοινωνία δικαίου, μια κοινωνία που έχει αξίες, μια κοινωνία για την οποία μπορεί να είναι σίγουρος ο νέος, όταν παίρνει αποφάσεις πώς θα πορευτεί, πώς θα αποφασίσει, πώς θα επιλέξει και τι αποτέλεσμα αυτά θα του δώσουν.
Πρέπει να τον απελευθερώσουμε από μια πόλη, όπου δεν υπάρχει χώρος για περπάτημα, όπου δεν υπάρχει χώρος για ποδήλατο, όπου δεν υπάρχει χώρος για αναψυχή.
Να τον απελευθερώσουμε από τα μεγάλα πολυκαταστήματα, στα οποία είναι αιχμάλωτος, και να μπορούμε να διαμορφώσουμε χώρους πολιτισμού, χώρους ψυχαγωγίας, χώρους δημιουργίας.
Δίνουμε τον αγώνα, για να μην είναι αιχμάλωτος του τσιμέντου, αλλά για να ζει σε μια πόλη πράσινη. Να μην είναι αιχμάλωτος των κατασκευών και του κλεισίματος των παραλιών μας, αλλά να υπάρχει ελεύθερη πρόσβαση στις θάλασσές μας. Να μην είναι αιχμάλωτος των καμένων δασών και της έλλειψης προστασίας από την αυθαιρεσία της οικοδομής.
Να μην είναι αιχμάλωτος από την απίθανη αντίληψη του ρουσφετιού και της πελατειακής σχέσης με την πολιτική. Να μην είναι αιχμάλωτος μιας αντίληψης, που θέλει τον νέο εξαρτημένο.
Γι' αυτό, χρειάζονται και μεγάλες αλλαγές στην παιδεία.
Ακούγεται το σύνθημα: «Γιώργο προχώρα, άλλαξέ τα όλα»
Αν με βοηθήσετε, θα τα αλλάξουμε μαζί όλα. Και να ξέρετε, αυτή είναι και μια υπόσχεση. Θα είμαι πάντα κοντά σας και πάντα μαζί θα προχωράμε. Μπορούμε να αλλάξουμε την Ελλάδα. Μπορούμε να αλλάξουμε την παιδεία. Μπορούμε να αλλάξουμε το Πανεπιστήμιο. Μπορούμε να αλλάξουμε τη μοίρα του κάθε νέου και της νέας. Μπορείτε εσείς να πάρετε τη δική σας μοίρα στα δικά σας χέρια, να μπορέσετε να χαράξετε τον δικό σας δρόμο, με περηφάνια, αξιοπρέπεια και σιγουριά.
Πάμε σε ένα διαφορετικό σύστημα παιδείας. Πρέπει να αλλάξει η παιδεία. Η δημόσια παιδεία πρέπει να αλλάξει. Να στηρίξουμε τη δημόσια παιδεία. Η παιδεία μας είχε δημιουργηθεί, καταρχήν, από ένα, εδώ και πάρα πολλά χρόνια, συντηρητικό καθεστώς, που φοβόταν τη νέα γενιά. Γι' αυτό, το εκπαιδευτικό μας σύστημα είναι ακόμα άκρως συγκεντρωτικό και ελεγκτικό. Θέλει να ελέγξει ακόμα και σήμερα τη νέα γενιά, παρά τις αλλαγές, τις οποίες και εμείς, ως ΠΑΣΟΚ, καταφέραμε να κάνουμε. Συγκεντρωτισμός στη διοίκηση, συγκεντρωτισμός, με τη λογική, για παράδειγμα, του ενός και μοναδικού συγγράμματος.
Δεύτερον. Η λογική ήταν ότι οι προηγούμενες γενιές είχαν την έτοιμη δουλειά, αμέσως μετά το Πανεπιστήμιο. Αυτό όμως βοήθησε περισσότερο το καθηγητικό κατεστημένο και ανέδειξε τους βαθμούς, ως βασικό στοιχείο, αντί για την ουσία της μάθησης.
Και τρίτον. Ζούσαμε σε μια κλειστή οικονομία. Σήμερα, πρέπει να φτιάξουμε την παιδεία που μας προετοιμάζει, όχι για το προβλέψιμο, αλλά προετοιμάζει εσάς για το μη προβλέψιμο. Αυτό σημαίνει μια παιδεία πολύ πιο ουσιαστική, πολύ πιο ισχυρή.
Και επειδή έγινε πολύ συζήτηση για τη γενιά του άρθρου 16, είσαστε η γενιά του άρθρου 16, θέλω εδώ να τονίσω, είπα και στη Βουλή, απέναντι και στη Νέα Δημοκρατία και στα άλλα κόμματα της Αριστεράς, τους είπα, εσείς, όταν κάποιος δείχνει τον ήλιο, κοιτάτε το δάχτυλο, ενώ εμείς, κοιτάμε τον ήλιο. Εσείς κοιτάτε το άρθρο 16, εμείς κοιτάμε τη δημόσια παιδεία, που είναι ο ήλιος.
Ναι, πρέπει να βάλουμε τάξη σε αυτή την αναρχία, αλλά για μας ο βασικός στόχος είναι η αναβάθμιση της δημόσιας παιδείας. Γι' αυτό, εγώ σας αναφέρω 16 μέτρα, τα οποία είναι για τη νέα γενιά και τη δημόσια παιδεία.
Πρώτα απ' όλα, επένδυση 5% του ΑΕΠ στην παιδεία. Στη δημόσια παιδεία. Για να μην είναι το βάρος της παιδείας στα χέρια των οικογενειών σας. Το βάρος και το κόστος.
Δεύτερο. Πανεπιστήμια και ΤΕΙ, με πραγματική και πλήρη αυτοδιοίκηση, με μηχανισμούς λογοδοσίας, διαφάνειας και αξιολόγησης, διότι για σας είναι η αξιολόγηση, για να δείτε αν κάνουν σωστά τη δουλειά τους οι καθηγητές και τα Πανεπιστήμια. Και βελτίωση των συνθηκών λειτουργίας των Πανεπιστημίων.
Τρίτο. Προγραμματικές, αμοιβαίες, δεσμευτικές συμφωνίες Πανεπιστημίων με την Πολιτεία, που θα επιτρέψουν, η λειτουργία τους να είναι πιο ελεύθερη και να συνεργαστούν για την ανάπτυξη της Περιφέρειας, την ταυτότητα της Περιφέρειας. Τα Πανεπιστήμια, επιτέλους, μπορούν να είναι φορείς ανάπτυξης, φορείς καινοτομίας, φορείς που αλλάζουν την κοινωνία. Διότι, σήμερα, είναι σαν κάστρα απομονωμένα απ' τη γύρω κοινωνία.
Τέταρτο. Θέλουμε Ιδρύματα που χρηματοδοτούνται με διαφάνεια και βάσει των αποτελεσμάτων της λειτουργίας και των στόχων που βάζει η δημοκρατική πολιτεία. Θα βοηθήσουμε τους αδύναμους, θα επιβραβεύσουμε, βεβαίως και τους άριστους.
Πέμπτο. Σύγχρονα προγράμματα σπουδών, που θα διαμορφώνονται και από τους ίδιους τους εκπαιδευτικούς φορείς, μαζί βεβαίως, και με τους κοινωνικούς εταίρους.
Έκτο. Θέλουμε Πανεπιστήμια σύγχρονα, με νέες τεχνολογίες, δικτυακές βιβλιοθήκες, φθηνό και γρήγορο διαδίκτυο, για όλους τους φοιτητές.
Έβδομο. Ελεύθερες επιλογές για συνδυασμούς μαθημάτων. Να μην μπαίνει ο φοιτητής μόνο σε ένα Τμήμα και να μην μπορεί να διευρύνει τους ορίζοντές του. Να μπορεί να επιλέγει και να διαμορφώνει ιδιαίτερες ειδικότητες, συνδυάζοντας τη Νομική με άλλες επιστήμες. Να μπορεί να έχει πραγματικά πολλές διεξόδους, όταν φεύγει από το Πανεπιστήμιο.
Όγδοο. Βάρος στην έρευνα και την καινοτομία. Γι' αυτό, δεσμευόμαστε στην αύξηση της χρηματοδότησης στο 1,5% του ΑΕΠ.
Ένατο. θεωρούμε αναγκαία τη διαμόρφωση οριζόντιου προϋπολογισμού καινοτομίας, που θα στηρίζει τη διαμόρφωση ενός περιβάλλοντος για την ανανέωση της ελληνικής οικονομίας και, ένα Πανεπιστήμιο, που θα είναι κοντά σας, όχι μόνο στα 4, 5, 6 χρόνια της φοίτησής σας, αλλά για όλη σας τη ζωή. Να είναι σύμβουλος σε κάθε δική σας επιλογή.
Αυτή είναι η έννοια της δια βίου εκπαίδευσης. Όταν μπείτε σε ένα επάγγελμα, όταν αλλάξετε ένα επάγγελμα, όταν αποφασίσετε να μπείτε σε μία επιχείρηση, να φτιάξετε μια δική σας επιχείρηση, το Πανεπιστήμιο να είναι εκεί, για να μπορεί να σας ενημερώσει, να σας υποστηρίξει, να σας πληροφορήσει, ακόμα να σας μετεκπαιδεύσει, σε μια συνεχή εκπαίδευση της ζωής σας, για να μπορείτε να απορροφήσετε τις καινοτομίες και τις αλλαγές που γίνονται γύρω μας.
Δέκατο μέτρο. Πρόγραμμα εγκατάστασης νέων επιστημόνων στην Περιφέρεια, για να ενισχύσουμε την επιχειρηματική δραστηριότητα σε περιοχές και εκτός Αθηνών.
Ενδέκατο. Είμαστε δεσμευμένοι για ένα τετραετές πρόγραμμα ένταξης των νέων, από ηλικίες 24 μέχρι 28 ετών, αποφοίτους ΑΕΙ και ΤΕΙ, σε θέσεις εργασίας με πλήρη ασφάλιση. Δηλαδή, έρχεται το κράτος και εγγυάται την ασφάλιση, για να μπορείτε άμεσα να μπείτε σε δουλειά και να μην περιμένετε, μέχρι την ηλικία των 30, μέσα στις οικογένειές σας, για να ψάχνετε για δουλειά.
Δωδέκατο. Δεσμευόμαστε, οι προσλήψεις να γίνονται χωρίς «γαλάζιες συνεντεύξεις», αλλά με έναν ετήσιο προγραμματισμό, μέσα από το ΑΣΕΠ. Τέρμα το ρουσφέτι, η συναλλαγή και η απαξίωση του νέου. Πρέπει να φύγουν αυτές οι αντιλήψεις.
Δέκατο τρίτο. Για τη σύνταξη του νέου ανθρώπου: Ταμείο Αλληλεγγύης των Γενεών, που θα χρηματοδοτείται από τα έσοδα του κράτους και από τον δημόσιο πλούτο που έχει το κράτος. Αυτή την ιδέα, την υιοθέτησε μεν η Νέα Δημοκρατία, αλλά θέλει τα σπασμένα, να τα πληρώνει και πάλι ο νέος, και πάλι ο ασφαλισμένος, μέσα από τον ΦΠΑ.
Δέκατο τέταρτο. Το σπάσιμο της γραφειοκρατίας για τους νέους και, ιδιαίτερα για τον νέο επιχειρηματία, όταν θέλει να ανοίξει ένα δικό του γραφείο, μια δική του επιχείρηση, να χρειάζεται τον ελάχιστο χρόνο, μια εβδομάδα το πολύ, για να μπορεί να ανοίξει μια νέα εταιρεία.
Δέκατο πέμπτο. Πρόσβαση στη χρηματοδότηση και την ένταξη σε προγράμματα πρώτης ανάπτυξης, σε νέα σχήματα, επαγγελματικά και επιχειρηματικά.
Και δέκατο έκτο. Πέντε χρόνια αφορολόγητα για μικρές επιχειρήσεις νέων σε ημιαστικές και αγροτικές περιοχές.
Φίλες και φίλοι, πάμε από μια εποχή προβλέψιμη, ακόμα και στην εξωτερική πολιτική με τον ψυχρό πόλεμο, που ήταν δύο μεγάλοι γίγαντες, η Σοβιετική Ένωση και οι Ηνωμένες Πολιτείες, σε μια εποχή ρευστότητας και πολλών αλλαγών. Γι' αυτό, χρειάζεται όμως και μια Ελλάδα, η οποία παίρνει πρωτοβουλίες, μια Ελλάδα, που στηρίζει αξίες και το Διεθνές Δίκαιο.
Σήμερα, έχουμε μια κυβέρνηση, και όλοι μας υποστηρίξαμε την ανάγκη να αμυνθούμε. Προχθές, στο Βουκουρέστι, παίξαμε άμυνα και, καλώς παίξαμε άμυνα, αλλά χρειάζεται η Ελλάδα να πάρει πρωτοβουλίες, να αλλάξει το σκηνικό στα Βαλκάνια.
Και σ´ αυτό το σκηνικό, εμείς πάντα είχαμε ένα όραμα, ένα όραμα των Βαλκανίων των αξιών, των ανθρώπων, των λαών, απέναντι στις Μεγάλες Δυνάμεις, που πάντα θέλανε να μας βάζουν να τσακωνόμαστε, που πάντα θέλανε να έχουν εξαρτημένες τις χώρες των Βαλκανίων.
Εμείς, πιστεύαμε πάντα στο μεγάλο όραμα του Ρήγα Φεραίου για μια Βαλκανική των λαών. Και στην επίλυση των μεγάλων προβλημάτων, ποιος νομίζετε είναι ο μεγαλύτερός μας σύμμαχος για τα θέματα στα Βαλκάνια; Είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες; Είναι η Ρωσία; Οι μεγαλύτεροι μας σύμμαχοι, για την επίλυση των προβλημάτων, είναι οι άλλοι λαοί και οι προοδευτικές δυνάμεις. Για το Σκοπιανό, ο μεγαλύτερός μας σύμμαχος, τελικά, θα είναι ο λαός των Σκοπίων, μαζί θα πρέπει να πάρουμε πρωτοβουλίες, για να αλλάξουμε την πραγματικότητα και να βρούμε μια αμοιβαίως αποδεκτή λύση.
Φίλες και φίλοι, ξέρω ότι μπροστά μου έχω και μια ΠΑΣΠ αγωνιστική.
Ακούγεται το σύνθημα: «Σήκω Ανδρέα να δεις τη Νεολαία»
Ήταν πάντα κοντά στη Νεολαία και πίστευε πάντα τη Νεολαία ο Ανδρέας και, η νέα γενιά ήταν κοντά του, όχι μόνο για τους αγώνες του, αλλά για τις αξίες για τις οποίες πάλευε. Και γι' αυτές τις αξίες παλεύουμε και σήμερα, τις αξίες της Δημοκρατίας, τις αξίες της αλληλεγγύης, τις αξίες του σοσιαλισμού με ανθρώπινο πρόσωπο, τις αξίες της διαφάνειας και της λογοδοσίας, της δημοκρατικής συμμετοχής.
Φίλες και φίλοι, η ΠΑΣΠ σήμερα έχει έναν αγώνα για την ανατροπή ενός συστήματος, που πραγματικά έχει φτάσει στα όρια της γήρανσης. Γεννά ανέργους, έχει αγκυλώσεις, υπηρετεί κατεστημένες νοοτροπίες.
Πανεπιστήμια με πληγές τον κομματισμό, την εσωστρέφεια, την στρεβλή ανάπτυξη, την αδιαφορία, την έλλειψη χρηματοδότησης. Αυτά δημιουργούν την απαξίωση του ελληνικού πανεπιστημίου. Σ' αυτά, δεν απαντά ο νόμος, τον οποίο έχει φέρει και έχει υιοθετήσει η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Αντιθέτως, δημιουργεί νέα και χειρότερα προβλήματα.
Ακούγεται το σύνθημα: «Ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει Δεξιά»
Η ΠΑΣΠ, σήμερα, γνωρίζω ότι παλεύει επίσης για μια εσωτερική αλλαγή στον φοιτητικό χώρο, στον εκπαιδευτικό χώρο. Θέλει να είναι η δύναμη της διαφάνειας, σε αντίθεση με την ΔΑΠ.
Ακούγεται το σύνθημα: «Ο ήλιος θα ανατείλει στις 9 Απρίλη»
Νομίζω, θα πρέπει να συμβάλουμε και στην απελευθέρωση των φοιτητών της ΔΑΠ, από τη λογική των «κονέ», του ρουσφετιού, της συναλλαγής, που προωθεί η αντίληψη της συντήρησης. Και αυτοί, είμαι σίγουρος, θέλουν την ελευθερία τους, την αξιοπρέπειά τους.
Η ΠΑΣΠ, για μας, δεν είναι ένας μηχανισμός, ούτε αφισοκολλητών, ούτε χειροκροτητών. Εγώ σας θέλω κριτικά σκεπτόμενους, ακόμα και όταν έχετε διαφορετική άποψη από το Κίνημά μας, ή και από εμένα προσωπικά.
Και έχουμε και τις διαφορές μας με την άλλη Αριστερά, που βεβαίως, μπροστά στα μεγάλα προβλήματα, περισσότερο εκφράζει φόβο και ανασφάλεια, περισσότερο κλείνεται στο καβούκι της, περισσότερο αντιμετωπίζει τα προβλήματα ως διαμαρτυρία.
Εμείς, την διαμαρτυρία την κάνουμε, αλλά την προχωρούμε σε πράξη, όχι μόνο στα λόγια, εμείς προχωρούμε σε πράξη, σε λύσεις, σε αλλαγές, αξιοποιώντας τις νέες δυνατότητες που έχει η χώρα μας. Διότι εμείς, το ΠΑΣΟΚ, η σύγχρονη προοδευτική Αριστερά, αποκρούουμε την κουλτούρα του φόβου, αυτήν που καλλιεργούν στη νέα γενιά οι συντηρητικές ή και λαϊκίστικες δυνάμεις, είτε είναι της συντήρησης, είτε της άλλης Αριστεράς.
Θέλουμε, ακριβώς, την Αριστερά της ελευθερίας, της Δημοκρατίας, θέλουμε την Αριστερά της προόδου, των ανοιχτών οριζόντων, της πρωτοβουλίας. Όχι στον φόβο της ελευθερίας, όχι στον φόβο των επιλογών, όχι στον φόβο του νέου, όχι στον φόβο της καινοτομίας, όχι στον φόβο του μέλλοντος, όχι στον φόβο της αξιολόγησης, όχι στον φόβο του εύλογου ρίσκου, όχι στον φόβο της ανάληψης ευθυνών, όχι στον φόβο των ανοιχτών οριζόντων.
Η πρόταση του ΠΑΣΟΚ οδηγεί τους νέους, από την εποχή της αβεβαιότητας, στην εποχή της νέας δυνατότητας.
Φίλες και φίλοι, αφουγκράζομαι τη νέα γενιά και, βεβαίως, μέσα σ' αυτή τη νέα γενιά, είναι και ο γιος μου, που είναι περίπου στην ηλικία σας και ο οποίος μου μεταφέρει πολλές ιστορίες.
Θα σας πω τρία πράγματα, απ' αυτά που έμαθα απ' αυτόν και τις παρέες του: Όταν ήταν περίπου 16 χρονών, ήταν καλός αθλητής στο στίβο, έπαιρνε πολλά μετάλλια, και τον ρώτησα: «Ανδρέα, μήπως θέλεις να μπεις στον πρωταθλητισμό;» Μου λέει «μπαμπά, όχι». Του λέω «γιατί;» Λέει: «Από δω και πέρα, αν θέλω να συνεχίσω, πρέπει να παίρνω φάρμακα. Δεν θέλω φάρμακα».
Αυτό που έλεγε, ουσιαστικά, είναι αυτό που αντιμετωπίζει σε πολλούς τομείς η νέα γενιά, την εμπορευματοποίησή της, την εμπορευματοποίηση της αξίας. Γι' αυτό, εμείς θέλουμε μια νέα σχέση της νεολαίας με τον αθλητισμό και τον πρωταθλητισμό. Προγράμματα, που θα προωθήσουν το μαζικό αθλητισμό, που θα προωθούν την αξία, και όχι μόνο τον αθλητισμό ως εμπόρευμα.
Δεύτερον: Είμαστε σε μια παρέα, με φίλους και φίλες του γιου μου, και τους λέω: «Παιδιά, τι βλέπετε απ' τις σπουδές σας, απ' την προοπτική σας;» και πετάγεται κάποια και μου λέει: «Δεν είναι τίποτα οι σπουδές, τελικά, όλα είναι κονέ». Δεν ήξερα τη λέξη «κονέ», την έμαθα. Όλα στη ζωή, «κονέ». Ουσιαστικά, έλεγε αυτό που εσείς ζείτε, δυστυχώς, την απαξίωση της προσωπικότητάς σας απέναντι σ' ένα πελατειακό κράτος.
Και το τρίτο: Χθες, τον ρώτησα στο τηλέφωνο, του λέω «θα πάω στη Νομική, είναι κάτι που θα έπρεπε να πω;» Μου λέει: «Δεν ρωτάς, αν αυτοί που θα βγουν δικηγόροι αύριο, θέλουν μια κοινωνία που θα υπηρετεί το χρήμα ή το δίκιο;» Και σκέφτηκα: Μα, μια κοινωνία δικαίου, δεν θα πρέπει να επιβραβεύει το δίκιο, δεν θα πρέπει να επιβραβεύεται το δίκιο και να μην είναι αντιφατικά αυτά τα δύο; Δυστυχώς, σήμερα, ζούμε σε μια κοινωνία, όπου υπάρχει, όχι η ισχύς του δικαίου, αλλά το δίκαιο του ισχυρού.
Γι' αυτό, εμείς, στο ΠΑΣΟΚ και, σίγουρα, και η ΠΑΣΠ, παλεύουμε για μια Δίκαιη Κοινωνία. Παλεύουμε για την Αλλαγή. Παλεύουμε για μια «πράσινη ανάπτυξη». Παλεύουμε για μια κοινωνία των δικαιωμάτων. Παλεύουμε για μια Ελλάδα του κύρους, για μια Ελλάδα των αξιών. Παλεύουμε για μια νέα γενιά, που μπορεί να ορίσει το μέλλον της και μπορεί ν' αντιμετωπίσει τα δύσκολα που έρχονται, με φαντασία, με ευρηματικότητα, με ελευθερία, αλλά και με σιγουριά ότι η Πολιτεία είναι κοντά σας.
Εγώ θα είμαι κοντά σας, και σήμερα, και αύριο, ως κυβέρνηση του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος.

Καλό μας αγώνα, καλή επιτυχία, καλή συνέχεια παιδιά.

Να είστε καλά."

πηγή: www.papandreou.gr